Инжил / Муқаддас Китоб / Ўзбек тилидаги

Эски Аҳд:  |  ИБТИДО  |  ЧИҚИШ  |  ЛЕВИЛАР  |  САҲРОДА  |  ҚОНУНЛАР  |  ЁШУА  |  ҲАКАМЛАР  |  РУТ  |  ШОҲЛАР (БИРИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (ИККИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (УЧИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (ТЎРТИНЧИ КИТОБ)  |  СОЛНОМАЛАР (БИРИНЧИ КИТОБ)  |  СОЛНОМАЛАР (ИККИНЧИ КИТОБ)  |  ЭЗРА  |  НАХИМИЁ  |  ЭСТЕР  |  АЮБ  |  ЗАБУР  |  СУЛАЙМОННИНГ ҲИКМАТЛАРИ  |  ВОИЗ  |  СУЛАЙМОННИНГ ГЎЗАЛ ҚЎШИГИ  |  ИШАЁ  |  ЕРЕМИЁ  |  ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ  |  ҲИЗҚИЁ  |  ДОНИЁР  |  ХЎШЕЯ  |  ЙЎЭЛ  |  АМОС  |  ОБOДИЁ  |  ЮНУС  |  МИХО  |  НОХУМ  |  ХАБАҚҚУҚ  |  ЗАФАНИЁ  |  ХАГГЕЙ  |  ЗАКАРИЁ  |  МАЛАКИ
Янги Аҳд:
МАТТО  |  МАРК  |  ЛУҚО  |  ЮҲАННО  |  ҲАВОРИЙЛАРНИНГ ФАОЛИЯТИ  |  РИМЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  КОРИНФЛИКЛАРГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  КОРИНФЛИКЛАРГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ГАЛАТИЯЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  ЭФЕСЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  ФИЛИППИЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  КОЛОСАЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  САЛОНИКАЛИКЛАРГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  САЛОНИКАЛИКЛАРГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ТИМЎТИЙГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  ТИМЎТИЙГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ТИТУСГА МАКТУБ  |  ФИЛИМЎНГА МАКТУБ  |  ИБРОНИЙЛАРГА МАКТУБ  |  ЁҚУБНИНГ МАКТУБИ  |  БУТРУСНИНГ БИРИНЧИ МАКТУБИ  |  БУТРУСНИНГ ИККИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ БИРИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ ИККИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ УЧИНЧИ МАКТУБИ  |  ЯҲУДОНИНГ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОГА КЎРСАТИЛГАН ВАҲИЙ



ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

Кириш

 

Бу китоб милоддан олдинги 586 йилда Қуддуснинг қулаши ва Исроил халқининг Бобилга сургун бўлиши муносабати билан ёзилган. Мазкур китоб бешта шеърий тўпламдан ташкил топган. Чуқур қайғу ифодаси бўлган бу шеърлар “Марсия” деб аталади. Мазкур шеърлар Қуддус шаҳри ва “пайғамбар” деб аталмиш китоб муаллифи номидан баён қилинган.

Пайғамбар Қуддуснинг ўз гуноҳлари учун жазо тортаётганини тан олади, лекин гуноҳ қилган Қуддус аҳолиси бунчалик қаттиқ жазо тортиши унга ўринсиздай туюлади. Бироқ умид учқунлари ўшандай мусибатли дамларда ҳам ўчмайди. Пайғамбарнинг фикрича: “Бир кунмас–бир кун одамлар гуноҳларидан тавба қилишади, яна ҳақ йўлга киришади, шунда Худо уларга раҳм–шафқат қилади.” Пайғамбар ўз умидини қуйидаги сатрларда ифода этган:

Бироқ мен бир нарсани ёдда тутарман,

Шунинг учун доим умид қиларман:

Эгамнинг содиқ севгиси бўлмайди адо,

Унинг раҳм–шафқати тугамас асло.

Ҳар тонг улар янгиланади,

Буюкдир Худонинг садоқати!

Қалбимда айтаман: “Эгамдир менинг бор–йўғим,

Шундай экан, ёлғиз Ундадир менинг умидим.” (3:21-24)

 

1–БОБ - ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

 

Қуддуснинг кулфати

 

1Вой шўрим!

Одамларга тўлиб–тошган бир вақтлар,

Нақадар ёлғиздир энди бу шаҳар!

Халқлар орасида шуҳрат қозонган,

Энди бир бева аёлга у ўхшаб қолган.

У вилоятлар орасида маликадай эди,

Энди у бир чўрига ўхшаб қолди.

