Забур 140 bob

Ёмон йўлдан сақлаш учун ибодат. ДОВУД САНОСИ.

1 Эй Худованд, Сенга ёлворяпман, менга шошилгин! Чақирган чоғим тавалломга қулоқ солгин!
2 Ибодатим исириқ каби тутаб, Сенинг олдингга етиб борсин; Дуога қўл чўзишларим эса Сенга Шом қурбонлигидай мақбул бўлсин!
3 Эй Худованд, оғзимга посбон қўйгин, Ирним эшигини иҳота қилгин!
4 Юрагимни ёмон йўлга майл қилмагин, Ёвуз одамларнинг кирдикорларигагин, Ёмон қилмишларига ҳаваслантирма, Уларнинг мазасидан мен лаззат олмайин!
5 Солиҳ мени урар экан – бу иноятдир, У мени фош қилар экан – бошимга мойдир, Бундан мен бош тортмайман мутлақо. Вале ҳанузгача менинг ибодатим Ёвузларнинг ёвузлигига қарши қаратилган.
6 Уларнинг беклари қояга урилиб нобуд бўлганда, Менинг сўзларимга улар қулоқ солажаклар, Ёқимли сўзлар эканини тушунажаклар.
7 Худди ер ҳайдагандек бизни чопиб-тилиб, Суякларимизни ўликлар диёрига сочиб юбордилар.
8 Менинг кўзларим эса Сенга тикилган, Ё Раббим! Эй Худованд! Сендан паноҳ топган эканман, Зинҳор итқитиб ташлама жоним!
9 Менга қасд қилиб қўйилган домдан, Қонунсизлар тузоғидан сақлагин мени!
10 Мен бемалол ўтиб кетар эканман, Фосиқлар ўз тўрларига тушиб қолсинлар.