Ҳақиқий ва сохта диндорлик. АСАФ САНОСИ.
Забур 49 bob
1 Худованд, Тангри Таоло сўзлади, Қуёшнинг чиқар еридан ботар еригача У ер юзига хитоб қилмоқда.
2 Камоли чиройли Сиондан Худо зуҳур этади.
3 Худойимиз келадию, индамай турмас. Унинг олдида еб битирадиган оташ, Атрофида эса – шиддатли бўрон.
4 Ўз халқига ҳукм чиқармоқ учун, У юқоридан еру осмонни чақиради:
5 «Мен билан қурбонликка аҳд қилган Азизларимни Менга тўплаб беринглар!»
6 Осмон Унинг адолатини эълон қилади, Худонинг Ўзи – Ҳукмловчидир.
7 «Эй халқим, тинглагин, Мен сўзлайман, Эй Исроил, сени қаттиқ огоҳлантираман, Мен Худоман, Сенинг Худойингман.
8 Қурбонликларинг учун таъна қилмайман, Куйдирган бағишловларинг қаршимда доим.
9 Мен на ҳовлингдаги буқани, На оғилингдаги такани истайман.
10 Меникидир ўрмоннинг ҳамма ҳайвонлари, Тоғда яшовчи минглаб жониворлар.
11 Барча тоғ қушларини Мен биламан, Бутун дашт жониворлари қўлим остида.
12 Оч қолсам-да, сендан сўрамайман, Меникидир дунё ва уни тўлдирган борлиқ.
13 Мен буқа гўштини ермиканман, Ёки такалар қонини ичармиканман?»
14 «Худога шукрона билан қурбонлик келтир, Ҳақ Таолога назрларингни бажо келтир.
15 Оғир кунларда Мени чақиргин, Мен сенга нажот бераман, Сен эса Мени улуғлайсан».
16 Бироқ гуноҳкорга Худо бундай дейди: «Нега сен Менинг амрларимни талқин қилиб, Аҳд-паймонимни оғзингга оласан?
17 Сен Менинг йўл-йўриғимдан нафратланиб, Каломларимни хор қилиб ташлайсан-ку!
18 Ўғрини кўрганда у билан топишиб оласан, Зиногар ила бир жон, бир тан бўласан.
19 Оғзингда ёмонликка эрк бериб, Тилингда ҳийлани тўқийсан.
20 Ўтирсанг, биродарингни ғийбат қиласан, Ўз онанг ўғлига туҳмат қиласан.
21 Сен шу ишларни қилдинг, Мен эса индамадим; Шунда Мени ўзингга ўхшаш деб ўйладинг. Энди Мен адабингни бериб қўяман, Гуноҳингни кўз ўнгингда фош қиламан.
22 Энди шуни англаб олинг, Эй сизлар, Худони унутганлар! Йўқса сизларни парчалаб ташларман Ва нажоткорингиз қолмас».
23 «Шукрона билан қурбонлик келтирган Мени улуғлайди, Шу йўлда тўғри юрганларга Мен илоҳий нажот йўллайман».
