1 Elixu Ayubga Xudoning adolatini eslatadi.
Ayub 35 bob
1 Elixu gapini davom ettirib, shunday dedi:
2 Ey Ayub: “Xudoning oldida aybsizman”, — deb aytishingiz noto‘g‘ri.
3 Siz Xudoga: “Gunohsizligim Menga yaxshilik keltirishi kerak edi–ku! Ammo men yomonlik ko‘rdim!” — deb aytishingiz ham to‘g‘ri emas.
4 Siz va do‘stlaringiz gapimni eshitinglar.
5 Osmonga qarab ko‘ringlar, Sizlardan ancha tepada bo‘lgan bulutlarga qaranglar.
6 Itoatsizlik qilsangiz, Xudoga nima zarar? Gunohlaringiz ko‘paysa, Xudoga nima?
7 Bordi–yu, solih bo‘lsangiz, Unga nima qilib berardingiz? U sizning qo‘lingizdan biror narsa olishga zormi?
8 Fosiqligingizdan faqat insonlar qiynaladi. Solihligingiz ham faqatgina insonlarga madad beradi.
9 Zulm haddan ko‘pligidan odamlar faryod qiladi. Zo‘ravonlarning qo‘lidan qutqaringlar, deb yordam so‘raydi.
10 Ammo hech kim yaratgan Xudoga yolvormaydi. Tunlari umid beradigan Xudoga iltijo qilmaydi.
11 U esa yer yuzidagi jonivorlarga qaraganda bizga ko‘proq bilim bergan–ku! Bizni osmondagi qushlardan aqlliroq qilgan–ku!
12 Zulm ostida qolgan insonlar faryod qilishsa ham, Xudo javob bermaydi. Axir, ularning o‘zlari takkabur va fosiqdir.
13 Xudo bunday insonlarning puch so‘zlariga umuman quloq solmaydi, Qodir Xudo ularga e’tibor bermaydi.
14 Ey, Ayub! Siz: “Xudoni ko‘rmayapman”, deysiz. Da’voingizni Unga keltirdingiz, endi sabr qiling!
15 Siz: “Xudo g‘azabini sochmayapti, Fosiqlikka zarracha e’tibor bermayapti”, deb o‘ylaysiz.
16 Shunday qilib, Ayub bema’ni gaplarni gapiryapti. Hech nima bilmay turib, gapni ko‘paytiryapti.”
