1 Pavlus Efes shahrida.
Havoriylarning faoliyati 19 bob
1 Apollos Korinfda ekan, Pavlus qirlar bo‘ylab yo‘l yurib, Efesga keldi. Bu yerda u bir necha imonli birodarni topdi.
2 Pavlus ulardan: “Imonga kelganlaringizda, Muqaddas Ruhni qabul qildingizlarmi?” deb so‘radi. Ular: “Yo‘q, biz MuqaddasRuh borligini hatto eshitmaganmiz”, deb javob berdilar.
3 “Unday bo‘lsa, qay asosda suvga cho‘mdirildingizlar?” deb so‘radi Pavlus. “Yahyoning ta’limotiga ko‘ra suvga cho‘mdirildik”, deb javob berdi ular.
4 Shunda Pavlus dedi: — Yahyo tavba qilganlarni suvga cho‘mdirar edi. U Isroil xalqiga, mendan keyin kelayotganga, ya’ni Isoga, imon keltiringlar, degan edi.
5 Ular bu gapni eshitib, Rabbimiz Isoning nomidan suvga cho‘mdirildilar.
6 Pavlus ularga qo‘lini qo‘ygan edi, Muqaddas Ruh ularni qamrab oldi. Ular boshqa tillarda gapirib, bashorat qila boshladilar.
7 Ularning hammasi taxminan o‘n ikki kishi edi.
8 Pavlus sinagogaga uch oy davomida borib, jasorat bilan xalqqa gapirib, Xudoning Shohligi to‘g‘risida ishonchli dalillar keltirdi.
9 Ammo ba’zilari ishonishni rad qildilar va hammaning oldida Isoning yo‘li to‘g‘risida yomon gaplarni aytdilar. Pavlus yoniga imonlilarni olib, ularning huzuridan ketdi. Har kuni u Tiran degan odamning ma’ruza zalida munozara o‘tkazadigan bo‘ldi.
10 Bu holat ikki yil davom etdi, Asiya aholisining hammasi — yahudiylar ham, yunonlar ham Rabbimiz Iso haqidagi xabarni eshitishdi.
11 Xudo Pavlus orqali g‘aroyib mo‘jizalar ko‘rsatar edi.
12 Pavlusning tanasiga tekkan ro‘molcha yoki kiyimlar xastalarga tekkizilganda, ular xastaliklaridan shifo topar, ulardan yovuz ruhlar chiqib ketardi.
13 14Skeva degan bir yahudiy bosh ruhoniyning yetti o‘g‘li bor edi. Ular o‘lka bo‘ylab kezib, odamlardan yovuz ruhlarni quvib chiqarar edilar. Bir kuni ular Rabbimiz Isoning nomi bilan shunday qilishga urinib, yovuz ruhga: “Pavlus e’lon qilayotgan Iso nomi bilan buyuramiz: chiqib ket!” dedilar.
14 -
15 Yovuz ruh esa ularga: “Men Isoni bilaman, Pavlusni ham bilaman, sizlar esa kim bo‘libsizlar?” deb so‘radi.
16 Ichida yovuz ruhi bor odam ularga tashlandi. Ularni shu qadar qattiq urdiki, ular o‘sha uydan yalang‘och, yarador holda zo‘rg‘a qochib qutuldilar.
17 Efesda yashagan yahudiy va yunonlarning hammasi bu voqeani eshitib, qo‘rquvga tushdilar. Rabbimiz Isoning nomi ulug‘landi.
18 Shuningdek, imonga kelganlarning ko‘pchiligi qilmishlarini ochiqchasiga e’tirof etdilar.
19 Afsungarlik bilan mashg‘ul bo‘lganlarning bir qanchasi kitoblarini to‘plab, ommaning ko‘zi oldida yoqib yubordilar. Bu kitoblarning qiymati hisoblanganda, ellik ming kumush tanga chiqdi.
20 Shu tariqa Rabbimiz haqidagi xabar yoyilib, kuch–qudrati ortib boraverdi.
21 Shu hodisalar yuz bergandan keyin, Pavlus Makedoniya va Axayadan o‘tib, Quddusga borishni qaror qildi. “U yerga borganimdan keyin, Rimni ham ko‘rishim kerak”, dedi u.
