1 “Egamizga shukrona ayting, U yaxshidir, Uning sodiq sevgisi abadiydir”, deb
2 Egamiz najot berganlar ana shunday aytsin, U kulfatdan qutqarganlar ana shunday aytsin.
3 U sharqu g‘arbdan, shimolu janubdan to‘plaganlar ham, Ko‘p yurtlardan yig‘ib keltirganlar ham ana shunday aytsin.
4 Ba’zilari cho‘lu biyobonda tentirab yurdilar, Yashash uchun biron shaharga yo‘l topmadilar.
5 Och, tashna holda qoldilar, Sal bo‘lmasa o‘layozdilar.
6 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar, Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
7 Ular yashaydigan shaharga borgunga qadar, Egamiz ularni to‘g‘ri yo‘ldan yetakladi.
8 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin! Egamizning insoniyatga ko‘rsatgan ajoyib ishlari uchun shukr qilsin!
9 Zotan U qondirar tashna bo‘lganlarni, To‘ydirar ne’matlar bilan ochlarni.
10 Ba’zilari zim–ziyo zulmatda o‘tirardilar, Asir bo‘lib, kishanda azob chekardilar.
11 Ular Xudoning so‘zlariga qarshi isyon qilgandilar, Xudoyi Taoloning yo‘l–yo‘riqlarini mensimadilar.
12 Shu bois Xudo ularni og‘ir ishlarga majbur etdi, Ular yiqilganda, yordam berishga biron kimsa bo‘lmadi.
13 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar, Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
14 Ularni zim–ziyo zulmatdan olib chiqdi, Ularning kishanlarini parcha–parcha qildi.
15 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin! Egamizning insoniyatga ko‘rsatgan ajoyib ishlari uchun shukr qilsin!
16 Zotan U bronza darvozalarni sindirar, Temir tambalarni ikkiga bo‘lib tashlar.
17 Ba’zilari ahmoq bo‘lib, itoatsizlik qildilar, Gunohlari tufayli azobga duchor bo‘ldilar.
18 Har qanday ovqatdan jirkanar edilar, O‘lim og‘ziga yaqinlashib qolgan edilar.
19 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar, Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
20 Egamiz gapirib, ularga shifo berdi, Qabrdan ularni saqlab qoldi.
21 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin! Egamizning insoniyatga ko‘rsatgan ajoyib ishlari uchun shukr qilsin!
22 Shukrona qurbonligini ular keltirsinlar, Uning ishlarini sevinch qo‘shiqlari ila aytsinlar.
23 Ba’zilari kemalarda dengizga chiqdilar, Vahimali suvlar uzra savdo qildilar.
24 Ular Egamizning ishlarini, Chuqur suvda Uning mo‘jizalarini ko‘rdilar.
25 U amr berganda, bo‘ron qo‘zg‘aldi, Dengiz to‘lqinlari baland ko‘tarildi.
26 Kema osmonga ko‘tarilib, yana chuqur suvga tushdi, Falokatdan kemadagilar bemajol bo‘lib qoldi.
27 Ular mastlar kabi dovdirab aylandi, Mahoratlari foyda bermadi.
28 Kulfatda qolganlarida Egamizga nola qildilar, Egamiz ularni azob–uqubatlardan qutqardi.
29 U bo‘ronni shabadaga aylantirdi, Dengiz to‘lqinlari sukutga cho‘mdi.
30 To‘lqinlar jim bo‘lganidan ular sevindi, Istagan bandargohga ularni keltirib qo‘ydi.
31 Sodiq sevgisi uchun ular Egamizga shukrona aytsin! Egamizning insoniyatga ko‘rsatgan ajoyib ishlari uchun shukr qilsin!
32 Ular jamoa oldida Egamizni ulug‘lasin, Oqsoqollar yig‘inida Unga hamdu sanolar aytsin.
33 Egamiz daryolarni sahroga aylantirar, Buloqlarni qaqragan yerga aylantirar.
34 Aholining fosiqligi sababli esa Hosildor yerlarni sho‘r yerga aylantirar.
35 Egamiz sahroni ko‘llarga aylantirar, Qaqragan yerni buloqlarga aylantirar.
36 Och–yupunlarni u yerga olib kelib o‘rnashtirar. Ular esa yashash uchun shaharlar qurar.
37 Dalalarga urug‘ ekib, uzumzorlar yaratar, Dalalardan mo‘l–ko‘l hosil olar.
38 Egamizning barakasi ila ular juda ko‘payar, Ularning chorvasi kamayishiga Egamiz yo‘l qo‘ymas.
39 -
40 Egamiz aslzodalarni xor qildi, Yo‘lsiz sahroda ularni sargardon qildi. Zulm, kulfat, g‘amdan Ularning soni kamaydi, Ular qashshoqlashdi.
41 Yo‘qsillarni esa Egamiz kulfatdan qutqarar, Ularning oilasini qo‘y suruviday ko‘paytirar.
42 To‘g‘ri insonlar buni ko‘rib, sevinar, Fosiqlar esa og‘zini yopib, jim bo‘lar.
43 Donolar bularga e’tibor bersin, Egamizning sodiq sevgisini anglasin.
