Забур 31 bob

Гуноҳи ўтилганнинг бахтиёрлиги. ДОВУД ҚАСИДАСИ.

1 Қандай бахтли гуноҳи ўтилган, Қонунсиз ишлари афв бўлган одам!
2 Қандай саодатли ундай киши-ким, Худованд инобатга олмас айбин, Кўнглида эса бирон макр йўқ.
3 Мен гуноҳимни сир сақлаганим сайин, Суякларимгача ҳуркираб, нолиб ўтирдим.
4 Кечаю кундуз Сенинг қўлинг устимда оғирлашди, Ёзнинг саратонидаги мевадек қуриб қолдим, Тинка-мадорим бутунлай адо бўлди.
5 Сенинг олдингда гуноҳимга иқрор бўлдим, Яширмадим ҳеч бир айбимни. Ёзиқларимни бўйнимга оламан, – дедим Сенга, эй Худованд. Сен эса гуноҳу айбимни кечирдинг.
6 Шул сабабдан ҳар бир художўй Ижобат чоғида Сенга сиғинсин, Токи азим сувлар тошқини унга етмасин.
7 Сенсан менинг паногоҳим, Танглигимдан Ўзинг халос этарсан, Озодлик куйлари-ла мени кўмиб ташларсан.
8 «Мен сенга ақл ўргатарман, Юрар йўлингни кўрсатарман. Кўзим сенинг устингда бўлиб, Сенга раҳнамолик қиларман.
9 Онгсиз от ёки хачир каби бўлманглар! Уларни тутиб юриш учун юган ва сувлуқ тақмасанг, Улар сенга сира бўйсунмас».
10 Фосиқнинг дардлари кўп бўлур. Вале Худовандга умид боғлаганга Илоҳий лутф-карам доим ёр бўлур.
11 Худованддан қувонинг, эй солиҳлар, Хуррам бўлинг, тараннум этинг, Эй барча кўнгли тўғрилар!