Mark Muqaddas xushxabar 2 bob

1 Iso sholni sog‘aytiradi. 13 Iso Levini chaqiradi. 18 Ro‘za tutish haqida savol. 23 Shabbat kuniga rioya qilish haqida.

1 Bir necha kundan keyin Iso yana Kafarnahum shahriga keldi. Uning kelgani to‘g‘risidagi xabar tezda shaharga tarqaldi.
2 Shu qadar ko‘p odam yig‘ildiki, Iso o‘tirgan uyning hatto eshigi oldida ham joy qolmadi. Iso xalqqa Xudoning so‘zini o‘rgatayotgan edi.
3 Shu orada to‘rtta kishi bir shol odamni ko‘tarib keldilar.
4 Olomon ko‘pligidan ular sholni Isoning oldiga olib bora olmay, uyning tomidan teshik ochdilar. Sholni to‘shagi bilan Isoning oldiga tushirdilar.
5 Iso ularning ishonchini ko‘rib, sholga: — O‘g‘lim, gunohlaring kechirildi, — dedi.
6 Bu yerda ba’zi Tavrot tafsirchilari o‘tirgan edilar. Ular ichlarida shunday deb o‘ylagan edilar:
7 “Nega bu Odam bunday deyapti? Bu kufrlik–ku! Xudodan boshqa hech kim gunohlarni kechira olmaydi!”
8 Iso shu onda ularning o‘y–fikrlarini bilib, dedi: — Nega bunday narsalarni o‘ylaysizlar?
9 Qaysi biri osonroq? Sholga: “Gunohlaring kechirildi”, deb aytishmi yoki: “O‘rningdan tur, to‘shagingni olgin–da, yur!” deb aytishmi?
10 Inson O‘g‘liga yer yuzida gunohlarni kechirish hokimiyati berilgan. Hozir shuni bilib olasizlar. U shunday dedi–yu, sholga:
11 — Senga aytaman: O‘rningdan tur! To‘shagingni olib, uyingga bor! — deb buyurdi.
12 Shol odam o‘rnidan turdi, darhol to‘shagini olib, hammaning ko‘z oldida chiqib ketdi. Hamma hayratga tushib: “Bunaqasini hech qachon ko‘rmagan edik”, deb Xudoni olqishlar edilar.
13 Iso yana Jalila ko‘li bo‘yiga chiqdi. Tumonat xaloyiq Uning oldiga to‘plandi. Iso ularga ta’lim berdi.
14 Iso ko‘l bo‘ylab yurarkan, soliq yig‘adigan joyda o‘tirgan Alfey o‘g‘li Levini ko‘rib qoldi. Iso unga: — Ortimdan yur! — dedi. Levi o‘rnidan turib, Isoga ergashdi.
15 Bir ozdan keyin Iso Levining uyida mehmon bo‘ldi. Isoga ergashgan ko‘p soliqchilar va gunohkorlar ham Uning shogirdlari qatorida dasturxon atrofida o‘tirardilar.
16 Iso gunohkorlar va soliqchilar bilan birga ovqatlanib o‘tirganini farziy mazhabidan bo‘lgan ba’zi Tavrot tafsirchilari ko‘rib, Uning shogirdlariga: — Bu qanday gap? U soliqchilaru gunohkorlar bilan birga ovqatlanib o‘tiribdi–ku! — deyishdi.
17 Iso buni eshitib, shunday javob berdi: — Men solihlarni emas, gunohkorlarni tavbaga chaqirgani kelganman. Axir, sog‘lar emas, xastalar tabibga muhtojdir.
18 Yahyoning ham, farziylarning ham shogirdlari ro‘za tutishar edi. Ba’zi odamlar Isoning yoniga kelib: — Nega Yahyoning shogirdlari va farziylarning shogirdlari ro‘za tutadi–yu, Sizning shogirdlaringiz tutmaydi? — deb so‘rashdi.
19 Iso ularga dedi: — To‘yda mehmonlar ro‘za tuta oladilarmi? Albatta, yo‘q! Kuyov ular bilan birga bo‘lganda, ular ro‘za tuta olmaydilar.
20 Biroq ular kuyovdan judo bo‘ladigan kunlar keladi, ana o‘shanda ro‘za tutadilar.
21 Hech kim eski kiyimga yangi matodan yamoq solmaydi. Aks holda, yangi yamoq eski kiyimni battar yirtib yuboradi.
22 Shuningdek, hech kim yangi sharobni eski meshga quymaydi. Chunki sharob meshni yorib yuboradi, sharob ham, mesh ham isrof bo‘ladi. Aksincha, yangi sharobni yangi meshga quymoq darkor.
23 Shabbat kunlarining birida Iso bug‘doyzordan o‘tib ketayotgan edi. Uning shogirdlari yo‘l– yo‘lakay boshoqlarni uza boshladilar.
24 Buni ko‘rgan farziylar Isoga: — Qara, nega ular Shabbat kuni qonunga xilof ish qilyaptilar? — deyishdi.
25 Iso ularga dedi: — Dovud hamrohlari bilan och qolib, ovqatga muhtoj bo‘lganda nimalar qilganini nahotki sizlar hech o‘qimagan bo‘lsangiz?!
26 U oliy ruhoniy Abuatar zamonida Xudoning uyiga kirib, muqaddas nonlarni yegan. Hatto hamrohlariga ham bergan. Qonunga muvofiq esa bunday nonlarni faqat ruhoniylar yeyishga haqli edilar–ku!
27 Keyin Iso davom etdi: — Inson Shabbat kuni uchun emas, balki Shabbat kuni inson uchun yaratilgan.
28 Shu bois, Inson O‘g‘li Shabbat kunining ham Hokimidir.