2Кечалари у аччиқ–аччиқ йиғлайди,

Кўзларидан ёшлар оқади.

Уни юпатадиган бирон кимса

Йўқдир ўйнашларининг орасида.

Дўстлари унга хиёнат қилишди,

Унга душман бўлиб қолишди.

3Яҳудо халқи сургун бўлиб, азоблар тортди,

Тутқунликнинг машаққатини у тотиб қўрди.

Бегона халқлар орасида ўрнашганда,

Ўзига ором топа олмади.

У танг аҳволга тушиб қолганда,

Таъқиб этувчилар уни қўлга олди.

4Қуддусга борадиган йўллар тутяпти мотам,

Ахир, белгиланган байрамларга келмас бирор ҳам одам.

Шаҳарнинг ҳамма дарвозалари ҳувиллаб қолди,

Руҳонийлари xўрсиниб ўтирибди.

Қуддусдаги қизлар қайғуга ботган,

Қуддуснинг ўзи ҳам изтиробда қолган.

5Қуддусга душманлари бош бўлди,

Унинг ғанимлари равнақ топди.

Қуддус беҳад кўп гуноҳ қилди,

Шу сабабдан Эгамиз уни азобга солди.

Қуддуснинг фарзандлари сургун қилинди,

Ғанимлари уларни олиб кетди.

6Қиз Қуддус ўз савлатини йўқотди.

Йўлбошчилари ўтлоқ топа олмаган кийикка ўхшайди.

Овчидан қочишга уларнинг мадори қолмади.

7Кулфату саргардонлик кунларда,

Қуддус олдинги ҳазиналарини эслади.

Унинг аҳолиси душманларга таслим бўлганда,

Қуддусга ёрдам берадиган ҳеч ким йўқ эди.

Ғанимлар унинг қулашини томоша қилиб,

Қуддусни масхара қиларди.

8Ҳа, Қуддус жирканч гуноҳга қўл урди,

Атрофдагиларга у кулги бўлди.

Олдин уни эъзозлаган ҳаммалар

Энди ундан ҳазар қиладилар.

Қуддуснинг шармандалигини улар кўрдилар.

Мана энди, Қуддус хўрсиниб ўтирибди,

Ҳаммадан юзини яшириб ўтирибди.

9Унинг нопоклиги кийимини доғ қилди,

Келажаги ҳақида у қайғурмади.

У даҳшатли тарзда қулади,

Унинг юпатувчиси йўқ эди.

У шундай деб ёлворди:

“Кулфатимга бир назар солгин, эй, Эгам,

Зеро, душманларим ғолиб келди устимдан!”

10Ғанимлар Қуддус хазиналарига чанг солди.

Қуддуснинг кўзи олдида

Бегона халқлар муқаддас маконга кирди.

Аммо Эгамиз ўша ғайрияҳудийларга

Ҳатто Исроил жамоасида бўлишни ман этганди!

11Мана энди, шаҳардаги ҳамма одамлар хўрсиняпти,

Бир бурда нонни излаб юрибди.

Улар бойликларини сотиб, овқат олишяпти,

Шу йўсин ўз жонларини сақлашяпти.

Қуддус шундай деб ёлвормоқда:

“Эй Эгам, менга бир боққин,

Хор бўлганимни кўриб қўйгин!”

12Қуддус ўтган–кетганларга хитоб қилади:

“Наҳотки сизларга бари бир бўлса?!

Менга бир қаранглар! — деб ёлворади. —

Эгамиз ғазаб кунида менга азоб берган,

Бундай азобни ҳеч ким кўрмаган.

13У осмондан олов юборди,

Ўша олов ичимни ёндирди.

Худо оёғимга тузоқ қўйди,

Мени ортга қайтишга мажбур қилди.

Адойи тамом қилди мени Худойим,

Азобу аламда қолди менинг жоним.

14Гуноҳларим бўйинтуруққа айланган,

Ўша бўйинтуруқни Худонинг Ўзи ясаган.

У гуноҳларимни бўйнимга осди.

Мени тамом ҳолдан тойдирди.

Раббий берди мени душманларим қўлига,

Мен қаршилик қила олмайман уларга.

15Эгам кучли жангчиларимни рад этди,

Йигитларимни яксон қилиш–чун лашкар юборди.

Бокира қиз Яҳудони Раббий узум эзгандай эзди.

16Шунинг учун мен фарёд қиламан,

Кўз ёшимни сел–сел оқизаман.

Ахир, юпатувчим мендан узоқда,

Жонимга оро кирувчи олисда.

Эвоҳ, душманларим мендан ғолиб келди,

Фарзандларим хонавайрон бўлди.”

