Ибтидо 29 bob

1 Ёқубнинг Лобон олдига бориши. 15 Ёқубнинг хизмат йиллари ва уйланиши. 31 Ёқубнинг Леадан туғилган ўғиллари

1 Ёқуб йўл юриб, шарқийлар ўлкасига етиб борди.
2 У бир кўз ташлаб қараса, даштда бир қудуқ, қудуқ яқинида эса учта қўй суруви ётганини кўрди. У ер одамлари бу қудуқдан сурувларини суғориб юришар экан. Қудуқнинг оғзида катта тош бор эди.
3 Ҳамма сурувларини у ерга ҳайдаб келишар ва қудуқ оғзидан тошни юмалатиб, қўйларини суғориб, қудуқни яна тош билан ёпиб қўйиб юришар экан.
4 Ёқуб у ердагилардан сўради: – Эй биродарларим, қаердансизлар? – Биз Ҳоронданмиз, – деди улар.
5 Ёқуб сўради: – Наҳўрнинг ўғли Лобонни танийсизларми? – Таниймиз, – дейишди.
6 Ёқуб: – Ўзи соғ-саломатми? – деди. Улар: – Соғ-саломат. Мана, ҳозир унинг қизи Роҳила қўйлари билан келяпти, – дейишди.
7 Ёқуб: – Ҳали кун ботишига анча бор, чорвани тўдалайдиган пайт бўлгани йўқ. Сизлар қўйларни суғориб, яна бориб ўтлатинглар, – деди.
8 Улар: – Ҳамма сурувларни йиғиб, қудуқ оғзидан тошни юмалатмагунча, биз қўйларни суғора олмаймиз, – дедилар.
9 Ёқуб булар билан ҳануз гаплашиб турар экан, Роҳила отасининг қўйлари билан келиб қолди. Чунки қўйларни у боқарди.
10 Ёқуб тоғаси Лобоннинг қизи Роҳилани ва қўйларини кўриши биланоқ, қудуққа бориб унинг оғзидан тошни юмалатиб юборди-да, тоғаси Лобоннинг қўйларини суғорди.
11 Сўнг Ёқуб Роҳилани ўпиб, баланд овоз билан йиғлаб юборди.
12 У Роҳилага унинг отасининг жияни ва аммаси Ривқонинг ўғли эканини билдирди. Шунда Роҳила югуриб бориб, отасига хабар қилди.
13 Лобон синглисининг ўғли Ёқуб келганини эшитган заҳоти уни қаршиламоқ учун чопиб борди ва уни қучоқлаб, юз-кўзидан ўпди. Сўнг Лобон уни уйига олиб келди ва Ёқуб унга ҳамма бўлган воқеаларни ҳикоя қилиб берди.
14 Лобон унга: – Сен ўзимнинг эту суягимсан! – деди.Ёқуб Лобонникида бир ойча яшагандан кейин,
15 Лобон Ёқубдан сўради: – Наҳотки сен менинг жияним бўла туриб, менга текин хизмат қиларкансан? Менга айт- чи, хизмат ҳақингга нима тўлай?
16 Лобоннинг икки қизи бор эди: каттасининг исми Леа, кичигининг исми Роҳила эди.
17 Леанинг кўзлари ожизроқ, Роҳила эса қадди-қомати келишган, жуда чиройли қиз эди.
18 Ёқуб Роҳилани севиб қолгани учун, Лобонга: – Кичик қизингиз Роҳила учун етти йил сизга хизмат қиламан, – деди.
19 Лобон унга: – Бошқа бировга берганимдан кўра, уни сенга берганим яхшидир. Майли, меникида туравер, – деди.
20 Шундай қилиб, Ёқуб Роҳила учун етти йил хизмат қилди. Унга бўлган муҳаббати сабабли етти йил унинг кўзига бир неча кундек кўринди.
21 Охири Ёқуб Лобонга: – Менинг муддатим тугади, энди хотинимни беринг, мен унинг ёнига кирайин, – деди.
22 Лобон у ернинг ҳамма аҳолисини тўплаб, базм қилди.
23 Кечаси эса қизи Леани Ёқубнинг олдига келтирди. Ёқуб у билан ётди.
24 (Лобон ўзининг чўриси Зилпани қизи Леага чўриликка берган эди.)
25 Эрта билан Ёқуб туриб кўрсаки, у Леа экан! У Лобонга бориб: – Бу нима қилганингиз? Мен сизга Роҳила учун хизмат қилмагандимми? Нега мени алдадингиз? – деди.
26 Лобон унга: – Бизнинг маконимизда кичикни каттадан олдин бериш одати йўқ.
27 Майли, Леанинг келинлик ҳафтаси тугасин, ўшанда мен Роҳилани ҳам сенга бераман, агар унинг эвазига меникида яна етти йил хизмат қилсанг, – деди.
28 Ёқуб бунга кўнди. Леанинг келинлик ҳафтаси ўтгандан кейин, Лобон қизи Роҳилани ҳам Ёқубга хотинликка берди.
29 (Лобон ўзининг чўриси Билҳани қизи Роҳилага чўриликка берган эди.)
30 Ёқуб Роҳила билан ҳам ётди. Уни Леадан кўпроқ севарди. Шундай қилиб, Ёқуб Лобонникида яна етти йил хизмат қилди.
31 Худованд Леанинг эрига севимсиз эканини кўриб, уни туғадиган қилди. Роҳила эса пуштсиз эди.
32 Леа ҳомиладор бўлиб бир ўғил туғди. У: «Худованд менинг мусибатимни кўрди, эрим энди мени севади», – деб, ўғлига Рубен (яъни ўғилни кўринг) исмини қўйди.
33 У яна ҳомиладор бўлиб бир ўғил туғди. Бу гал у: «Худованд менинг севимсизлигимдан қулоғини бекитмай, менга буни ҳам берди», – деб, ўғлига Шимъўн (яъни Эшитувчи) исмини берди.
34 У яна ҳомиладор бўлиб бир ўғил туғди ва: «Энди бу сафар эрим менга боғланади, чунки мен унга уч ўғил туғиб бердим», – деди, ўғлини Левий (яъни Боғланган) деб атади.
35 У яна ҳомиладор бўлиб бир ўғил туғди ва: «Бу гал мен Худовандга шукур қиламан», – деди, ўғлига Яҳудо (яъни Шукур) исмини қўйди. Шундан кейин у туғишдан қолди.