Ибтидо 34 bob

1 Динанинг номусига тегиш ва хун

1 Леанинг Ёқубга туғиб берган қизи Дина бир куни Канъон қизларини кўришга бориш учун манзилдан ташқарига чиқди.
2 У ернинг амири ҳиввий Ҳамўрнинг ўғли Шакам қизни кўриб, уни ушлади, зўрлаб у билан ётди.
3 Шакам Ёқубнинг қизи Динага мафтун бўлган, уни жуда севиб қолган эди. У бу қизнинг дилини овламоқчи бўлди.
4 Отаси Ҳамўрга ҳам билдириб: – Бу қизчани менга хотинликка олиб беринг, – деди.
5 Ёқуб эса қизи Динанинг номуси топталганини эшитгач, ўғиллари чорва билан даштдан қайтиб келгунча хомуш юрди.
6 Шакамнинг отаси Ҳамўр Ёқуб билан гаплашмоқчи бўлиб, унинг олдига борди.
7 Шу орада Ёқубнинг ўғиллари даштдан келишди. Бўлган ҳодисани эшитишгач, уларнинг ғазаби қайнаб, қаттиқ жаҳли чиқиб: – Ёқубнинг қизи билан ётиб, Исроил номига иснод келтирибди, қилмайдиган ишни қилиб қўйибди! – дейишди.
8 Ҳамўр уларга: – Ўғлим Шакам қизингизга жуда ишқибоз бўлган, энди марҳамат қилиб уни ўғлимга хотинликка берсангизлар.
9 Бир-биримиз билан қуда-андачилик қилайлик, сиз қизларингизни бизларга беринглар, бизнинг қизларимизни ўзингизга олинглар.
10 Бизлар билан яшайсизлар, бу ер сизларнинг ихтиёрингизда бўлади. Бу ерда яшаб, савдо-сотиқ қиласизлар, ер-сув эгаси бўласизлар, – деди.
11 Кейин Шакам сўз олиб, қизнинг отасига ва акаларига: – Фақат сизларнинг илтифотингизни қозонсам, бас. Менга нимаики десангизлар, уни бераман.
12 Мендан қанча совға, қалин талаб қилсангизлар ҳам, бераман; фақат қизни менга хотинликка беринглар, – деди.
13 Ёқубнинг ўғиллари эса сингиллари Динани ҳаром қилган Шакам ва отаси Ҳамўрга айёрлик билан жавоб бермоқчи бўлдилар.
14 Уларга: – Бу ишни бизлар қилолмаймиз; синглимизни суннат бўлмаган одамга бериш биз учун беномуслик бўлади.
15 Башарти ҳар бир эркагингиз бизлардек хатна қилинса, биз бунга рози бўламиз.
16 У тақдирда қизларимизни сизларга берамиз, сизларнинг қизларингизни ҳам ўзимизга оламиз, сизлар билан яшаб, битта қавм бўламиз.
17 Агар бизларга қулоқ солмай, хатна бўлмасангизлар, қизимизни олиб кетамиз, – дейишди.
18 Уларнинг бу гаплари Ҳамўр билан ўғли Шакамга маъқул тушди.
19 Йигит Ёқубнинг қизига меҳр қўйганидан, бу ишни бажаришни кечиктирмади. У отасининг хонадонида ҳаммадан эътиборли эди.
20 Шундай қилиб, Ҳамўр ва ўғли Шакам шаҳар дарвозаси олдига боришди ва ўз ҳамшаҳарларига хитоб қилиб:
21 – Бу одамлар бизга нисбатан беғараз. Майли, шу мамлакатда яшаб савдо-сотиқ қилсинлар. Еримиз кенг, улар бемалол сиғади. Уларнинг қизларини ўзимизга хотинликка олайлик, ўз қизларимизни ҳам уларга берайлик.
22 Энди бу одамлар бизлар билан бирга яшаб бир қавм бўлишга рози-ю, лекин биттагина шартлари бор: бизлардаги ҳар бир эркак улар сингари хатна қилинсин экан.
23 Шунда уларнинг подалари, мол-мулклари, от-уловлари ҳам бизларники бўлади-ку! Фақат уларнинг бу шартига кўнсак бўлди, бизлар билан бирга яшайдилар, – дейишди.
24 Буни эшитганларидан кейин, шаҳар дарвозасидан кириб-чиқадиган ҳамма эркаклар Ҳамўр ва ўғли Шакамнинг гапига кириб, хатна бўлдилар.
25 Орадан уч кун ўтиб, улар оғриб ётар эканлар, Ёқубнинг икки ўғли – Динанинг акалари Шимъўн ва Левий ҳар бири ўз қиличини тақиб олишди-да, тинч шаҳарга ногаҳон ҳужум қилиб, бутун эркакларни ўлдирдилар.
26 Ҳамўрни ва ўғли Шакамни ҳам тиғдан ўтказиб, Динани Шакамнинг уйидан олиб кетдилар.
27 Ёқубнинг ўғиллари ўлганларнинг устига ёпирилиб, сингилларини шарманда қилган шаҳарни талон-тарож қилиб ташладилар.
28 Ҳам шаҳардан топган, ҳам даштдан топган қўй-эчки, қорамол ва эшакларни олиб кетдилар.
29 Шаҳарликларнинг бутун бойлигини талаб, бола-чақаси билан аёлларининг ҳаммасини эса асир олиб, уйларидаги бор-йўғини ўлжа қилиб олиб кетдилар.
30 Ёқуб Шимъўн ва Левийга: – Сизлар мени бу юртнинг аҳли – канъонийлар ва периззийларнинг нафратига қолдириб, нотинч қилиб қўйдингизлар-ку! Менинг одамларим озгина; менга қарши қўшин тизиб зарба беришса, мен билан бутун хонадоним ҳам қирилиб йўқ бўлиб кетамиз-ку, – деди.
31 Ўғиллари эса: – Синглимиз билан фоҳиша каби муомала қилишига йўл қўйиб бўладими, ахир?! – дейишди.