1 Osifning qasidasi. Quloq soling, ey xalqim, o‘gitlarimga, Quloq tuting og‘zimdan chiqqan so‘zlarga.
2 Og‘zimni ochaman masalga, O‘tmishning sirli saboqlarin o‘rgataman sizga.
3 Bularni aytgan edi ota–bobolarimiz, Ulardan eshitganmiz, bilamiz.
4 Egamizning hamdga loyiq ishlarini, Uning qudratini, U qilgan ajoyibotlarni Biz yashirmaymiz ularning bolalaridan, Hikoya qilarmiz kelgusi avlodlarga ham.
5 Yoqub nasliga U farmon berdi, Isroilga qonun tayinladi Ota–bobolarimizga amr berib: “Bolalaringizga o‘rgating”, dedi.
6 Toki kelajak nasllar bularni bilsin, Bilsin hatto tug‘ilmagan bolalar, O‘z navbatida bolalariga aytsin ular.
7 Bolalari ham umidini bog‘lasin Xudoga, Xudoning ishlarini unutib qo‘ymay, Rioya etsin Uning amrlariga.
8 Toki ular ota–bobolariga o‘xshab, O‘jar, isyonkor nasl bo‘lmasin. Yuragida Xudoga sadoqat bo‘lmagan, Ruhan beqaror nasl bo‘lmasin.
9 O‘q–yoy bilan qurollangan Efrayim jangchilari Jang kunida ortiga qaytdi.
10 Ular Xudoning ahdiga rioya qilmadi, Uning qonunlari bo‘yicha yurishni rad qildi.
11 Ular unutdilar Xudoning qilgan ishlarini, Xudoning ularga ko‘rsatgan mo‘jizalarini.
12 Misr diyoridagi Zo‘van tekisligida, Ularning ota–bobolari ko‘z o‘ngida Xudo mo‘jizalar ko‘rsatgandi.
13 Dengizni yorib, o‘rtasidan ularni o‘tkazdi, Suvlarni devor kabi tik qilib qo‘ydi.
14 Kunduzi ularni bulut orqali yetakladi, Tun bo‘yi alanga yorug‘i orqali yetakladi.
15 U sahrodagi qoyalarni parchaladi, Dengizday mo‘l–ko‘l suvni ularga berdi.
16 Qoyadan irmoqlarni chiqardi, Suvlarni daryolarday oqizdi.
17 Ular sahroda Xudoyi Taologa qarshi isyon qilib, Unga qarshi gunoh qilaverdilar.
18 Ular ataylab Xudoni sinadilar, Ko‘ngli tusagan ovqatni talab qildilar.
19 Ular Xudoga qarshi so‘zlab, dedilar: “Sahroda Xudo bizga dasturxon yoza olarmidi?!
20 Mana, U qoyaga urganda, Suv daryo–daryo bo‘lib oqdi, Irmoqlar to‘lib–toshdi. Endi U O‘z xalqiga non bera olarmikan? Xalqini go‘sht bilan ta’minlay olarmikan?”
21 Egamiz ularning gapini eshitib, Qattiq g‘azabga mindi. Yoqub nasliga qarshi g‘azab alangasini purkadi, Ha, Isroil nasliga qarshi qahrini sochdi.
22 Ular Xudoga ishonmadilar, Uning najotiga tayanmadilar.
23 Xudo samolardan turib amr berdi, Osmonning qopqalarini ochib yubordi.
24 Ular yesin, deb manna yog‘dirdi, Osmonning donini ularga berdi.
25 Odamzod farishtalar nonidan yedi, Xudo ularga mo‘l–ko‘l taom yubordi.
26 U samolardan sharq shamolini estirdi, Qudrati bilan janub shamoliga yo‘l ko‘rsatdi.
27 U changday mo‘l qilib, xalqiga go‘sht yog‘dirdi, Ha, dengizdagi qumday mo‘l qilib qushlar yog‘dirdi.
28 Bularni ularning qarorgohiga yog‘dirdi, Ularning chodirlari atrofiga tushirdi.
29 Ular to‘ygunlaricha yedilar, Xudo ularga ko‘ngillari tusaganini berdi.
30 Biroq hali ko‘ngli tusaganiga to‘ymagan, Luqmalari hali ularning og‘izlarida ekan,
31 Xudo g‘azabini ularga sochdi, Ularning kuchlilarini o‘ldirdi, Isroilning gulday yigitlarini yer tishlatdi.
32 Shularga qaramay, ular gunoh qilaverdilar, Xudoning mo‘jizalariga ishonmadilar.
33 Xudo ularning kunlarini bir nafasday bitirdi, Ularni vahimaga solib, umrlarini barbod qildi.
34 Ba’zilarini Xudo o‘ldirdi, Shundagina qolganlari Unga intildi, Tavba qilib, yana Xudoga qaytdi.
35 Ular shunday deb esladilar: “Ha, Xudo suyangan qoyamiz, Bizning qutqaruvchimiz Xudoyi Taolo.”
36 Ammo Xudoga xushomad qilardilar, Unga tillari bilan yolg‘on so‘zlashardi.
37 Yuraklarida esa Xudoga sodiq emas edilar, Uning ahdiga bevafolik qildilar.
38 Xudo–chi, shafqat qildi, Kechirdi ularning gunohlarini, Qirib tashlamadi ularni, Ko‘pincha U g‘azabini bosdi, Butun g‘azabini sochmadi.
