1 Ayub Zo‘farga javob qaytaradi.
Ayub 21 bob
1 Ayub shunday deb javob berdi:
2 “So‘zlarimga yaxshilab quloq soling, Mana shu sizlarning menga bergan tasallingiz bo‘ladi.
3 Sabr qiling, men ham gapiray, Gapirib bo‘lganimdan keyin, mazax qilavering.
4 Men insonlarga emas, Xudoga arz qilyapman– ku. Shuning uchun sabrim chidamayapti–da.
5 Mana, menga qarang–da, hayratlanib qoling, Og‘izlaringizni qo‘llaringiz bilan yoping.
6 Boshimga tushgan kulfatlar haqida o‘ylasam, vahimaga tushaman, Tanamni qaltiroq bosadi.
7 Nima uchun fosiqlarning umrlari uzilmay, davom etaveradi? Ular keksa yoshga yetadilar, kuchlari oshib ketaveradi?
8 Farzandlari o‘sib, o‘z joyini topganini ko‘radi, Nevaralarini ham ko‘rishga muyassar bo‘ladi.
9 Uylari xavf–xatarsiz bo‘ladi, Xudoning tayog‘i ularning boshiga tushmaydi.
10 Buqalari hech bir qiyinchiliksiz ko‘payaveradi, Sigirlari bolalaydi, hech qachon bolasi tushib qolmaydi.
11 Fosiqlarning bolalari qo‘zilarga o‘xshab sakraydilar, Farzandlari o‘ynab–kulib yuraveradilar.
12 Childirma va lira sadosiga qo‘shiq kuylaydilar, Nay sadosiga o‘yin–kulgi qiladilar.
13 Umrlari farovonlikda o‘tadi, O‘liklar diyoriga tinchgina ketadilar.
14 Xudoga shunday deydilar: “Bizni tinch qo‘y! Sening yo‘llaringni bilishni xohlamaymiz.
15 Qodir Xudo kim bo‘libdiki, Unga xizmat qilsak, Unga iltijo qilsak, bizga nima foyda tegardi?!”
16 Ammo fosiqlarning farovonligi o‘z qo‘lining ishi emas–ku! Fosiqlarning o‘y–xayollaridan men jirkanaman.
17 Fosiqlarning chirog‘i biron marta bo‘lsa ham o‘chdimi? Boshiga tez–tez kulfat tushib turibdimi? Xudo O‘z g‘azabida ularga qiynoq beryaptimi?
18 Qachon ular shamolda to‘zigan xashakday, Bo‘ron uchirib ketgan somonday bo‘ladilar?
19 Sen: “Xudo insonlarning gunohlari uchun ularning farzandlarini jazolaydi”, — deysan. Men esa gunohkorlarning o‘zi jazolansin, deyman. Mana shu ularga saboq bo‘ladi.
20 Gunohkorlar o‘z ko‘zlari bilan halokatlarini ko‘rsinlar. O‘zlari Qodir Xudoning g‘azabi sharobini ichsinlar.
21 Zotan, ular o‘lganidan keyin oilasiga nima bo‘lishini o‘ylamaydilar ham!
22 Kim Xudoga saboq bera oladi, Axir, U hatto samoviy zotlarni hukm qiladi–ku!
23 Mana, bir odam to‘liq farovonlikda, Tinch va xotirjam olamdan ko‘z yumadi.
24 Uning beli baquvvat, Suyaklari ilikka to‘la.
25 Ikkinchi bir odam esa ruhi tushkun holda, Hech qachon yaxshilik ko‘rmay o‘lib ketadi.
26 Ikkovi ham tuproqda birday yotadi, Ularni qurtlar qoplaydi.
27 Eh, do‘stlarim, niyatlaringizni bilaman, Maqsadlaringiz ham menga ayon.
28 Sizlar: “Qani zolim amaldorning uyi? Fosiqlarning chodiri qayerda?” deb so‘raysizlar.
29 Ko‘p joylarga borib kelganlardan so‘ranglar. Ular aytganlarini inkor qila olmaysiz!
30 Kulfat kunida fosiqlar najot topishlarini, Xudoning g‘azabi kunida qutqarilishlarini ular aytadilar–ku!
31 Fosiqlarning qilmishlarini kim ularning yuziga soladi? Qilmishlari uchun kim ularni jazolaydi?
32 Jasadlari qabrga olib borilganda, Qabr boshiga soqchi qo‘yiladi.
33 Son–sanoqsiz odamlar ketlaridan borib, Ularga aza tutadi. Hatto tuproq ham ularning ustiga sekin tushadi.
34 Qanday qilib meni puch so‘zlaringiz bilan yupata olasiz? Barcha bergan javoblaringiz yolg‘ondir!
