1 Юсуф ўзини биродарларига танитгани
Ибтидо 45 bob
1 Шунда Юсуф ҳузурида турганларнинг олдида ўзини бошқа тута олмай: – Ҳаммани ҳузуримдан чиқаринглар! – деб хитоб қилди. Шундай қилиб, Юсуф ўзини биродарларига танитган вақтда унинг ҳузурида ҳеч ким қолмаган эди.
2 У овози борича йиғлади. Мисрликлар уни эшитишди ва овоза Фиръавн саройигача етиб борди.
3 Юсуф ўз биродарларига: – Мен Юсуфман! Отам ҳали ҳам тирикми? – деди. Лекин биродарлари унинг қаршисида гангиб қолиб, нима деярини билмас эдилар.
4 Юсуф яна биродарларига: – Менга яқинроқ келинглар-чи! – деди. Улар яқинроқ келишди. Юсуф сўзини давом эттирди: – Сизлар Мисрга сотган биродарингиз Юсуф – мен ўзим бўламан!
5 Энди ғам чекманглар, мени бу ерга сотганингиздан пушаймон ҳам бўлманглар. Чунки Худо жон сақлашим учун мени сизлардан олдин бу ерга юборди.
6 Мамлакат ҳали икки йил қаҳатчилик кўрди, яна беш йил ер ҳайдалмайди, ўрим- йиғим ҳам бўлмайди.
7 Худо катта нажот билан наслингиз ер юзидан қирилиб кетмаслиги учун, сизлар барҳаёт қолишингиз учун сизлардан олдин мени бу ерга юборди.
8 Демак, мени бу ерга сизлар юборганингиз йўқ, балки Худо юборди. У мени Фиръавнга ота, унинг бутун хонадонига хўжайин ҳамда бутун Миср устидан ҳоким қилиб қўйди.
9 Энди тез отамнинг олдига боринглар, унга шундай денглар: «Ўғлингиз Юсуф бундай деяпти: Худо мени бутун Миср устидан хўжайин қилиб қўйди. Сиз кечикмай менинг олдимга келаверинг.
10 Сиз ўғилларингиз, набираларингиз, шунингдек, бутун қорамол ва қўй-эчки подаларингиз, бор-йўғингиз билан менга яқин бўлган Гўшен юртида ўрнашасизлар.
11 Сизни бу ерда боқаман, чунки яна беш йил қаҳатчилик давом этади. Бўлмаса сиз хонадонингиз ва молларингиз билан йўқчиликка юз тутасизлар», – деб айтинглар.
12 Мана сизлар ҳам, укам Бенямин ҳам ўз кўзларингиз билан кўряпсизларки, сизларга бу гапни айтаётган мен ўзимман.
13 Мисрда қозонган бутун шон-шуҳратим ва сизлар кўраётган бошқа ҳамма нарса ҳақида отамга хабар қилинглар. Кечикмай, отамни бу ерга олиб келинглар, – деди.
14 Шунда Юсуф укаси Беняминнинг бўйнига осилиб йиғлади. Бенямин ҳам акаси қучоғида йиғлар эди.
15 Сўнг Юсуф ҳамма акаларини ўпди ва уларни қучоқлаб йиғлади. Шундан кейин ака-укалари у билан гаплашдилар.
16 Юсуфнинг ака-укалари келди, деган хабар Фиръавн саройига етиб борди. Фиръавн ва унинг аъёнлари хурсанд бўлдилар.
17 Фиръавн Юсуфга шундай амр қилди: «Биродарларингга айт, улар бундай қилсинлар: уловларига юкларини ортиб, жўнаб Канъон ерига борсинлар.
18 Оталарини ва оилаларини олиб, у ердан менинг олдимга қайтиб келсинлар. Мен уларга Мисрнинг аъло ноз-неъматларини бераман, бундаги семиз ернинг ҳосилидан еб тўядилар.
19 Мана сен амримни олдинг, уларга худди шундай қилишларини айт. Бола-чақа ва хотинларингиз учун Мисрдан аравалар олиб, отангизни ҳам кўчириб келинглар.
20 Қолиб кетган нарсаларингизга ачинманглар, бутун Мисрнинг ноз-неъматлари сизларники бўлади».
21 Исроил ўғиллари худди шундай қилдилар. Юсуф Фиръавннинг амрига мувофиқ уларга аравалар берди ва йўл учун керак бўладиган овқат билан таъминлади.
22 Уларнинг ҳар бирига бир сидрадан кийим-кечак берди, Беняминга эса уч юз кумуш танга ҳамда беш сидрадан кийим-кечак берди.
23 Шунингдек, отасига Мисрнинг ноз-неъматлари ортилган ўн бош ҳанги эшакни ва йўл учун ғалла, нон ва бошқа емишлар ортилган ўн бош урғочи эшакни тортиқ қилиб юборди.
24 Юсуф биродарларини кузатиб қўяётганида: – Йўлда аразлашиб қолманглар! – деб уларни жўнатиб юборди.
25 Улар Мисрни қолдириб Канъон ерига, оталари Ёқуб олдига келдилар.
26 Улар оталарига: – Юсуф ҳали ҳам тирик экан, ҳозир у бутун Миср устидан ҳокимдир, – деб хабар беришди. Ёқуб эса қаттиқ ҳаяжонланиб, уларнинг гапига ишонмади.
27 Ака-укалар Юсуфнинг айтган ҳамма гапларини оталари Ёқубга гапириб беришди. Уни кўчириб келиш учун Юсуфнинг юборган араваларини кўргандан кейин, Ёқубнинг руҳи тетиклашди.
28 – Хайриятки, ўғлим Юсуф ҳануз тирик экан. Мен ўлиб кетмасимдан аввал уни кўрадиган бўлдим, – деди Исроил.
