Забур 104 bob

Исроил тарихида Худонинг мўъжизакорлиги

1 Худовандга шукр қилинг, исмини чорланг, Халқлар аро ажойиботини тарғиб қилинг!
2 Қўшиқлар айтиб, Уни тараннум этинг, Бутун мўъжизаларини сўзлаб беринг!
3 Муқаддас исми билан ифтихор қилинг, Худовандни соғинганлар кўнгли шод бўлсин!
4 Худовандни, Унинг қудратини ахтаринг, Унинг ҳузурини доимо қидиринг!
5 Унинг яратган ажиб мўъжизаларини, Оғзидан чиққан ҳукмларини эсда тутинг!
6 Эй, Унинг қули Иброҳим зурриёти, Ўзи танлаган Ёқубнинг ўғиллари:
7 Раббимиз – Худованд ана шудир, Бутун ер юзида Унинг ҳукми ўтади.
8 У қилган аҳдини абадий ёдда тутар, Васиятини минглаб наслларгача эслар.
9 Иброҳим билан тузган аҳдини, Исҳоққа ичган қасамини хотирлар.
10 Буни Ёқубга қонун деб жорий қилди, Исроилга абадий аҳд қилиб берди.
11 «Канъон ерини улушинг қилиб Сенга ва зурриётингга бераман», – деди.
12 Ўшанда улар сон жиҳатдан жуда оз, У ерда ҳали келгинди эдилар.
13 Бир халқдан бошқа халққа, Бир ўлкадан ўзга элга кезар эдилар.
14 Худо уларга озор беришга йўл қўймас, Улар ҳақида подшоҳларга ҳам ман этарди.
15 «Менинг танлаганларимга тегмангиз, Набиларимга ёмонлик қилмангиз!» – дерди У.
16 Мамлакат бўйлаб очарчилик эълон қилди, Ғалла поясини ҳам буткул қуритиб юборди.
17 Улардан олдин бир одамни – Қул қилиб сотилган Юсуфни юборган эди.
18 Унинг оёқларини кундалаб қўйдилар, Жони темирга киргандай қийналар эди –
19 То Худованднинг сўзи ижро бўлгунча, Илоҳий калом уни синаб софлагунча.
20 Шоҳ* одам юбориб уни бандиликдан қутқарди, Ҳа, эллар ҳукмдори уни озодликка чиқазди.
21 Уни ўз уйи устидан мирзо қилиб қўйди, Бутун мол-мулкига бошлиқ қилиб тайинлади.
22 Токи вазирларига кўнглидагидек ўгит қилсин, Оқсоқолларига эса ҳикматни ўргатсин.
23 Сўнгра Ёқуб Мисрга келди, Ҳом* диёрида маскан олди Исроил.
24 Худованд халқини жуда ҳам кўпайтириб, Душманларидан кўра қувватлироқ қилди.
25 Ўз халқига қарши хусумат қилмоғи-чун, Қулларига қарши фитна уюштирмоғи-чун Ёвнинг юракларида нафрат уйғотди.
26 У Ўз қули – Мусо пайғамбарни, Ўзи танлаган Ҳорунни йўллади.
27 Улар Ҳом диёрида Худованд ажойиботин, Илоҳий аломатларни намоён қилишди.
28 Худованд қоронғилик юборди, Ён-атрофни зулмат қамради, Мисрийлар Унинг амрига қарши турмади.
29 Уларнинг сувларини қонга айлантирди, Балиқларини эса нобуд қилиб ташлади.
30 Ўлкаларини ғуж-ғуж қурбақалар босди, То подшоҳ ётоқхонасигача тўлиб кетди.
31 Илоҳий амр бўйича пашша галалари босиб келди, Мамлакатнинг тўрт томонини битлар босиб олди.
32 Бошларига ёмғир ўрнига дўл ёғдирди, Ўлкаларига жазирама оташ юборди.
33 Боғларини, анжир дарахтларини қуритди, Сарҳадлари ичидаги ҳар бутани қириб ташлади.
34 Унинг буйруғи ила чигирткалар пайдо бўлди, Сон–саноқсиз ҳашарот галалари чиқди.
35 Мамлакатдаги бутун ўт-ўланни ўпириб юборди, Даладаги ҳосилни тамоман еб тугатди.
36 Охири Худо ўлканинг барча тўнғичларини, Элнинг бутун эркаклик ғурурини ўлдирди.
37 Ўз халқини эса симу зар ила чиқарди, Ораларидан ожиз қолгани йўқ эди.
38 Уларнинг чиққанига Миср севинди, Чунки уларга ваҳм солган эдилар.
39 Худованд булутни пардадай ёйиб ташлар, Тунни ойдин қилмоқ учун оташ юборар эди.
40 Улар сўради, Худо беданаларни муҳайё қилди, Уларни самовий нон ила тўйғазди.
41 Худованд қояни ёриб сув оқизди, Қуруқ чўл ўртасида дарёдай сув оқди.
42 У берган муқаддас сўзини хотирлади, Ўз қули Иброҳимни эсдан чиқармади.
43 Ўзи учун танлаб олган халқини Шодиёнаю тантаналар ила озодликка чиқарди.
44 Уларга элу элатлар диёрини берди, Бошқа халқлар меҳнати уларга насиб бўлди.
45 Токи улар Худо қонунларини тутиб, Кўрсатган йўл-йўриқларига риоя қилсинлар! Ҳамдлар бўлсин!