Барака тилаш муножоти, ДОВУД САНОСИ.
Забур 143 bob
1 Қўлларимни жангга, Бармоқларимни урушга ўргатган Суянчиғим – Худовандни олқишлайман.
2 У иноят манбаим ва қўрғонимдир, Истеҳкомим, Халоскорим менинг, Қалқонимдир, Ундан паноҳ топдим, У халқимни менга бўйсундирган.
3 Эй Худованд, инсон қадри недирки, Сен унга эътибор бергайсан? Инсон ўғли недирки, Сен уни ардоқлайсан?
4 Одамзод – бир нафасгинадир, Кунлари бир соя каби ўтиб кетар.
5 Эй Худованд, осмонингни ёриб тушгил, Тоғларга теккил, улардан тутун чиқаргил!
6 Чақмоқ юбориб, ёвларни тарқатгин, Ўқларингни отиб, уларни супуриб ташлагин!
7 Самодан қўлингни узатиб мени қутқаргин, Улкан сувлардан, ажнабийлар қўлидан Мени халос қилгин!
8 Уларнинг оғзидан ёлғон-яшиқ гаплар тошган, Қўллари эса ҳаром ишларга булғангандир.
9 Эй Худо, Сенга янги қўшиқ айтаман, Ўн торли чангда Сени тараннум этаман.
10 Сенсан-ку шоҳларга нажот берадиган, Банданг Довудни қилич дамидан қутқазган.
11 Ажнабий ўғилларининг қўлидан қутқар, Халос қил бандангни! Уларнинг оғзидан ёлғон-яшиқ гаплар тошган, Қўллари эса ҳаром ишларга булғангандир.
12 Ўғилларимиз ёшлигида ўсиб қалинлашган кўчатлар каби, Қизларимиз саройнинг нақшли устунлари каби бўлсинлар!
13 Омборларимизда мўл-кўлчилик бўлсин, Ҳар хил неъматлардан тўлиб-тошсин! Яйловларимиздаги қўйлар минг-минглаб, Минги эса туман бўлиб кўпайсин!
14 Қора молимиз семириб борсин, Талаш ҳам, зарар-зиён ҳам бўлмасин, Кўчаларимизда дод-фиғон эшитилмасин!
15 Мана шундай дуоларни олган халқ бахтли! Худовандни Раббимиз деб билган халқ бахтли!
