6 Esov boshqa xotinga uylanadi. 10 Yoqub Baytilda tush ko‘radi.
Ibtido 28 bob
1 Shunday qilib, Is’hoq Yoqubni chaqirtirib, uni duo qildi va shunday maslahat berdi: — Kan’onlik qizlarga uylanma.
2 Hoziroq Paddon–Oramga — bobong Batuvalning xonadoniga jo‘na. U yerda tog‘ang Lobonning qizlaridan birortasiga uylan.
3 Qodir Xudo baraka berib, seni ko‘paytirsin. Sening naslingdan ko‘p xalqlar kelib chiqsin.
4 Xudo Ibrohimga va’da qilgan barakasini senga va sening naslingga ato qilsin. Biz hozir musofir bo‘lib yashayotgan, Xudo Ibrohimga bergan shu yurt sening mulking bo‘lsin.
5 Shunday qilib, Is’hoq Yoqubni jo‘natdi. Yoqub Paddon–Oramga — Oramlik Batuvalning o‘g‘li, tog‘asi Lobonnikiga ketdi.
6 Esov eshitdiki, otasi Yoqubni duo qilib, uni Paddon–Oramga jo‘natibdi, Yoqub ota–onasining gaplariga itoat etib, Paddon–Oramga ketibdi.
7 Otasi Yoqubga: “O‘sha yerdan uylangin”, debdi, “Kan’onlik qizlarga uylanma”, deb ogohlantiribdi.
8 Kan’onlik xotinlari otasiga yoqmasligini Esov tushunib yetdi.
9 Esov amakisi Ismoilning xonadoniga bordi va xotinlari ustiga, Ibrohim o‘g‘li Ismoilning qizlaridan biriga uylandi. Yangi xotinining ismi Maxalat edi. Maxalatning Navayot degan akasi ham bor edi.
10 Yoqub Bersheva shahridan chiqib, Xoron tomonga qarab ketdi.
11 U bir joyga yetib kelganda, kun botgan edi. Shuning uchun o‘sha yerda tunashga to‘xtadi. U bir tosh topdi–da, toshni boshining ostiga qo‘yib uxlagani yotdi.
12 Bir payt u tushida bir narvonni ko‘rdi. Narvonning bir uchi yerda, bir uchi osmonga tegib turarmish. Xudoning farishtalari narvondan chiqib, tushayotgan emishlar.
13 Narvonning yonida Egamiz turgan emish. Egamiz Yoqubga shunday debdi: — Men bobong Ibrohimning, otang Is’hoqning Xudosi — Egangman. Hozir sen yotgan yer o‘zingniki bo‘ladi. Bu yerni senga va sening naslingga beraman.
14 Sening nasling yerning qumi singari son–sanoqsiz bo‘ladi. Ular sharqdan g‘arbga, shimoldan janubga qarab yer yuziga yoyilib ketadilar. Yer yuzidagi hamma xalqlar sen va sening nasling orqali baraka topadi.
15 Shuni bilginki, Men sen bilan birgaman, qayerga bormagin, Men seni saqlayman. Shu yurtga seni yana qaytarib olib kelaman. Men seni hech qachon tark etmayman, bergan va’dalarimni oxirigacha bajaraman.
16 Yoqub uyg‘onib ketdi va: “Haqiqatan ham Egamiz shu yerda ekan, men esa buni bilmabman”, dedi.
17 U qo‘rqib ketdi: “Bu joy Xudoning uyi ekan, osmonga ochiladigan darvozaning o‘zi! Naqadar qo‘rqinchli–ya bu joy!” dedi.
18 Yoqub saharda turdi. Boshining ostiga qo‘ygan toshni olib, yodgorlik qilib o‘rnatdi. Keyin yodgorlik toshining ustidan Xudoga atab zaytun moyi quydi.
19 Ilgari bu joyning nomi Luz edi. Yoqub esa bu joyga Baytil, deb nom berdi.
20 So‘ng Yoqub quyidagicha qasam ichdi: “Agar Xudo men bilan birga bo‘lsa, boradigan shu yo‘limda meni asrasa, menga rizq–ro‘zimni va kiyim bersa,
21 otamning xonadoniga eson–omon qaytarib olib kelsa, Egam mening Xudoyim bo‘ladi.
22 Men yodgorlik qilib o‘rnatgan shu tosh Xudoga sajda qiladigan joy bo‘ladi. Xudo menga bergan hamma narsaning o‘ndan birini albatta beraman.”