17Қуддус қўлларини чўзиб ёрдам сўрайди,

Бироқ ҳеч ким уни юпатмайди.

Эгамиз қўшни халқларга амр берди,

Шунда ҳаммаси Ёқуб наслига душман бўлиб қолди.

Душманларининг назарида

Қуддус ахлатдай жирканч бўлиб қолди.

18Қуддус айтмоқда:

“Ҳа, менинг Эгам ҳақ,

Ахир, ўзим Унинг амрига қарши бош кўтардим.

Эй халқлар, менга қулоқ солинг,

Менинг кулфатимни кўриб қўйинг.

Менинг йигит–қизларим сургун бўлди.

19Мен ўйнашларимни чақирдим,

Улар эса мени алдашди.

Жонини сақлаш учун нон излаган

Руҳонию оқсоқолларим кўчаларда жон берди.

20Эй, Эгам, кўриб қўйгин қайғумни,

Кўр тўкилиб турган юрагимни.

Эвоҳ, юрак–бағрим эзилиб кетди,

Ахир, мен Сенга қарши бош кўтардим.

Ана, ташқарида қилич одамларни чопяпти,

Ичкарида ўлим ҳукмронлик қиляпти.

21Одамлар оҳу нолаларимни эшитди,

Бироқ менинг юпатувчим йўқ эди.

Ғанимларим эшитди кулфатларим ҳақида,

Хурсанд бўлишди қилган ишингдан шунда.

Сен эълон қилган ўша кунингни келтиргин,

Душманларим ҳам менинг ҳолимга тушсин.

22Назарингдан қочмасин уларнинг қилган қабиҳликлари,

Гуноҳим–чун мени жазолагандай жазолагин уларни.

Кўпдир менинг оҳу нолаларим,

Ҳеч ҳам қолмади менинг мадорим.”

 

2–БОБ - ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

 

Эгамиз Қуддусни жазолайди

 

1Вой шўрим!

Раббимиз ғазабланиб,

Қиз Қуддусни зулмат билан қоплади,

У Исроилнинг салобатини

Осмондан ерга улоқтирди.

Аччиқ қаҳри келганда,

Ўз пойандози бўлган Маъбадини эсга олмади.

2Раббий аёвсиз вайрон қилди

Ёқуб наслининг масканларини.

Ғазаби келиб яксон қилди

Қиз Яҳудонинг қалъаларини.

Оёқ ости қилиб, хўрлади

Шоҳлик ва унинг ҳукмдорларини.

3У қаттиқ ғазабга миниб,

Исроилнинг бор қудратини йўқ қилди.

Ғанимлар ҳужум қилганда,

Ўз халқини ҳимоя қилмади.

Авжига чиққан олов каби,

Ёқубнинг юртини ёндириб юборди.

4У ғанимдай бизга қарата ёйини тортди,

Ўқ узишга Унинг қўли тайёр турарди.

У душмандай келишган йигитларимизни ўлдирди.

Қиз Қуддуснинг чодирларига оловдай қаҳрини сочди.

5Раббий душманга ўхшаб қолди,

Исроил юртини вайрон қилди.

Хароб қилди барча саройларини,

Яксон этди Исроил қалъаларини.

Қиз Яҳудога келтирди ғам–ғусса,

Унинг қайғусини орттирди минг ҳисса.

6Боғдаги чайлани йиқитгандай,

Маъбадини У бузиб ташлади.

Қуддусдаги байрам ва Шаббат кунларни

Эгамиз бекор қилди.

Шоҳлар ва руҳонийларни

Ғазаб устида рад этди.

7Раббий Ўз қурбонгоҳидан воз кечди,

Ўз масканини ташлаб кетди.

Қуддус саройларини ёвнинг қўлига берди.

Эгамиз уйидаги ёвнинг ҳайқириғи

Байрамдаги шодон овозларга ўхшайди.

8Ҳа, Эгамиз қиз Қуддуснинг деворларини

Вайрон этишга қарор қилди.

Деворларга бирма–бир қараб чиқди,

Шаштидан қайтмади, ҳаммасини яксон қилди.

Энди қалъаю деворлар қайғуряпти,

Ҳаммаси хароб бўлиб ётибди.

9Қуддус дарвозалари тупроққа беланиб ётибди,

Дарвоза тамбалари парчаланиб ётибди.

Шоҳу амалдорлари сургун бўлишди,

Қонунлар халққа ўргатилмас энди.

Эгамиздан келган ваҳийларни

Пайғамбарлар энди кўрмайди.

