Забур 78 bob

Қуддус ноласи. АСАФ САНОСИ.

1 Ёт халқлар Сенинг диёрингни босиб олди, Муқаддасмаъбадингни мурдор қилдилар, Қуддусни харобага айлантирдилар, эй Худо.
2 Қулларинг жасадини ем учун кўк қушларига, Азизларинг этини дашт ҳайвонларига бердилар.
3 Қуддус атрофида уларнинг қонини сувдек тўкиб, Уларни кўмадиган бирор киши ҳам қолдирмадилар.
4 Қўшниларимиз кўзи олдида расвои жаҳон бўлдик, Атрофдагиларга кулги ва масхара бўлдик.
5 Эй Худованд, Қачонгача тўхтовсиз ғазаб сочасан? Қачонгача рашкинг оташдай ёнаверади?
6 Сени танимайдиган миллатлар устига, Исмингни тилга олмайдиган ўлкалар узра Қаҳрингни тўкиб ташлагин!
7 Улар Ёқубнинг бошини еб ютдилар, Унинг юртини талон-тарож қилдилар.
8 Оталаримизнинг гуноҳларини бизга эслатма, Дарров раҳм-шафқатингни биз томон йўлла! Чунки биз жуда ҳам хўрландик.
9 Эй, нажоткор Худомиз! Исминг ҳурмати учун бизга ёрдам бергин, Ўз номинг хотири учун бизни қутқаргин, Гуноҳларимиздан кечиб юборгин!
10 Нима учун ёт халқлар: «Уларнинг Худоси қаерда?» – десин? Қулларингнинг тўкилган қонлари бадалига Халқлардан ўч олгин, кўзларимиз кўрсин!
11 Маҳбуслар ноласи Сенга етсин! Ўлимга маҳкум бўлган одамзодни Буюк қудратинг билан асрагин!
12 Ё Раббий, Қўшниларимиз Сенга қилган ҳақоратларини Етти марта кўпайтириб ўз бағрига қайтаргин!
13 Мана бизлар – Сенинг халқингмиз, Сенинг яйловинг қўйларимиз! Сенга абадий шукрона айтамиз, Наслдан-наслга мақтовингни ошираверамиз.