Zabur 143 bob

1 Dovud sanosi. Egamga, suyangan qoyamga olqishlar bo‘lsin, U qo‘llarimni urushga, barmoqlarimni jangga o‘rgatgan.
2 Egam mening suyangan qoyamdir, qal’amdir, U qo‘rg‘onim, xaloskorimdir. Ha, Egam mening qalqonim, Unda men panoh topaman, Xalqlarni U menga bo‘ysundiradi.
3 Ey Egam, inson zoti kimdirki, unga e’tibor bersang! Bandalar kimdirki, ular haqda o‘ylasang!
4 Inson umri og‘izdan chiqqan nafasga o‘xshar, Odamzodning hayoti o‘tkinchi soyaga o‘xshar.
5 Ey Egam, ko‘klarni yorib, pastga tushgin, Tog‘larga tekkin, ulardan tutun chiqsin.
6 Chaqmoq chaqtir, yovlarni tirqiratgin, O‘qlaringni ot, ularni sarosimaga solgin.
7 Yuqoridan uzat qo‘lingni, meni qutqargin, Azim suvlardan meni chiqarib olgin, Begonalar qo‘lidan meni qutqargin.
8 Ularning so‘zlari behuda, Qo‘lini ko‘tarib, ular yolg‘on qasam ichadi.
9 Ey Xudo, Senga yangi qo‘shiq kuylayman, O‘n torli arfa chalib Seni tarannum etaman.
10 Shohlarga Sen zafar ato etasan, Quling Dovudni shafqatsiz qilichdan qutqarasan.
11 Kelgindilarning qo‘lidan Meni xalos qil, qutqargin. Ularning so‘zlari behuda, Qo‘lini ko‘tarib, ular yolg‘on qasam ichadi.
12 O‘g‘illarimiz yoshligida yaxshi o‘sgan ko‘chatga o‘xshasin, Qizlarimiz saroyning o‘ymakor ustunlariga o‘xshasin.
13 Omborlarimiz noz–ne’matlarga to‘lib–toshsin, Qo‘ylarimiz minglab, o‘n minglab yaylovlarda ko‘paysin.
14 Ho‘kizimiz og‘ir yuklarni tortsin, Devorlarimiz darz ketmasin, Odamlarimiz surgun bo‘lmasin, Ko‘chalarimizda oh–voh, g‘amu kulfat bo‘lmasin.
15 Naqadar baxtlidir bunday insonlar! Baxtlidir Xudoni Egamiz deb bilgan xalq!