Художўйлар ўчини Худо олади. ДОВУД САНОСИ
Забур 34 bob
1 Эй Худованд, Мен билан талашаётганлар билан Ўзинг талашгин! Мен билан жанг қилаётганлар-ла Ўзинг жанг қилгин!
2 Совут ва қалқонни олиб, менга ёрдамга келгин!
3 Найзангни яланғочлаб чиққин, Мени қуваётганларнинг йўлини тўсгин! Жонимга: «Сенинг нажотинг Менман!» – дегин.
4 Жонимга қасд қилганлар шармандаю шармисор бўлсин, Менга ёмонликни ўйлаётганлар орқага қайтсин, Юзлари шувут бўлсин.
5 Шамолда учиб кетган тўзон каби, Худованднинг фариштаси уларни супуриб ташласин.
6 Уларнинг йўли қоронғи ва тойғанчоқ бўлсин, Худованднинг фариштаси уларни ҳайдаб юборсин.
7 Улар-ку мен учун сабабсиз дом тайёрлашди, Сабабсиз жонимга қасд қилиб, чоҳ қазишди.
8 Тасодифан уларнинг бошига ҳалокат тушсин, Яширган тўрларига ўзлари тушиб маҳв бўлсин!
9 Менинг жоним Худованддан масрур бўлур, У берган нажотдан кўнглим қувонур.
10 Ҳатто суякларим ҳам тилга кирур: Эй Худованд, эзилганни қувватлидан, Бечора-фақирни талончидан қутқарувчи Сендан бўлак ким ҳам бор экан?.
11 Қора ниятли шоҳидлар бош кўтариб, Билмайдиганларим ҳақида сўроқ қиладилар.
12 Яхшилик эвазига ёмонлик кўрсатиб, Жонимни ҳижронда қолдирмоқдалар.
13 Мен бўлсам, улар оғриганда жон куйдирар, Жулдурга бурканиб рўза тутар эдим, Аммо менинг дуом ўз бағримга қайтар эди.
14 Худди у менинг дўстим, Қардошим бўлгандай муносабатда бўлар эдим, Онаси учун аза тутгандек мунгли юрар, Ғам-ғусса билан йиғлар эдим.
15 Лек мен қоқилганимда улар севиниб тўпланди, Урушқоқ одамлар бошимга тўпланиб, Тўхтовсиз менга азоб беришар эди, Негадир – мен билмайман.
16 Юзларини буриштириб уялмай масхара қилар, Менга тишларини қайрар эдилар.
17 Ё Раббий, қачонгача қараб турасан? Жонимга улар бераётган уқубатдан қутқар, Ҳаётимни шу йиртқичлардан халос қил!
18 Улуғ жамоат ичра Сенга шукрлар дейман, Беҳисоб эл аро Сенга ҳамд – санолар айтаман.
19 Ноҳақ менга хусумат этганлар тантана қилмасин, Сабабсиз нафрат этганлар бир-бирига кўз ўйнатмасин.
20 Улар тинчликни оғзига ҳам олмайдилар, Мамлакатда тинч яшаётганларга қарши фитна уюштирадилар.
21 Менга оғизларини катта очиб: «Эҳа, эҳе, кўзимиз билан кўрдик!» – деяптилар.
22 Эй Худованд, Сен буни кўрдинг-ку, Индамай ўтирмагин! Ё Раббий, мендан узоқлашиб кетма!
23 Ҳаракатга кел, ғайратга кел, Менинг даъвомни инобатга олгин, Юзимни ёруғ қилгин, ё Раббим, ё Худойим!
24 Эй менинг Раббим ва Тангрим, Менга адолатли ҳукм чиқаргин, Улар устимдан тантана қилмасин!
25 «Эҳа, тилагимиз бажо бўлди!» – деб Кўнгилларидан кечирмасинлар, «Уни ютиб юбордик!» – демасинлар.
26 Бахтсизлигимдан севинганлар бари уялсин, Уларнинг юзи қора бўлсин! Менга қарши бош кўтарганлар қора кийсин, Шармандаю шармисор бўлишсин!
27 Мени оқловчилар эса севиниб тараннум этсин, Улар доимо: «Худованд юксалаверсин! У Ўз қулига хотиржамлик тилаган», – десинлар.
28 Мен эса Сенинг адолатингни тилдан қўймай, Кун бўйи Сени мақтаб ҳикоя қиларман.
