Ўч олиш учун илтижо. ИЖРОЧИЛАР РАҲБАРИГА. ДОВУД САНОСИ.
Забур 108 bob
1 Эй, менинг мақтайдиган Худойим, жим турма!
2 Мана, фосиқлару маккорлар оғзини катта очиб, Менга қарши тилларини қайрамоқдалар!
3 Нафратли сўзлар билан мени чулғаб, Сабабсиз менга зарба бермоқдалар.
4 Муҳаббатим учун менга адоват қиладилар, Мен бўлсам – тоат-ибодатдаман.
5 Яхшилигим эвазига ёмонлик қиладилар, Севгимга қарши нафрат изҳор этадилар.
6 Бундай одамнинг бошига фосиқни миндир, Шайтон* турсин унинг ўнг томонида.
7 Муҳокама қилинганда айбдор бўлиб чиқсин, Тоати гуноҳ деб ҳисоблансин.
8 Умри қисқа бўлсин, Ўрнини бошқаси эгалласин.
9 Болалари етим қолсин, Хотини бева бўлсин.
10 Ўғиллари дарбадарликка йўлиқсин, Вайроналарда гадойлик қилишсин.
11 Мол-ҳолини судхўрлар эгалласин, Меҳнати самарасин бегоналар тарож қилсин.
12 Унга ҳеч ким илтифот кўрсатмасин, Етимларига ҳеч кимса ачинмасин.
13 Унинг зурриёти қириб ташлансин, Келажак наслдан номлари ўчирилсин.
14 Оталари айбларини Худованд ёдга олсин, Оналари гуноҳларидан кечмасин.
15 Доим Худованднинг ўнгида бўлсин айби, Ер юзидан супуриб ташласин хотирасини.
16 Улар-ку бечораю фақирни таъқиб қилди, Илтифот кўрсатмоқни ҳеч ўйламади, Дилабгорларни ўлдирмоққа қасд қилди.
17 Лаънатгўйнинг лаънати ўз бошига тушади, Дуо қилмоқ истамагандан дуо арийди.
18 Лаънатни у либосдай кийиб олсин, Қарғишни эса сувдай ичсин, Иликдай суякларига ўрнашиб қолсин.
19 Ўзи учун лаънат ҳамиша киядиган жома, Доимо тақадиган бир тасма бўлсин.
20 Жонимга ёмонлик тилаганларнинг оқибати, Туҳматчиларнинг Худованддан жазоси шу бўлсин!
21 Эй Худованд, менинг Раббим, Исминг ҳурмати учун менга илтифот кўрсатгин, Беқиёсдир иноятинг Сенинг, халос қилгил мени!
22 Чунки мен бечораю мискинман, Юрагимга ўқ қадалгандай бўлди.
23 Кечки соя каби тез ўтиб кетяпман, Чигиртка каби улоқтириб ташладилар.
24 Тиззаларим рўзадан титрамоқда, Этим суягимга ёпишиб қолган.
25 Одамларнинг ҳақоратига нишон бўлдим, Менга кўз олайтириб, бош чайқаяптилар.
26 Эй Худованд, менинг Худойим, Мадад юборгин менга! Иноят қилиб мени қутқаргин!
27 Билсинларки, бу Сенинг қўлингдир, Буни бажарган Сенсан, ё Раббий!
28 Улар лаънат ўқиса-да, Сен дуо қиласан, Улар оёқланса-да, шарманда бўлиб қайтарлар, Сенинг қулинг эса севиниб кетар.
29 Ғанимларим расволикка буркансин, Шармандаликка жома каби ўрансинлар.
30 Худовандга шукрни тилимдан туширмайман, Катта халойиқ ичра Унга санолар ўқийман.
31 Жон душманларидан уни қутқариб қолай дея, Худованд фақирнинг ўнг томонида туради.