22 Shunday qilib, u ikki yordamchisi — Timo‘tiy bilan Erastni Makedoniyaga yubordi. Pavlusning o‘zi esa ma’lum vaqt Asiya viloyatida qoldi.
23 Ammo o‘sha paytda Isoning yo‘liga qarshi qattiq g‘ala–g‘ovur bo‘ldi.
24 Dimitriy degan bir zargar odam Artemidaning ma’badi tasvirini kumushdan yasab, hunarmandlarga ko‘p foyda keltirardi.
25 Dimitriy bu sohada ishlaydigan hamma hunarmandlarni chaqirib, shunday dedi: — Birodarlar, bilasizlarki, biz shu hunar orqali yaxshi daromad olamiz.
26 Sizlar faqat Efesdagina emas, balki butun Asiya viloyatida Pavlus degan odamning qilayotganlarini ko‘rib, eshityapsizlar. Pavlusning aytishi bo‘yicha, qo‘lda yasalgan xudolar aslo xudolar emasmish. U ko‘pchilikni shunga ishontirib, yo‘ldan uryapti.
27 Shunisi xavfliki, bizning bu hunarimiz xalqning nazaridan qolishi mumkin. Faqat shugina emas, balki boshqa xavf ham bor: buyuk Artemidaning ma’badi hech narsaga arzimas ekan, degan fikrga olib keladi, bu ma’budaning ulug‘vorligi barham topadi. Axir, unga Asiya viloyatidagi va butun dunyodagi hamma odam topinadi–ku!”
28 Hunarmandlar bu gapni eshitganlarida, g‘azablanib: “Efesning Artemidasi buyukdir!” deb shovqin–suron ko‘tardilar.
29 Shaharda to‘s– to‘polon boshlandi. Xalq ikkita Makedoniyalikni — Gay bilan Aristarxni tutib olib, teatr tomonga shoshildilar. Ikkalovi Pavlusga yo‘lda hamroh bo‘lib kelayotgan edilar.
30 Pavlus olomon oldiga chiqmoqchi bo‘lgan edi, imonlilar yo‘l qo‘ymadilar.
31 Hatto Pavlusning do‘stlari bo‘lgan Asiya viloyatining ba’zi amaldorlari xabar berib, teatrga kirishga tavakkal qilmang, deb iltimos qildilar.
32 Olomon sarosimaga tushgan edi. Ba’zilari bir narsa deb shovqin solsa, boshqalari boshqa narsani aytib shovqin solardi. Ularning ko‘pchiligi nima uchun yig‘ilganini bilmasdi.
33 Yahudiylar olomonga vaziyatni tushuntirmoqchi bo‘lib, Iskandar degan bir odamni oldinga chiqardilar. Iskandar qo‘li bilan olomonga, jim bo‘linglar, degan ishorani qilib, himoya nutqini aytishga harakat qildi.
34 Ammo xalq uning yahudiy ekanini bilgach, hammalari jo‘r bo‘lib: “Efesliklarning Artemidasi buyukdir!” deb ikki soatga yaqin baqirib turishdi.
35 Ammo shahar kotibi olomonni tinchlantirgach, shunday dedi: — Ey Efesliklar! Buyuk Artemida ma’badining va osmondan tushgan haykalining saqlovchisi Efes shahri ekanini kim bilmaydi?!
36 Bularni hech kim inkor eta olmaydi. Shunday ekan, sizlar sukut saqlab, o‘ylamasdan qadam bosmasligingiz kerak.
37 Bu odamlar ma’badni talon–taroj qilmagan yoki ma’budamizni haqorat qilmagan, sizlar esa ularni bu yerga olib kelibsizlar.
38 Agar Dimitriy bilan uning hunarmandlari biron odamni ayblaydigan bo‘lsa, mahkamalar ochiq, qozilar bor, bir–biriga qarshi ayblovlarni o‘sha yerda hukm qilishsin.
39 Agar boshqa bir chora ko‘rmoqchi bo‘lsangiz, u aholining qonuniy yig‘inida hal qilinadi.
40 Axir, bugun yuz bergan voqeadan keyin bizni isyonda ayblashlari mumkin. Bizda bu shovqin–suronni oqlaydigan biron sabab yo‘q. U shu gaplarni aytib, olomonni tarqatib yubordi.
