1 Ёқубни дафн этиш. 15 Юсуфнинг биродарларини тинчитиши. 22 Юсуфнинг ўлиши
Ибтидо 50 bob
1 Шунда Юсуф отасининг устига йиқилиб, йиғлаганича унинг юз-кўзидан ўпди.
2 Юсуф отасини мумиёлаш учун ўз хизматидаги табибларга амр этди, табиблар Исроилни мумиёладилар.
3 Мумиёлаш иши одат бўйича роса қирқ кунни талаб этди. Мисрликлар эса етмиш кун унга йиғи қилдилар.
4 Йиғи даври тугагач, Юсуф Фиръавннинг сарой аҳлига деди: «Агар мени илтифотга сазовор ҳисобласангизлар, унда Фиръавн зоти олийларига билдириб қўйингларки,
5 отам менга қасам ичириб: “Менинг куним битди, мени Канъон ерида ўзим учун қазиган қабримга дафн этасан”, – деган эдилар. Энди ижозатингиз билан бориб отамни дафн этайин, кейин яна бу ерга қайтиб келайин».
6 Фиръавн буни эшитиб, Юсуфга: «Сен бора қол, отанг сенга қандай қасам ичирган бўлса, шундай дафн этгин», – деди.
7 Шундай қилиб, Юсуф отасини кўмиш учун жўнади. Фиръавн саройининг бутун ходимлари ва кексалари, Миср мамлакатининг барча оқсоқоллари,
8 шунингдек, Юсуфнинг бутун хонадони, ака-укалари ва отасининг хонадони ҳам у билан кетдилар. Фақат бола- бақраларини, қўй-эчки ва қорамол подаларини Гўшен юртида қолдирдилар.
9 Аравалардан, оту отлиқлардан иборат ғоят катта бир карвон унга ҳамроҳлик қилди.
10 Ўрдун дарёсининг шарқий томонига, Янтоқли Хирмон деган жойга етиб келганларида, у ерда катта ва жуда салобатли таъзия маросими ўтказишди. Юсуф отаси учун етти кун аза тутди.
11 Канъон аҳолиси Янтоқли Хирмонда содир бўлаётган бу маросимни кўргач: «Мисрликларнинг мана бу салобатли мотамини қаранг!» – дедилар. Шу сабабдан Ўрдуннинг шарқий бўйидаги ўша жой Миср Мотами деб аталиб келади.
12 Ёқубнинг ўғиллари оталарининг васиятини бажардилар.
13 Улар оталарини Канъон ерига олиб бордилар, Мамре қаршисида жойлашган Махпела даштидаги ғорга уни дафн этдилар. Иброҳимнинг ўзи у ғорни дашт билан бирга оила мақбараси қилиб ҳетий Афрондан сотиб олган эди.
14 Юсуф отасини дафн этгандан кейин, ўзи, биродарлари ва у билан отасининг жанозасида қатнашганларнинг ҳаммаси Мисрга қайтиб келдилар.
15 Оталари ўлгач, Юсуфнинг биродарлари: «Юсуф бизларга кек сақлаб юрибди, биз унга қилган бутун ёмонликларнинг қасдини у биздан олмасдан қўймайди», – деб ўйлардилар.
16 Шундай қилиб, Юсуфга шу мазмундаги эслатишни йўлладилар: «Отанг ўлишидан аввал васият қилиб:
17 “Юсуфга шундай деб айтинглар: Марҳамат қилиб, биродарларининг унга қилган жиноятларидан ўтиб, оғир гуноҳларини кечириб юборсин”, – деган эдилар. Энди марҳамат қилиб, отанг Худосининг қуллари бўлган бизнинг бу оғир гуноҳимиздан кечгин». Юсуф уларнинг бу сўзларини эшитиб, йиғлаб юборди.
18 Охири биродарларининг ўзлари ҳам келдилар ва унинг оёқларига йиқилиб: – Мана бизлар сенинг қулларингмиз, – дедилар.
19 Юсуф уларга: – Қўрқманглар, мен Худонинг ўрнида эмасман-ку! – деди.
20 – Сизлар менга ёмонлик ният қилган эдингизлар, лекин Худо буни яхши ниятга айлантириб юборди. Мана ҳозир кўраётганимиздай, У шу йўсинда анча халқнинг ҳаётини асради.
21 Энди қўрқманглар; мен сизларнинг ва болаларингизнинг ташвишини қиламан, – деди. Уларга шундай деб далда бериб, уларнинг хотирини жам қилди.
22 Юсуф ўзи ва отасининг хонадони Мисрда туравердилар. Юсуф роса бир юз ўн йил умр кўрди.
23 Юсуф кенжаси Эфраимнинг учинчи наслини ҳам кўрди; тўнғичи Манашенинг ўғли Мокирнинг ўғиллари ҳам Юсуфнинг тиззалари устида туғилдилар.
24 Юсуф биродарларига: «Менинг ажалим етди. Аммо Худо, албатта, сизларни йўқлайди. У сизларни бу ердан кўчириб, Иброҳимга, Исҳоққа ва Ёқубга қасамёд қилган ерга олиб кетади», – деди.
25 Сўнг Юсуф Исроил ўғилларига қасам ичириб: «Худо, албатта, сизларни йўқлайди. Ўшанда менинг суякларимни бу ердан олиб кетинглар», – деди.
26 Шундай қилиб, Юсуф бир юз ўн ёшда қазо қилди. Уни мумиёлаб, Мисрда бир тобутга солдилар.
