1 Ayub o‘z dardi haqida gapiradi.
Ayub 30 bob
1 Endi esa o‘zimdan yosh bo‘lganlar ustimdan kuladi, Ularning otalari qo‘riqchi itlarim orasida bo‘lishga ham arzimaydi.
2 Ulardan menga nima foyda?! Axir, ular kuch–quvvatdan qolgan–ku!
3 Ular ochligu muhtojlikdan ozib–to‘zib ketgan, Tun bo‘yi dashtu biyobonda daydib yuradi.
4 Cho‘l butalari orasida achchiq o‘tlar teradi, Yulg‘un butasining ildizlari ularga yemish bo‘ladi.
5 Ular odamlar orasidan haydalgan. O‘g‘rilarga baqirganday ularning orqasidan baqiradilar.
6 Ular quruq soyliklaru chuqurlarda, Qoyalar orasida yashashga majburdirlar.
7 Changalzorlarda hayvonlar singari bo‘kiradi, Qichitqi o‘tlar orasida g‘ujanak bo‘lib o‘tiradi.
8 Eng past, yaramas bu to‘dani Xivchinlar bilan yurtdan haydashgan.
9 Mana endi, o‘shalar mazax qilib, Men haqimda qo‘shiqlar kuylaydi, Men ularga kulgi bo‘lib qoldim.
10 Ular mendan nafratlanib, yaqinimga ham kelmaydi, Hatto yuzimga tupurishdan ham toymaydi.
11 Xudo kuchimni kesdi, meni pastga urdi. Shuning uchun o‘sha yaramaslar ham Mening oldimda o‘zlarini jilovlay olmaydigan bo‘ldilar.
12 O‘sha qalang‘i–qasang‘ilar Menga qarshi chiqib, yerga yiqitadilar, Meni o‘ldirmoqchi bo‘lib, hujum qiladilar.
13 Yo‘llarimni to‘sib, Boshimga tushadigan kulfatni tezlatadilar, Ularni to‘xtatadigan hech kim yo‘q.
14 Meni mazax qiluvchilar har tomonlama hujum qiladilar, To‘fonday ustimga yopiriladilar.
15 Meni qo‘rquv bosgan, Obro‘yim shamol uchirgandek ketdi, Farovonligim bulut kabi o‘tib ketdi.
16 Endi yuragim ezilib ketyapti, Har kuni men azob–uqubat tortaman.
17 Tun bo‘yi suyaklarim zirqirab og‘riydi, Meni dard qiynab, hech tinchlik bermaydi.
18 Xudo shiddat bilan kiyimimdan ushladi, Ko‘ylagimning yoqasidan tutdi.
19 U meni loyga bulg‘adi, Changu tuproqchalik qadrim yo‘q.
20 Ey Xudoyim, Senga iltijo qilaman, Ammo Sen menga javob bermaysan. Sening oldingda turibman, Sen esa qarab turaverasan.
21 Menga nisbatan shafqatsiz bo‘lib qolding, O‘z qudrating bilan meni quvg‘in qilyapsan.
22 Quyun bilan meni ko‘tarib, Bo‘ron orasida u yoqdan–bu yoqqa otasan.
23 Bilaman, insonning qismati bo‘lgan O‘limga meni ham olib borasan.
24 Boshiga kulfat tushgan muhtoj odam nola qilsa, Hech kim unga qo‘l ko‘tarmaydi–ku, axir.
25 Men boshiga kulfat tushganlar uchun qayg‘urdim–ku! Muhtojlarni ko‘rib, yuragim achidi–ku!
26 Ammo yaxshilik kutganimda yovuzlik keldi, Yorug‘likka umid qilsam, zulmat tushdi.
27 Qalbim bezovtalangan, tinim bilmaydi, Og‘ir kunlar boshimga tushgan.
28 Quyosh nuri bo‘lmagan bir zulmatda yuribman, Jamoa oldida madad so‘rab, faryod qilaman.
29 Men chiyabo‘rining do‘stiday, Tuyaqushlarning ukasiday bo‘lib qoldim.
30 Terim qorayib ketgan, Tanam isitmadan yonyapti.
31 Nayim sadosi azadorlarga jo‘r bo‘ladi, Liram qayg‘uli nola qiladi.
