1 Худованднинг Иброҳимни чақириши. 10 Иброҳим Мисрда.
Ибтидо 12 bob
1 Худованд Ибромга хитоб қилиб деди: «Ўз ерингдан, она юртингдан, отанг уйидан чиқиб, Мен сенга кўрсатадиган ерга кет.
2 Сендан буюк халқ вужудга келтираман. Сени табаррук қилиб, номингни улуғлайман. Сен баракали бўлгайсан.
3 Сени дуо қилганларни Мен дуо қиламан, сени лаънатлаганларни Мен лаънатлайман. Ер юзидаги барча қабилалар сендан барака топадилар».
4 Ибром, Худованд буюрганидек, Ҳорондан чиқиб кетди. Лут эса унга йўлдош бўлди. Ибром Ҳорондан чиққанида етмиш беш ёшда эди.
5 У хотини Сорайни, жияни Лутни, орттирган ҳамма мол-мулкини ҳамда Ҳоронда хизматга олган одамларни ўзи билан олиб, Канъон мамлакатига қараб йўлга тушди. Охири у ерга етиб боришди.
6 Ибром мамлакат бўйлаб кезиб, Шакам шаҳрига, Мўре деган табаррук дарахт турган маконга келди. Ўша вақтда бу ерда канъонийлар яшар эди.
7 Худованд Ибромга зоҳир бўлиб: «Мен бу ерни сенинг зурриётингга бераман», – деди. Ибром эса ўша ерда ўзига зоҳир бўлган Худованд шаънига қурбонгоҳ қурди.
8 У ердан жўнаб, Ибром Байтил шаҳрининг шарқ томонидаги тоғлик жойга кўчиб кетди. Ғарб томонга қараганда Байтил, шарқ томонга қараганда эса Ғай кўриниб турадиган бир жойда чодир тикди. Ўша ерда яна Худованд шаънига қурбонгоҳ қуриб, Худованд исмини чақирди.
9 Кейин Ибром ўз йўлида давом этиб, Жанубистонга кетди.
10 Шу орада мамлакатда қаҳатчилик юз берди. Ибром мусофир бўлиб яшаш учун Мисрга қараб равона бўлди, чунки мамлакатдаги қаҳатчилик ҳаддан зиёд эди.
11 Мисрга яқинлашаётган вақтда, Ибром хотини Сорайга шундай деди: – Мана, мен биламанки, сен жуда гўзал хотинсан.
12 Мисрликлар сени кўргач: «Бу унинг хотинидир», деб мени ўлдириб, сени тирик қолдирадилар.
13 Энди ўзингни унинг синглисиман деб айтгин, токи сен орқали мен яхшилик топиб, барҳаёт қолайин.
14 Ниҳоят Ибром Мисрга етиб келганида, мисрликлар унинг хотини жуда ҳам гўзаллигини кўришди.
15 Фиръавннинг амирлари ҳам кўриб, у ҳақда Фиръавнга мадҳ этишди. Фиръавн эса аёлни саройига олиб келтирди.
16 У сабабли Ибромга ҳам мурувват қилди: унга қўю сигирлар, эшаклар, қуллар, чўрилар, хачирлар ва туялар совға қилди.
17 Аммо Худованд Ибромнинг хотини Сорай туфайли Фиръавн ва унинг сарой аҳлини оғир кулфатларга йўлиқтирди.
18 Шунда Фиръавн Ибромни чақиртиб: – Менга бу нима қилганинг? Бу сенинг хотининг эканлигини нега менга билдирмадинг?
19 Нима учун «Бу менинг синглим» дединг? Бўлмаса уни ўзимга хотинликка олмасдим-ку! Мана хотининг, ол- да, кўзимдан йўқол! – деди.
20 Сўнг Фиръавн одамларига фармон берди. Улар Ибром билан хотинини ўзларининг бор- йўқ нарсалари билан бирга узатиб қўйишди.