10Қиз Қуддуснинг оқсоқоллари

Сукут сақлаб ерда ўтирибди.

Бошларидан улар тупроқ сочган,

Ўзлари қанорга ўранган.

Бошларини солиб қуйи

Ўтирибди Қуддус қизлари.

11Йиғлайвериб кўзларим толган,

Ичимда юрагим тўкилиб кетган.

Жигар–бағрим эзилиб кетди,

Ахир, менинг халқим қирилиб кетди!

Оч қолган гўдагу чақалоқлар

Шаҳар кўчаларида ҳушсиз ётибди!

12“Қорним очди! Чанқадим!” деб

Оналарига улар фарёд қилар.

Ярадор жангчидай шаҳар кўчаларида ҳушсиз ётишар.

Оналарининг бағрида жон таслим этишар.

13Сен ҳақингда нима айтай?!

Сени кимга солиштирай, эй қиз Қуддус?

Нима деб юпатай?!

Сени кимларга ўхшатай, эй бокира қиз Сион?

Денгиздай чексиздир сенинг кулфатинг,

Энди шифо бера олмас сенга ҳеч ким!

14Сенинг пайғамбарларинг

Ёлғон ва беҳуда ваҳийлар айтишди.

Гуноҳларингни фош қилмай,

Сургуннинг олдини олишмади.

Ёлғон башоратлар айтиб,

Сени йўлдан оздиришди.

15Ўтган–кетганлар сендан ор қилиб,

Қўл силтаб кетадилар.

Ёқасини ушлаб, бошларини чайқайдилар,

Эй қиз Қуддус, сени мазах қилиб шундай айтадилар:

“Гўзалликда комил шаҳарми шу?!

Бутун дунёнинг севинчимиш у!”

16Барча ёвларинг устингдан кулади,

Ҳолингни кўриб ёқасини ушлайди.

Тишларини ғижирлатиб айтишади:

“Биз уни ямладик!

Воҳ, қандай интизорлик билан

Бу кунни кутган эдик!

Ниҳоят, ўша кунга етдик!”

17Эвоҳ, Эгамиз Ўз режаларини амалга оширди,

Ўз айтганларини битта қолдирмай бажарди.

Азалдан огоҳлантириб келгандай

Сизларни аёвсиз қириб ташлади.

Ғанимларнинг қудратини юксалтирди,

Ҳолингиздан душманларни хурсанд қилди.

18Шахар аҳлининг қалби Раббийга фарёд қилмоқда,

Эй, қиз Қуддуснинг деворлари!

Кўз ёшингиз кечаю кундуз дарё бўлиб оқсин.

Ўзингизга тиним берманг,

Кўз ёшингизни асло тўхтатманг!

19Тур, эй қиз Қуддус!

Кечаси билан Худога илтижо қилиб чиққин!

Юрагингни Раббийга сувдай тўкиб солгин!

Қўлларингни узат осмонга,

Фарзандларинг учун ёлворгин Унга!

Ахир, улар очликдан ҳушсиз ётибди

Ҳар бир кўчанинг бошида.

20Шундай ибодат қилгин:

“Эй Эгам, кўрмайсанми буни:

Не кўйларга солиб қўйдинг Сен халқингни?!

Оналар эркалатиб ўстирган фарзандларини ейишяпти–ку!

Руҳонию пайғамбарлар масканингда қирилиб кетяпти–ку!

21Ёшу қариларнинг жасадлари кўчада чангга беланиб ётибди.

Қилич туфайли йигиту қизларим жувонмарг бўлди.

Сен ғазабинг чиққан куни уларни ҳалок қилдинг,

Аёвсиз уларни қириб ташладинг.

22Менга қарши йиғдинг Сен теваракдаги ёвларни,

Гўё зиёфатга чақиргандай таклиф қилдинг уларни.

Ўша куни Сенинг ғазабингдан ҳеч ким қутилолмади,

Бирор одам ўз жонини сақлаб қололмади.

Эвоҳ, эркалаб ўстирган болаларимни

Душманларим ўлдирди.”

 

3–БОБ - ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

 

Умид учқунлари

 

1Азобларда қолган инсонман,

Худонинг ғазаби туфайли таёқ едим.

2Бошлаб борди Худо мени зулматга,

Нур тушмайдиган қоронғи жойга.

3Ёлғиз менга қарши У қўл кўтарди,

Кун бўйи мени қайта–қайта жазолади.

4Қаритиб юборди эту теримни,

Синдириб ташлади суякларимни.

5Аламга мени тутқун қилди,

Жабру жафо зиндонига мени ташлади.

