1 Iso 4000 kishini to‘ydiradi. 11 Farziylar Isodan alomat so‘rashadi. 14 Iso shogirdlarini koyidi. 22 Iso ko‘rni sog‘aytiradi. 27 Butrus Masihni tan oladi. 31 Iso O‘z o‘limi haqida gapiradi.
Mark Muqaddas xushxabar 8 bob
1 O‘sha kunlarda yana ko‘p odam yig‘ildi. Ularning yeyish uchun hech narsalari qolmaganda, Iso shogirdlarini yoniga chaqirib dedi:
2 — Xalqqa achinyapman. Ular uch kundan beri Men bilan birga, yeyishga hech narsasi yo‘q.
3 Agar ularni uylariga ovqat bermay jo‘natib yuborsam, yo‘lda holdan toyib qoladilar. Ularning ba’zilari uzoq yerlardan kelganlar.
4 Shogirdlari bunga javoban: — Ularni to‘ydirish uchun bu kimsasiz joyda kim qayerdan non topa olardi?! — deyishdi.
5 — Qancha nonlaringiz bor? — deb so‘radi Iso. — Yettita, — dedi shogirdlar.
6 Shundan keyin Iso xalqqa yerga o‘tirishni buyurdi. Yettita nonni olib, shukrona duosini o‘qib sindirdi va tarqatish uchun shogirdlariga berdi. Shogirdlar xalqqa tarqatishdi.
7 Ularda bir nechta mayda baliq ham bor edi. Iso baliqlar uchun shukrlar aytib, baliqlarni ham tarqatishni buyurdi.
8 Xalq yeb to‘ydi. Ortib qolgan non burdalarini yig‘ishganda, yettita savat to‘ldi.
9 U yerda to‘rt mingga yaqin odam bor edi. Iso ularni jo‘natgandan keyin,
10 darhol shogirdlari bilan qayiqqa tushib, Dalmanuta hududiga ketdi.
11 Farziylar Isoning oldiga borib, U bilan bahslasha boshladilar. Uni sinab ko‘rish maqsadida shunday dedilar: “Bizga bir mo‘jizali alomat ko‘rsating, shunda Sizni Xudo yuborganini tan olamiz.”
12 Lekin Iso chuqur xo‘rsindi: — Nega bu avlod alomat talab qilyapti? Sizlarga chinini aytayin, bu avlodga hech qanday alomat berilmaydi!
13 Iso ularning oldidan ketdi, yana qayiqqa tushib, narigi qirg‘oqqa o‘tib oldi.
14 Shogirdlar o‘zlari bilan non olishni unutgan ekanlar. Qayiqda bir dona non bor edi, xolos.
15 Shu orada Iso shogirdlarini ogohlantirib dedi: — Farziylar va Hirodning xamirturushidan ehtiyot bo‘linglar!
16 Shogirdlar o‘zlaricha: “Biz non olmaganimiz uchun U shunday deyapti”, deb muhokama qila boshladilar.
17 Shogirdlar nimani muhokama qilayotganlarini Iso bilib, ularga dedi: — Nega sizlar, nonimiz yo‘q, deb aytyapsizlar? Hali ham tushunmayapsizlarmi, anglamayapsizlarmi? Shunga ham aqlingiz yetmayaptimi?!
18 Ko‘zlaringiz bor–ku, nahotki ko‘rmasangiz?! Quloqlaringiz bor–ku, nahotki eshitmasangiz?! Eslab ko‘ring:
19 Men beshta nonni sindirib, besh mingta erkakka bo‘lib berganimda, sizlar qolgan non burdalari bilan nechta savatni to‘ldirib olgansizlar? — O‘n ikkita savatni, — deb javob berdi ular.
20 — Men yettita nonni sindirib, to‘rt ming kishiga bo‘lib berganimda, burdalari bilan nechta savatni to‘ldirib olgansizlar? — Yettita savatni, — deyishdi.
21 — Hali ham anglamadingizmi? — deb so‘radi ulardan Iso.
22 Iso shogirdlari bilan Baytsayda qishlog‘iga keldi. Odamlar Isoning oldiga bir ko‘rni olib kelib: “Unga qo‘lingizni tekkizib qo‘ying”, deb yolvordilar.
23 Iso ko‘rning qo‘lidan ushlab, qishloqdan yetaklab olib chiqdi. So‘ng ko‘zlariga tupurib, qo‘llarini uning ustiga qo‘ydi–da: — Biron narsa ko‘ryapsanmi? — deb so‘radi.
24 Ko‘r boshini ko‘tarib: — Odamlarni ko‘ryapman, lekin ular yurayotgan daraxtlarga o‘xshaydi, — dedi.
25 Shundan keyin Iso qo‘llarini yana ko‘rning ko‘zlariga tekkizdi. Ko‘r odam ko‘zlarini ochib qarasa, sog‘ayib qolgan, hamma narsani aniq ko‘rayotgan edi.
26 Iso uni uyiga jo‘natar ekan: — Qishloqqa kirmay, to‘g‘ri uyingga ket, — dedi.
27 Iso shogirdlari bilan Filip Qaysariyasi atrofidagi qishloqlarga yo‘l oldi. Yo‘lda U shogirdlaridan: — Odamlar Meni kim deb biladi? — deb so‘radi.
28 Shogirdlar Isoga shunday javob berishdi: — Ba’zilar Sizni Yahyo cho‘mdiruvchi deb hisoblaydilar, ba’zilar Ilyos, boshqalari esa, qadimgi payg‘ambarlardan biri, deb aytib yuribdilar.
29 Iso ulardan so‘radi: — Sizlar–chi, Meni kim deb bilasiz? Butrus Unga javob berib: — Siz Masihsiz, — dedi.
30 Shundan so‘ng Iso, Men haqimda hech kimga gapirmanglar, deb shogirdlariga qat’iy buyurdi.
31 Iso shogirdlariga shunday deb uqtira boshladi: “Inson O‘g‘li ko‘p azob chekadi. Oqsoqollar, bosh ruhoniylar va Tavrot tafsirchilari tomonidan rad qilinib, o‘ldiriladi. Uch kundan keyin esa tiriladi.”
32 U bu haqda ochiqdan–ochiq gapirdi. Shunda Butrus Isoni chetga tortib: “Ustoz, bunday deb aytmang”, dedi.
33 Ammo Iso o‘girilib shogirdlariga qaradi–da, Butrusni qattiq koyib dedi: — Yo‘qol ko‘zimdan, shayton! Sen Xudoning ishlarini emas, inson ishlarini o‘ylayapsan, — dedi.
34 Shundan so‘ng Iso xalq bilan shogirdlarini oldiga chaqirib dedi: — Kimda–kim Menga ergashishni istasa, o‘zidan kechsin va o‘z xochini ko‘tarib, ortimdan yursin.
35 Kim o‘z jonini asrab qolmoqchi bo‘lsa, uni yo‘qotadi. Kim Men uchun va Xushxabar uchun jonini bersa, jonini asrab qoladi.
36 Agar inson butun dunyoni egallab olsa–yu, o‘z jonidan mahrum bo‘lsa, bundan unga nima foyda?!
37 Inson o‘z joni evaziga qanday to‘lov bera oladi?!
38 Bu bevafo va gunohkor nasl orasida Mendan va Mening so‘zlarimdan uyalmanglar! Aks holda Inson O‘g‘li muqaddas farishtalar bilan birga Otasining ulug‘vorligiga burkanib kelganda, U ham sizlardan uyaladi.
