Забур 39 bob

Халос бўлганнинг шукрона дуоси. ИЖРОЧИЛАР РАҲБАРИГА. ДОВУД САНОСИ.

1 Мен Худовандга қаттиқ умид боғладим, У менга эгилиб, фарёдимни эшитди.
2 Мен Худовандга қаттиқ умид боғладим, У менга эгилиб, фарёдимни эшитди.
3 У мени даҳшатли зовурдан, Лойли ботқоқдан чиқариб олди. Оёқларимни қояга бостириб, Қадамларимни мустаҳкамлаб қўйди.
4 У оғзимга янги бир қўшиқ, Худойимиз учун тасанно солди. Кўплар буни кўриб ва қўрқиб, Худовандга умид боғлайдилар.
5 Худовандга умид боғлайдиган, Мағрурларга эса ялинмайдиган, Каззоблар билан юрмайдиган одам бахтли!
6 Ё Раббим, Худоё Худовандо, Сен кўп ажойиботлар кўрсатдинг, Мўъжизакор мақсадларинг биз учундир; Бунда Сенинг тенгинг йўқ. Ажойиботларингни баён этиб оғиз очсам, Уларнинг сон–саноғи йўқ.
7 Қурбонлик ва бағишловдан Сен рози бўлмадинг, – Қулоқларимни очиб юбординг – Гуноҳ учун ёқиладиган қурбонликни, Бахшидани талаб қилмадинг.
8 Ўшанда мен дедим: Сенинг ҳузурингга келдим, Ўроғлиқ битикда мен ҳақда битилган.
9 Хоҳишингни бажармоқ истайман, эй Худойим, Сенинг Қонунинг юрагимда менинг.
10 Улуғ жамоат ичра ҳаққониятни эълон этдим, Асло ирнимга қатағон қилмадим; Эй Худованд, Сен биласан!
11 Сенинг ҳақлигингни юрагимда яширмадим, Садоқат ва нажоткорлигингни баён этдим, Инояту ҳақиқатингни эса сир сақламадим улуғ жамоатдан.
12 Эй Худованд, Дариғ тутма мендан ҳимматларинг, Инояту ҳақиқатинг мени доим сақласин!
13 Мен саноқсиз офатларга дучор бўлдим, Ўз гуноҳларим мени қувиб, бошимга етди, Қарашга ҳам ботинолмайман. Улар бошимдаги сочлардан ҳам кўп, Юрагим мени тарк этди.
14 Эй Худованд, мени озод этмоққа рози бўлгин, Менга ёрдам беришга шошилгин, эй Худованд!
15 Жоним пайига тушганларнинг ҳаммаси Шарманда бўлсин, юзи шувут бўлсин! Менга ёмон ниятларни истаганлар Орқага қайтиб калака бўлсинлар!
16 Менга: «Эҳе, Эҳа!» – деганлар Шармисорликдан эсанкираб қолсинлар!
17 Барча Сени қидирувчилар эса Сендан шод бўлиб севинсинлар. Сенинг нажотларингни севганлар: «Худованд улуғ!» – десинлар мудом.
18 Мен бўлсам – бечораю фақирман, Вале Раббим ейди менинг ғамимни, Удир мададкору халоскорим менинг. Кечикмагин, эй Худойим!