6Мажбур қилди мени зимистонда яшашга,

Ўхшаб қолдим мен анча олдин ўлган марҳумга!

7Қочиб кетмасин, дея Худо атрофимни қуршади,

Оғир занжирлар билан мени кишанбанд этди.

8Ёрдам сўраб ёлворсам ҳам мен Унга,

Қулоқ солмас У менинг фиғонимга.

9Йўнилган тошлар билан У йўлимни тўсди,

Юрган йўлимни чалкаштириб юборди.

10Пойлади У мени айиқдай,

Ташланмоқчи бўлди менга шердай.

11Сўнг мени судради бир четга,

Ғажиди, ташлаб кетди танг аҳволда.

12Худо Ўз ёйини тортди,

Ўқларига мени нишон қилди.

13Садоғидаги ўқлари билан юрагимни тешди.

14Мана, энди ўз халқим устимдан кулмоқда,

Уззукун улар мени мазах қилиб, қўшиқ куйламоқда.

15Xудо менга аччиқ ўтдан едирди,

Заҳарли сувдан менга ичирди.

16Мени оёқ ости қилиб, тупроққа белади,

Шағал едириб, тишларимни синдирди.

17Тинчлик билмас энди менинг жоним,

Бахт нималигини тамом унутдим,

18Шунда ўзимга дедим: “Адойи тамом бўлдим!

“Барбод бўлди Эгамга бўлган умидим!”

19Кулфату саргардонлик ҳақидаги ўйларим

Заҳарли сувга, аччиқ ўтга ўхшайди.

20Бундай ўйларга толган менинг жоним

Тушкунликка тушди.

21Бироқ мен бир нарсани ёдда тутарман,

Шунинг учун доим умид қиларман:

22Эгамнинг содиқ севгиси бўлмайди адо,

Унинг раҳм–шафқати тугамас асло.

23Ҳар тонг улар янгиланади,

Буюкдир Худонинг садоқати!

24Қалбимда айтаман: “Эгамдир менинг бор–йўғим,

Шундай экан, ёлғиз Ундадир менинг умидим.”

25Эгамиз Ўзига умид боғлаганларга яхшилик қилади,

Унга интилган ҳар бир жонга эзгулигини кўрсатади.

26Эгамизнинг нажотини тоқат ила кутиш яхшидир.

27Ёшликдан тарбияга бўйсуниш яхшидир.

28Раббимиз тарбиялаганда,

Ёлғиз ўтириб, сукут сақлайлик.

29Бундай вақтларда ер ўпиб таъзим қилайлик,

Ахир, яна умид бордир.

30Тарсаки еганимизда қаршилик қилмайлик,

Эшитган кўп ҳақоратларни ичимизга ютайлик.

31Зеро, Раббий бизни абадий ташлаб қўймайди!

32Унинг Ўзи бизга қайғу келтирган бўлса–да,

Ўзи бизга раҳм–шафқат қилади.

Ахир, Унинг содиқ севгиси буюкдир!

33Ҳа, У инсонга ғам келтириб, озор беришни хуш кўрмайди.

34Юртдаги ҳамма асирларнинг оёқ ости бўлганини,

35Одамлар ҳақ–ҳуқуқдан маҳрум бўлганини,

Худойи Таоло кўриб турибди.

36Бир ёқлама ҳукм чиқарилганини

Раббий билиб турибди.

37Раббийнинг ижозатисиз,

Ҳеч кимнинг буйруғи бажо бўлмас.

38Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам

Худойи Таолонинг амрисиз содир бўлмас.

39Ҳануз ҳаёт эканмиз,

Гуноҳимиз учун жазо тортганда нолимайлик!

40Тутган йўлларимизни яхшилаб текширайлик,

Эгамизга қайтайлик.

41Қўлларимизни осмонга чўзиб,

Чин дилдан самодаги Худога ёлвориб айтайлик:

42“Эй Эгамиз! Биз итоатсизлик қилдик,

Сенга қарши бош кўтардик,

Сен бизни кечирмадинг.

43Сен ғазабга миниб, таъқиб қилдинг бизни,

Шафқатсиз қирдинг ҳаммамизни.

44Илтижоларимиз Сенга етиб бормаслиги учун,

Булутлар билан олдингни тўсдинг.

45Сен бизни ахлатдай ташлаб юбординг,

Халқлар орасида супуриндидай қилдинг.

46Мана, барча ёвларимиз устимиздан куляпти.

47Биз ваҳимага тушдик, тузоққа илиндик,

Фалокату ҳалокатга гирифтор бўлдик.”

48Сел–сел бўлиб оқар менинг кўз ёшларим,

Ахир, қирилиб кетди менинг халқим!

