1 Яратилишнинг еттинчи куни. 5 Одам ва жаннат. 18 Момо Ҳавонинг яратилиши
Ибтидо 2 bob
1 Шу зайлда осмон билан ер ҳамда улардаги борлиқ мавжудот яратилиб бўлди.
2 Худо Ўз фаолиятини еттинчи кунда тамомлаб, у кунда барча қилган ишларидан тинди.
3 Худо еттинчи кунни муборак ва муқаддас қилиб айирди, чунки ушбу кунда У Ўзининг бутун яратиш фаолиятидан тинган эди.
4 Осмон билан ернинг яратилиш тарихи мана шудир. Худованди Карим еру осмонни бунёд этган эдию,
5 лекин ҳали ерга ёмғир ёғдирмаган ва ерни ишлаш учун одам ҳам яратмаган эди. Ер юзида ҳеч қандай дашт бутаси ва ҳеч қандай дала гиёҳи ҳам ўсмаган эди.
6 Фақат ердан буғ кўтарилиб, бутун ер юзини суғориб турар эди.
7 Ўша пайтда Худованди Карим ернинг тупроғидан одамни ясаб, унинг димоғига ҳаёт нафасини пуфлади. Шу йўсинда одам тирик жон бўлди.
8 Худованди Карим шарқ томонда, Адан ўлкасида боғ ўтқазиб, Ўзи ясаган одамни у ерга қўйди.
9 Сўнгра Худованди Карим кўзга ёққан, емоққа яхши бўлган ҳар хил дарахтни ердан ўстирди. Боғнинг ўртасида эса ҳаёт дарахтини, шу билан бирга яхши ва ёмонни билиш дарахтини ҳам ўстирди.
10 Боғни суғориш учун бир дарё Адандан оқиб чиқиб, тўрт ирмоққа бўлинар эди.
11 Бир ирмоқнинг оти Пишўндир. У олтин ери бўлган бутун Ҳавила диёрини айланиб оқади.
12 У диёрнинг олтини қимматлидир. У ерда биллур ва ақиқ тоши ҳам бор.
13 Иккинчи ирмоқнинг оти Гиҳўндир. У бутун Куш диёрини айланиб оқади.
14 Учинчи ирмоқнинг оти Дажладир. У Ассириянинг шарқий ёнидан оқиб ўтади. Тўртинчи ирмоқ эса Фротдир.
15 Шундай қилиб, Худованди Карим одамни Адан боғини ишлаб парвариш қилиши учун у ерга жойлаштирди.
16 Худованди Карим одамга буюриб деди: «Сен бу боғнинг ҳар бир дарахтидан еявергин.
17 Фақат яхши ва ёмонни билиш дарахтидан ема. Чунки ундан еган куниёқ ўласан».
18 Яна Худованди Карим: «Одамнинг ёлғиз бўлиши яхши эмас, энди унга муносиб мададкор яратаман», – деди.
19 У тупроқдан ҳар хил дашт ҳайвонини, кўкда учувчи ҳар хил паррандани ясади ва уларга от қўйиш мақсадида одамнинг олдига келтирди. Одам эса ҳар бир жонли махлуққа от қўйди ва ўша махлуқнинг оти шундай бўлди.
20 Одам ҳамма чорва туёқларига, ҳамма осмон паррандалари ва дашт ҳайвонларига от қўйиб бўлди, аммо одамга мувофиқ мададкор топилмади.
21 Шунда Худованди Карим одамни қаттиқ уйқуга мубтало қилди. Одам ухлаб қолгач, унинг қовурғаларидан биттасини олди ва ўрнини эт билан қоплади.
22 Одамнинг қовурғасидан Худованди Карим бир хотин барпо қилиб, уни одамнинг олдига олиб келди.
23 Шунда одам: «Мана, энди бу суяк менинг суякларимдан, бу эт менинг этимдандир. У хотин киши деб айтилади, зероки у эр кишидан олинган», – деди.
24 Шунинг учун киши ота-онасини қолдириб, ўз хотинига ёпишиб қолади ва иккови бир тан бўладилар.
25 Одам билан хотини эса қип-яланғоч бўлиб, бир-биридан уялмас эдилар.