39 Xudo esladi: “Ular shunchaki bandalardir, Esib, boshqa qaytib kelmas shamoldir.”
40 Sahroda Xudoga qanchalar ko‘p isyon qildilar! Dashtu biyobonda Uni xafa qildilar.
41 Xudoni ular takror–takror sinadilar, Isroil xalqining Muqaddas Xudosini ranjitdilar.
42 Ular Xudoning qudratini, Ularni dushmandan qutqargan kunni esdan chiqardilar.
43 Xudo Misrda ko‘rsatgan mo‘jizalarni, Ha, Zo‘van tekisligida ko‘rsatgan ajoyibotlarni unutdilar.
44 Misrdagi daryolarni Xudo qonga aylantirdi, Misrliklar irmoqlardan suv icholmay qoldi.
45 Ularni yeb bitirsin, deya pashshalar galasini yubordi, Yurtni vayron qilsin, deya qurbaqalar yubordi.
46 Ularning hosilini Xudo chigirtkalarga yem qildi, Ularning mehnati mahsulini chigirtkalarga berdi.
47 Uzumzorlarini do‘l bilan yakson qildi, Shikamora–anjir daraxtlarini jalada nobud etdi.
48 Ularning chorvasini do‘lga duchor qildi, Ularning podasini yashin alangasiga berdi.
49 Buzg‘unchi farishtalari to‘dasini yuborganday Xudo ularga alangali g‘azabini, qahrini, Nafratini hamda musibatni sochdi.
50 U Misrdan g‘azabini qaytarmadi, Ularning jonlariga shafqat qilmadi, Ularni vaboga duchor qildi.
51 Misrning hamma to‘ng‘ichlarini urdi, Ha, Xom avlodlarining uylaridagi Qudratining ilk hosilini yo‘q qildi.
52 O‘z xalqini esa Xudo qo‘yday yetaklab chiqdi, Ularni sahro bo‘ylab suruvday boshlab bordi.
53 Egamiz eson–omon boshlab bordi, Ular qo‘rqmadilar, Ularning g‘animlarini esa dengiz yutdi.
54 Egamiz xalqini O‘z muqaddas yurtiga, O‘z kuchi bilan qo‘lga kiritgan toqqa olib keldi.
55 O‘z xalqining oldidan boshqa xalqlarni quvdi, Ularning yurtini mulk qilib bo‘lib berdi, Isroil qabilalarini ularning chodirlarida o‘rnashtirdi.
56 Ular hamon Xudoyi Taoloni sinardilar, Unga qarshi isyon qilib, farmonlariga bo‘ysunmadilar.
57 Otalari kabi bevafolik qilib, xoinlik qildilar, Yaroqsiz kamonga o‘xshab ishonchsiz chiqdilar.
58 Sajdagohlari bilan ular Xudoni g‘azablantirdilar, Butlari bilan Uning rashkini qo‘zg‘atdilar.
59 Bularni eshitganda Xudo, g‘azabga mindi, Shundan so‘ng Isroilni tamom rad etdi.
60 U Shilo‘dagi O‘z maskanini, Insonlar orasida tikkan chodirini tark etdi.
61 Dushmanga asirlikka berdi ahd sandig‘ini, O‘zining qudratiyu shuhrati ramzini.
62 O‘z xalqini U qilichga ro‘para qildi, G‘azabini tanlagan xalqiga sochdi.
63 Yigitlarini alanga yamlamay yutdi, Qizlari nikoh qo‘shiqlarini aytolmay qoldi.
64 Ruhoniylari qilich tig‘idan yiqildi, Ruhoniylar bevalari aza tutolmay qoldi.
65 Shunda Rabbiy qo‘zg‘aldi uyqudan uyg‘onganday, Sharobdan hayqirayotgan bahodirday.
66 Dushmanlarini U tirqiratib quvdi, Ularni abadiy sharmandalikka duchor qildi.
67 Xudo Yusuf chodirini rad etdi, Efrayim qabilasini tanlamadi.
68 Uning o‘rniga Yahudo qabilasini, O‘zi sevgan Sion tog‘ini tanladi.
69 Abadiy o‘rnatgan yer kurrasi kabi, Samolar kabi O‘z muqaddas maskanini qurdi.
70 Xudo O‘z quli Dovudni tanlab oldi, Qo‘y qo‘rasidan uni chaqirib oldi.
71 U Dovudni sovliq qo‘y, qo‘zilarga cho‘ponlikdan oldi. O‘zining xalqi Isroilga, Yoqub nasliga cho‘pon qilib tayinladi.
72 Dovud ularga halollik bilan cho‘ponlik qildi, Mohirlik bilan ularni yetaklab bordi.