49-50Эгамиз осмондан бизга қарамагунча,

Мен тўхтамай оби дийда қиламан,

Тинмай кўз ёш тўкаман.

51Қуддусдаги ҳамма қизларнинг қисмати

Юрак–бағримни эзиб юборди!

52Сабабсиз душманлик қилаётир менга одамлар,

Қушни овлагандай мени овлади улар.

53Мени тириклайин чуқурликка ташлашди,

Чуқурлик оғзини тош билан беркитишди.

54Сувлар кўтарилиб ошди бошимдан,

“Адо бўлдим” дедим ичимда.

55Эй Эгам, чуқурлик тубидан

Сенга илтижо қилдим.

56“Додимни тингла, ёпма қулоғингни!” дедим.

Сен эшитдинг бу илтижоимни.

57Ёлворганимда Сен менга яқинлашдинг,

“Қўрқма!” деб ўшанда менга айтдинг.

58Ё Раббий, Сен даъвоимни ҳимоя қилдинг,

Менинг жонимни халос этдинг.

59Кўрдинг менга қилинган ноҳақликни,

Эй, Эгам, Ўзинг ёқлагин мени.

60Ёвларимнинг тил бириктирганини Сен кўрдинг,

Менга қарши қилган ёвуз ниятларини билдинг.

61Эй Эгам, улар мазах қилганини Ўзинг эшитдинг,

Менга қарши тил бириктирганини билдинг.

62Ғанимларим мени ғийбат қилар,

Кун бўйи менга пичинг отар!

63Қара, улар ўтирса ҳам, турса ҳам,

Қўшиқ куйлаб, мени мазах қилишар.

64Уларнинг қилмишларига яраша,

Жазосини бергин эй, Эгам!

65Юракларига ғулғула солгин,

Уларни лаънатга дучор қилгин,

66Ғазаб билан уларнинг кетидан қувла,

Ер юзидан тамомила йўқ қилиб ташла!

 

4–БОБ - ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

 

Қуддуснинг қамалдаги қисмати

 

1Вой шўрим!

Олтин хира тортди,

Соф тилла жилосини йўқотди.

Ҳар бир кўча бошида

Маъбад тошлари сочилиб ётибди.

2Қуддуснинг азиз фарзандлари

Олтиндан ҳам қадрли эди,

Эвоҳ, энди эса улар

Кулол ясаган сопол идишдай

Қадрсиз бўлиб қолдилар.

3Ҳатто чиябўрилар,

Ўз болаларини эмизишар.

Менинг халқим эса туяқушга ўхшаб қолди,

Улар ўз фарзандларига шафқат қилмайди.

4Чақалоқлар жуда чанқаган

Тиллари танглайига ёпишиб қолган,

Нон сўраб, ёш болалар тиланчилик қиляпти,

Бироқ ҳеч ким уларга бир бурда ҳам нон бермайди.

5Тансиқ таомлар еган одамлар

Энди кўчаларда очликдан ўляптилар.

Қимматбаҳо либос кийиб ўсганлар

Энди кул уюмлари орасида ётибдилар.

6Садўм шаҳрига қарши инсон қўли кўтарилмади,

Аммо бу шаҳар бир зумда вайрон бўлди.

Халқимнинг тортган жазоси

Сaдўмнинг жазосидан ҳам оғирроқ бўлди.

7Сутдан ҳам оқ, қордан ҳам оппоқ эди

Йўлбошчиларимизнинг кўнгиллари,

Маржондай товланарди соғлом таналари,

Ёқутдай кўркам эди кўринишлари.

8Энди таниб бўлмас уларни кўчаларда,

Уларнинг юзлари куядан ҳам қорароқ тусда.

Бужмайган терилари суякларга ёпишган,

Тарашадан ҳам баттар қуриб–қақшаб кетган.

9Нобуд бўлганлар қилич тиғидан

Бахтлироқдир очлик қурбонларидан.

Зеро, қаҳатчиликка дучор бўлганлар

Жонларини аста–секин таслим қиларлар.

10Меҳрибон оналар туққан болаларини

Ўз қўллари билан пиширдилар.

Халқим ҳалокатга учраганда,

Болалари уларга озуқа бўлди.

11Эгамизнинг қаҳр–ғазаби қайнади,

У аччиқ қаҳрини сочди,

Қуддус шаҳрида олов ёндирди,

Олов шаҳарни пойдеворигача куйдирди.

12Душман Қуддус дарвозаларини ёриб ўтишига

Ер юзидаги ҳукмдорлар ишонмаганлар.

