1 Юсуф ва Пўтифарнинг хотини
Ибтидо 39 bob
1 Шу орада Юсуфни Мисрга олиб боришган эди. Фиръавн саройининг маъмури ва соқчилар бошлиғи, Мисрнинг беги бўлган Пўтифар Юсуфни у ерга олиб борган исмоилийлардан сотиб олган эди.
2 Худованд Юсуф билан эди. У мисрлик хўжайинининг уйида тураркан, омадли киши бўлиб қолди.
3 Унинг хўжайини ҳам Худованд Юсуф билан бўлганини англади. Чунки Юсуф қўл урган ҳар қандай ишга Худованд омад берар эди.
4 Шундай қилиб, Юсуф хўжайинининг кўнглини топиб, унинг шахсий ходими бўлиб қолди. Бек Юсуфни ўз хонадони устидан гумашта қилиб тайинлаб, бор-будини унинг ихтиёрига топширди.
5 Мисрликнинг хонадони ва бутун мол-мулки устидан Юсуф гумашта қилиб тайинланган вақтдан эътиборан Худованд Юсуф туфайли у хонадонни баракали қилди, уйда ва даштдаги ҳамма нарсасида Худованднинг баракати намоён эди.
6 Бек ўзининг бор-йўғини Юсуфнинг қарамоғига топшириб, энди ўз томоғидан бошқа ҳеч нарса ҳақида қайғурмас эди. Юсуф қадди-қомати келишган, жуда чиройли йигит эди.
7 Орадан бир муддат ўтгач, бекнинг хотини Юсуфга кўзини тикадиган бўлди. У Юсуфга: – Мен билан ёт! – деб айтар эди.
8 Аммо Юсуф рад этиб, хўжайинининг хотинига: – Мана, хўжайиним мен унинг хонадонида қиладиган ҳеч бир ишимга аралашмайди, ўзининг бор-будини менинг ихтиёримга топширган.
9 Бу хонадонда мендан катта одам йўқ. Хўжайин мендан ҳеч нарсани аямай, биргина сени бермаган. Сен унинг хотинисан- ку. Мен қандай қилиб бундай қабиҳликка бориб, Худога қарши гуноҳ қиламан? – деди.
10 Бека кундан-кун зўрласа-да, Юсуф у билан ётишга ёки ҳатто ўтиришга ҳам кўнмас эди.
11 Кунларнинг бирида Юсуф ўз ишини қилиш учун уйга кирди. Уй хизматчиларидан ҳеч ким йўқ эди.
12 Бека Юсуфнинг жомасини ушлаб: – Мен билан ёт! – деди. Аммо Юсуф жомасини аёлнинг қўлида қолдириб, ташқарига қочиб кетди.
13 У қочиб кетгандан кейин, бека жомани қўлида ушлаганча
14 уй хизматчиларини чақирди ва уларга: – Қаранглар олиб келган одамни! Энди бу иброний бизлар билан шўхлик қилишга ҳам интилади-да! Мана ҳозир у келиб, мен билан ётмоқчи бўлди. Аммо мен баланд овоз билан қичқириб юбордим.
15 У фарёд кўтарганимни эшитгач, ўз жомасини ёнимда қолдириб ташқарига қочиб кетди, – деди.
16 Бека Юсуфнинг жомасини ёнида олиб қўйди. Бек уйига қайтиб келгач,
17 унга арз қилишга тушди: – Бизларга сиз келтирган шу иброний қул мен билан шўхлик қилмоқчи бўлиб ёнимга келди.
18 Овозимни баланд қилиб, қичқиришим билан у жомасини ёнимда қолдириб, ташқарига қочиб кетди, – деди.
19 Юсуфнинг хўжайини эса хотинининг: «Юсуф менга не-не ишларни қилмади!» – деган нолишини эшитиб, жаҳли чиқди.
20 У Юсуфни ушлаб, подшоҳнинг махсус зиндонидаги қамоқхонага қаматиб қўйди. Шундай қилиб, Юсуф зиндонда ётар эди.
21 Лекин Худованд Юсуф билан бўлиб, унга эҳсон қилар эди. Юсуф зиндон бошлиғининг кўнглини топди.
22 Зиндон бошлиғи қамоқдаги бутун маҳбусларни Юсуфнинг қарамоғига берди, у ердаги ҳамма ишларни Юсуф идора қилар эди.
23 Зиндон бошлиғи энди Юсуфнинг назорати остидаги ҳеч бир ишга аралашмас эди. Чунки Худованд Юсуф билан бўлиб, у қилган ҳамма ишга омад берар эди.
