Забур 37 bob

Оғир хастанинг ноласи. ДОВУДНИНГ ЭСДАЛИГИ.

1 Эй Худованд, Ғазабинг ила таъзиримни берма, Қаҳринг келиб менга жазо берма!
2 Эй Худованд, Ғазабинг ила таъзиримни берма, Қаҳринг келиб менга жазо берма!
3 Сенинг ўқларинг менга санчилди, Қўлинг устимга оғир босиб тушди.
4 Ғазабингдан баданимда соғ жой қолмади, Гуноҳим туфайли устухонимда роҳат йўқ.
5 Менинг ёмонликларим бошимдан ошди, Оғир юк каби устимга босди, Энди кўтара олмайман.
6 Ўзимнинг ақлсизлигим туфайли Яраларим йиринглаб сасимоқда.
7 Ғоят букчайиб, чўкиб қолдим, Кун бўйи ғамгин юраман.
8 Ҳа, белим ўтдай ёнмоқда, Баданимда соғ жой қолмади.
9 Мажолим қолмади, ғоят эзилдим, Юрагим аламидан додлаб юраман.
10 Ё Раббий! Бутун тилагим Сенга равшандир, Нолаю фиғоним Сендан пинҳон эмас.
11 Юрагим безовта, қувватим адо бўлди, Кўзларим нуридан ҳам маҳрум бўлдим.
12 Мени севадиган дўстлару маҳбубларим Жароҳатимдан жирканиб узоқлашиб кетди, Хеш-ақрабо узоқдан кўз олайтирмоқдалар.
13 Жонимга қасд қилганлар тузоқ қўймоқда, Ёвузлик пайидан бўлганлар менга бало- қазодан сўзлаб, Кун бўйи ҳийлаю найранг тўқимоқдалар.
14 Мен эса эшитмайдиган кар кабиман, Оғзини оча олмайдиган соқовга ўхшайман.
15 Ҳа, оғзидан гап чиқмайдиган, Эшитмайдиган одам бўлиб қолдим.
16 Эй Худованд, умидим Сендандир, Ё Раббим, эй Тангрим, Сен тинглайсан-ку!
17 Душманларим тантана қилмасин, дейман, Оёғим қоқилса, димоғи кўтарилмасин.
18 Мана, мен йиқилиш арафасидаман, Ғам-алам менга доим ҳамроҳ.
19 Мен гуноҳимни бўйнимга олдим, Ўз айбим учун қайғурмоқдаман.
20 Лекин душманларим бардам ва кучлидир, Мендан ноҳақ нафратланганлар кўпайиб кетган.
21 Яхшиликка жавобан менга ёмонлик қиладилар, Эзгу ниятим эвазига адоват сақлайдилар.
22 Эй Худованд, мени ташлаб қўймагин, Эй Худойим, мендан узоқлашмагин!
23 Менга мадад бермоқ учун шошилгин, Ё Раббий, эй менинг Халоскорим!