Жаҳондаги одамлар буни ҳатто хаёлига ҳам келтирмаганлар.

13Шаҳардаги пайғамбарларнинг гуноҳи,

Руҳонийларнинг жиноятлари бунга сабаб бўлди.

Ахир, улар шаҳарда солиҳ одамнинг қонини тўкдилар.

14Ҳа, улар ўз кийимини қонга булғадилар,

Уларнинг кийимидан одамлар ҳазар қиладилар.

Кўр одамдай бу йўлбошчилар

Кўчаларда дайдиб юрибдилар.

15“Йўқол, ҳаром!” деб бақиради ҳамма уларга,

“Йўқолларинг! Йўқол! Тега кўрманг сизлар бизларга!”

Қочиб, ғарибу мусофир бўлиб юрганда улар,

“Бу ердан чиқиб кетинглар”, деб халқлар уларни ҳайдар.

16Эгамизнинг Ўзи тарқатиб юборди уларни,

Бу йўлбошчиларга энди У назар солмайди.

Руҳонийларга ҳеч ким ҳурмат кўрсатмайди,

Оқсоқолларга ҳеч ким марҳамат қилмайди.

17Беҳуда кутавериб мадад,

Толди бизнинг кўзимиз,

Мадад бера олмайдиган бир халққа

Умид боғлаган эканмиз.

18Ҳар бир қадамимизни пойлади ёвимиз,

Ўз кўчаларимизда юролмадик биз.

Бор–йўғи саноқли кунимиз қолди.

Бизнинг умримиз поёнига етди.

19Бизни таъқиб қилувчилар

Бургутдан ҳам тезроқ учишарди,

Улар тоғларда бизни овлашарди,

Чўлларда бизни пойлашарди.

20Эгамиз танлаган шоҳ уларнинг тузоғига илинди,

Эвоҳ, ҳаётимиз манбаи у эди.

Биз шоҳимиз соясида

Халқлар орасида яшаймиз, деб ўйлагандик.

21Эй Уз юртида яшовчи қиз Эдом,

Хурсанд бўл, шодлан!

Бироқ сен ҳам жазо косасидан ичасан,

Маст бўлиб кийимингни ечасан.

22Эй қиз Қуддус, жиноятларинг учун

Сен жазоингни тортиб бўлдинг.

Энди Эгамиз сени сургунда ушлаб турмайди.

Эй қиз Эдом, сенинг гуноҳларингни эса

Эгамиз фош қилади,

Жиноятларинг учун У сени жазолайди.

 

5–БОБ - ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ

 

Раҳм–шафқат илтижоси

 

1Эй Эгам, бошимизга тушган кўргиликни ёдингда тутгин,

Қанчалик хор бўлганимизни бир кўриб қўйгин!

2Мулк қилиб олган еримиз ажнабийлар қўлига тушди,

Келгиндилар уйларимизга эга бўлишди.

3Отасиз етимдай бўлиб қолдик биз,

Бевага ўхшаб қолди оналаримиз.

4Биз ичган сувимизга пул тўлаймиз,

Ёққани ўтинни сотиб оламиз.

5Ёвларимиз таъқиб қилиб, қўймас бизни ҳолимизга,

Чарчаб кетдик, тиним йўқ бизга.

6Тўйгунча нон еймиз деб,

Миср ва Оссурия билан биз сулҳ туздик.

7Аждодларимиз гуноҳ қилиб, ўтиб кетди,

Аммо уларнинг жазосини биз тортяпмиз энди.

8Бизга ҳукмронлик қилаётир қуллар,

Улар зулмидан бизни ким қутқарар?!

9Нон излаймиз, жонимизни қўйиб хавф остига,

Чунки каллакесарлар писиб ётибди далаларда.

10Очарчилик дастидан чиққан иссиғимиз,

Тандирдай қизиган бизнинг баданимиз.

11Ғанимларимиз Қуддусда аёлларни зўрлашди,

Яҳудо шаҳарларида қизларнинг номусига тегишди.

12Қўлларидан осишди йўлбошчиларимизни,

Хор қилишди оқсоқолларимизни.

13Йигитлар тегирмон тошини тортяпти,

Ўғлонлар оғир ўтин остида гандираклаб қолди.

14Шаҳар дарвозасида оқсоқоллар ўтирмайдиган бўлди,

Йигитлар шодон куйлар чалмайдиган бўлди.

15Кўнглимизни шодлик тарк этди,

Ўйин–кулгимиз азага айланди.

16Бошимиздаги тожимиз тушиб кетди,

Гуноҳ қилдик! Шўримиз қуриди!

