Ибтидо 44 bob

1 Адаштирилган кумуш жом

1 Юсуф ўзининг уй бошқарувчисига амр этиб: – Бу одамларнинг хуржунларини ўзлари кўтара олгунча озиқ-овқат билан тўлдир, ҳар бирининг пулини ҳам ўз хуржуни ичига қайтариб сол.
2 Ўша кенжанинг хуржунига эса ғаллага берган пули билан менинг хусусий кумуш жомимни солиб қўй, – деди. Уй бошқарувчи Юсуф айтгандек қилди.
3 Эртасига тонг ёришган пайтда оға- иниларни эшаклари билан жўнатиб юборишди.
4 Улар шаҳардан чиқиб, унча узоққа бормаган ҳам эдиларки, Юсуф ўзининг уй бошқарувчисига шундай буюрди: – Қани, у одамларнинг кетидан қув. Уларга етиб олгач, шундай деб айтасан: “Нима учун сизлар яхшиликка ёмонлик қайтардингизлар?
5 Мана бу жом – хўжайиним ичимлик ичадиган жомнинг ўзи-ку! Хўжайиним унга қараб каромат қилади. Сизларнинг бу қилган ишингиз жуда ёмон иш”.
6 Уй бошқарувчи оға-иниларга етиб олиб, худди шу гапни уларга айтди.
7 Оға-инилар унга: – Нима учун жанобимиз бундай деяптилар? Бандаларингиз бундай ярамас ишни асло қилмайдилар.
8 Мана, бундан аввал биз хуржунларимиздан топган кумуш пулни Канъон еридан олиб келиб, сизга қайтариб бердик, яна қандай қилиб биз хўжайинингизнинг уйидан кумуш ёки олтинни ўғирлар эканмиз?
9 Бандаларингиздан кимнинг ёнидан жом топилса, у ўлсин ва ҳаммамиз ҳам жанобимизга қул бўлайлик, – дейишди.
10 Уй бошқарувчи: – Майли, айтганингиздек бўлсин. Жом кимнинг ёнидан топилса, у менга қул бўлади, қолганларингиз эса айбсиз бўлиб чиқасизлар, – деди.
11 Уларнинг ҳар бири шоша-пиша ўз хуржунини ерга тушириб очишди.
12 Уй бошқарувчи эса каттасининг ҳам, кичигининг ҳам ашёларини тинтиб чиқиб, жомни Беняминнинг хуржунидан топди.
13 Шунда улар кийимларини йиртиб, юкини эшагига ортиб, шаҳарга қайтиб боришди.
14 Яҳудо билан укалари Юсуфнинг уйига кириб келишди. У ҳануз шу ерда эди. Унинг олдида ерга йиқилишди.
15 Юсуф уларга: – Бу қилган ишингиз нимаси? Ёки мендек одам каромат қила олишини билмас эдингизларми? – деди.
16 Яҳудо: – Биз жанобимизга нима ҳам дердик? Нима деб ўзимизни оқлаймиз? Мана Худонинг Ўзи бандаларингизнинг гуноҳини фош қилибди-ку. Майли, биз жанобимизга қул бўламиз, жом топилган одам ҳам, бошқаларимиз ҳам сизга қул бўламиз, – деди.
17 Юсуф: – Асло, мен бундай қилмайман. Фақат кимдан жом топилган бўлса, ўша менга қул бўлади, қолганларингиз эса эсон-омон оталарингиз олдига борасизлар, – деди.
18 Шунда Яҳудо Юсуфга яқинроқ келиб деди: – Жаноби олийлари ижозат берсалар, бандангиз жанобимнинг қулоқларига бир оғиз сўз айтса. Жанобимнинг ўзи Фиръавн ўрнида бўлсалар-да, мендан ғазабланмасинлар.
19 Жанобимиз ўз бандаларидан отамиз ёки биродаримиз борлиги ҳақида сўраганларида,
20 биз жанобимизга: Бизларнинг қари отамиз бор, унинг қариликда кўрган кенжа ўғли ҳам бор, дедик. Унинг биродари ўлгач, онасига ёлғиз у қолди ва отамиз ҳам уни кўп севади, дедик.
21 Шунда сиз бандаларингизга: «Уни менга келтиринглар, токи мен унга бир назар солайин», – деб айтдингиз.
22 Лекин биз жанобимизга: Бола отасини қолдириб келолмайди. Агар отаси ундан жудо бўлиб қолса, ўлиб қолади, дедик.
23 Аммо сиз бандаларингизга: «Агар кенжа укангиз сизлар билан келмаса, юзимни бошқа кўролмайсизлар», – деб айтдингиз.
24 Биз бандангиз, отамизнинг ёнига қайтиб борганимизда, жанобимизнинг сўзларини унга айтиб бердик.
25 Отамиз: «Яна бориб бизга бир оз озиқ-овқат сотиб олинглар», – деганларида,
26 биз: Боролмаймиз, агар кенжа укамиз бизлар билан бормаса, у жаноби олийларнинг юзини кўролмаймиз, дедик.
27 Шунда бандангиз, отамиз бизга: «Биласизларки, хотиним Роҳила менга икки ўғил туғиб берди холос.
28 Бири менинг олдимдан чиқиб кетди. Мен: йиртқич ҳайвон уни ебди, дедим ва ҳозиргача ҳам уни топмадим.
29 Бунисини ҳам менинг кўз олдимдан олиб кетсангизлар ва у балога йўлиқса, унда сизлар оқ сочимни қайғу билан гўрга олиб борасизлар», – дедилар.
30 Энди, агар мен, бандангиз отам ёнига борганимда у билан бир жон, бир тан бўлган шу бола бизлар билан бирга бўлмаса,
31 ўғлининг йўқлигини кўриб, у ўлиб қолади, биз, бандаларингиз бандангиз отамизнинг оқ сочини алам билан гўрга олиб борган бўлармиз.
32 Чунки мен, бандангиз бу бола учун кафил бўлиб, отамга: Агар уни сизга қайтариб олиб келмасам, умрбод сизнинг лаънатингизга қолай, – деган эдим.
33 Энди майли, мен, бандангиз бу бола ўрнига жанобларига қул бўлиб қолайин, бола эса акалари билан бирга бора қолсин.
34 Чунки мен агар болани ўзим билан олиб бормасам, қандай қилиб отамнинг юзига қарайман? Мен отамни кулфатга дучор қилиб қўяман-ку!