Забур 61 bob

Ёлғиз паноҳ – Худо. ИЖРОЧИЛАР РАҲБАРИГА. ЕДУТУНГА БАҒИШЛАНГАН ДОВУД САНОСИ.

1 Худо олдида менинг қалбим тинч, Фақат Ундан келар менга нажот.
2 Худо олдида менинг қалбим тинч, Фақат Ундан келар менга нажот.
3 Ўзидир суянчиғим, нажоткорим, Мустаҳкам қалъам менинг; Мен тебранмасман мутлақо.
4 Қачонгача ҳаммангиз эрга ёпириласизлар? Гўё эгилган пахса, қийшайган ғов бўлгандай, Унга қақшатқич зарба берасизлар.
5 Унинг номига доғ туширишни кўзлаб, Ёлғон-яшиқ гапга ружу қўясизлар. Уларнинг оғзидан-ку хайр дуо тўкилур, Лекин юракларида заҳру лаънат тўқилур.
6 Худо олдида тинчлан, қалбим менинг, Фақат Ундандир менинг умидим.
7 Ўзидир суянчиғим, нажоткорим, Мустаҳкам қалъам менинг; Мен тебранмасман ҳеч қачон.
8 Нажотим ва иззатим Худодан келур, Худодир қудратли қоям, паноҳим менинг.
9 Ҳар дам Унга умид боғланг, эй мардум, Унинг олдида юракларингизни очинг; Худодир бизнинг паноҳимиз.
10 Одамзод-ку – бир нафасгина, Бекзода-чи – бир ёлғондир. Улар иккови тарозида тортилса, Нафасдан ҳам енгил бўлиб чиқарлар.
11 Талончиликка умид боғламанг, Ўғирлиқ-ла беҳуда мақтанманг, Давлат ошиб кетса, унга кўнгил қўйманг!
12 Худо бир дафъа сўзлади, Мен икки карра эшитдим: Қудрат Худодан келур, дея.
13 Иноят ҳам Сендан келур, ё Раббий, Сен ҳар кишини қилмишига яраша тақдирлайсан.