17Дарду аламга тўлди юрагимиз,

Йиғлайвериб хиралашди кўзимиз.

18Ахир, Сион тоғи ҳувиллаб қолди,

Чиябўрилар у ерда изғиб юрибди.

19Сен эса, эй Эгам, абадий ҳукмронлик қиласан,

Авлодлар оша Ўз тахтингда ўтирасан.

20Нечун бизни Сен тамом унутдинг?

Нечун узоқ вақтга ташлаб қўйдинг?

21Эй Эгам, бизни Ўзингга юз бурдиргин,

Токи Сенга қайтайлик.

Қадимги улуғворлигимизни тиклагин.

22Наҳотки Сен биздан бутунлай воз кечдинг?!

Қаҳру ғазабингнинг ҳад–поёни бордир, ахир!

 




Инжил / Муқаддас Китоб / Ўзбек тилидаги

Эски Аҳд:  |  ИБТИДО  |  ЧИҚИШ  |  ЛЕВИЛАР  |  САҲРОДА  |  ҚОНУНЛАР  |  ЁШУА  |  ҲАКАМЛАР  |  РУТ  |  ШОҲЛАР (БИРИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (ИККИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (УЧИНЧИ КИТОБ)  |  ШОҲЛАР (ТЎРТИНЧИ КИТОБ)  |  СОЛНОМАЛАР (БИРИНЧИ КИТОБ)  |  СОЛНОМАЛАР (ИККИНЧИ КИТОБ)  |  ЭЗРА  |  НАХИМИЁ  |  ЭСТЕР  |  АЮБ  |  ЗАБУР  |  СУЛАЙМОННИНГ ҲИКМАТЛАРИ  |  ВОИЗ  |  СУЛАЙМОННИНГ ГЎЗАЛ ҚЎШИГИ  |  ИШАЁ  |  ЕРЕМИЁ  |  ЕРЕМИЁНИНГ МАРСИЯСИ  |  ҲИЗҚИЁ  |  ДОНИЁР  |  ХЎШЕЯ  |  ЙЎЭЛ  |  АМОС  |  ОБOДИЁ  |  ЮНУС  |  МИХО  |  НОХУМ  |  ХАБАҚҚУҚ  |  ЗАФАНИЁ  |  ХАГГЕЙ  |  ЗАКАРИЁ  |  МАЛАКИ
Янги Аҳд:
МАТТО  |  МАРК  |  ЛУҚО  |  ЮҲАННО  |  ҲАВОРИЙЛАРНИНГ ФАОЛИЯТИ  |  РИМЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  КОРИНФЛИКЛАРГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  КОРИНФЛИКЛАРГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ГАЛАТИЯЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  ЭФЕСЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  ФИЛИППИЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  КОЛОСАЛИКЛАРГА МАКТУБ  |  САЛОНИКАЛИКЛАРГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  САЛОНИКАЛИКЛАРГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ТИМЎТИЙГА БИРИНЧИ МАКТУБ  |  ТИМЎТИЙГА ИККИНЧИ МАКТУБ  |  ТИТУСГА МАКТУБ  |  ФИЛИМЎНГА МАКТУБ  |  ИБРОНИЙЛАРГА МАКТУБ  |  ЁҚУБНИНГ МАКТУБИ  |  БУТРУСНИНГ БИРИНЧИ МАКТУБИ  |  БУТРУСНИНГ ИККИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ БИРИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ ИККИНЧИ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОНИНГ УЧИНЧИ МАКТУБИ  |  ЯҲУДОНИНГ МАКТУБИ  |  ЮҲАННОГА КЎРСАТИЛГАН ВАҲИЙ


Injil Uzbek tili: Yangi Ahd. Latin online
 Matto | Mark | Luqo | Yuhanno | Havoriylar | Yoqub | 1 Butrus | 2 Butrus | Yuhannoning 1chi | Yuhannoning 2chi | Yuhannoning 3chi | Yahudoning | Rimliklarga | Korinfliklarga 1chi | Korinfliklarga 2chi | Galatiyaliklarga | Efesliklarga | Filippiliklarga | Kolosaliklarga | Salonikaliklarga 1chi | Salonikaliklarga 2chi | Timo‘tiyga 1chi | Timo‘tiyga 2chi | Titusga | Filimo‘nga | Ibroniylarga | Vahiy  
Injil Uzbek tili: Eski Ahd. Latin online
IBTIDO | ZABUR

Инжил Каракалпак

Kitoblar - Kutubxona  |  Hamdi-Sano - Mening Nurim  |  UZBEK mp3

uzGod.com