Худо – ягона паногоҳ. ИЖРОЧИЛАР РАҲБАРИГА. ДОВУД САНОСИ.
Забур 30 bob
1 Эй Худованд, Сени паноҳим деб биламан, Абадий шарманда бўлмайин! Ўз адолатинг ҳақи мени қутқаргин!
2 Эй Худованд, Сени паноҳим деб биламан, Абадий шарманда бўлмайин! Ўз адолатинг ҳақи мени қутқаргин!
3 Менга қулоқ сол, тезроқ халос қилгин! Мен учун суянадиган тоғ, Нажот топадиган қалъа бўлгин!
4 Менинг қоям ва қўрғоним Сен экансан, Ўз исминг шаъни учун мени етаклаб, Менга раҳнамо бўлгил!
5 Мен учун яширишган тўрдан чиқариб қўй, Чунон Сени паноҳим деб билдим.
6 Руҳим Сенинг қўлингда омонатдир. Сен менга эркинлик берасан, Эй Худованд, эй Ҳақ Таоло!
7 Бемаъни бутга сиғинувчилардан нафратланиб, Мен фақат Худовандга умид боғлайман.
8 Сенинг иноятинг учун мен шод-хуррамман, Сен бечораҳол бўлганимни кўрдинг, Жоним азоб-уқубатда қолганини билдинг.
9 Душман қўлига мени топширмадинг, Оёқларимни кенг ерларга қўйдинг.
10 Эй Худованд, менга раҳм-шафқат кўрсат, Юрагимга қил сиғмай бўлиб қолди. Қайғудан кўзим хиралашди, Ботиним, жон-таним адо бўлди.
11 Мана, ҳаётим ғам-ғуссада, Умрим оҳ-зор билан ўтиб кетди. Гуноҳларим учун илигим қуриб, суякларим қақшади.
12 Барча рақибларим назарида уятга қолдим, Қўни-қўшни ва танишларимга олабўжи бўлдим. Кўчада кўрган барча мендан қочяптилар.
13 Ўлик каби эсдан чиқарилдим, унутилдим, Парчаланган сополга ўхшаб қолдим.
14 Кўпларнинг ҳақоратини эшитяпман, Мана, ҳамма ёқда ваҳималар! Менга қарши тил бириктиряптилар, Жонимни олмоқ-чун суиқасд қилмоқдалар.
15 Мен-чи Сенга эътиқод қиламан, эй Худованд, Сенсан менинг Худойим, дейман.
16 Ҳар бир куним Сенинг қўлингдадир. Душманларим ва эзувчиларим қўлидан Мени халос қилгин!
17 Мунаввар юзингни қулингдан дариғ тутма, Иноятинг билан мени халос этгин!
18 Эй Худованд, Сенга таваккал қилдим деб уятга қолмайин. Бетавфиқлар эса шарманда-шармисор бўлсин, Ўликлар диёрига тушиб жимжит бўлиб қолсин.
19 Ёлғончилар тили лол бўлсин! Улар уялмасдан солиҳни ҳақорат қилиб, Катта гапириб гердайиб юрибдилар.
20 Сен Ўзингдан қўрққанлар учун яширган, Эл кўзида Сени паноҳ билганлар учун яратган Эҳсонлар хазинаси қанчалик ажойибдир!
21 Ўз ҳузурингда паноҳ топганларни Сен инсон фитнасидан сақларсан, Ўз соянгда яширарсан ёлғон чақиқлардан.
22 Худовандга шон-шарафлар бўлсин! У мустаҳкам шаҳарда менга ажойиб иноятини кўрсатди.
23 Кўзингдан жудо бўлдим, дедим мен эсанкираб. Илло Сенга фарёд қилиб ўтинганимда, Сен муножотимга қулоқ бердинг.
24 Худовандни севингиз, Унинг барча азизлари! Худованд содиқларни Ўз паноҳида асрайди, Такаббурлардан эса дариғ тутмайди тегишли чорасини.
25 Эй, барча Худовандга таваккал қилувчилар, Бақувват ва дадил бўлингиз!
