1 Barnabo bilan Shoul safarga jo‘natiladi. 4 Kiprda. 13 Pisidiyadagi Antioxiya shahrida.
Havoriylarning faoliyati 13 bob
1 Antioxiyadagi imonlilar jamoatida payg‘ambarlar va muallimlar ham bor edi. Barnabo, Qoracha laqabli Shimo‘n, Kirineyalik Lukis, hukmdor Hirod bilan birga o‘sgan Manohim va Shoul shular jumlasidan edi.
2 Ular Egamizga sajda qilib, ro‘za tutar ekanlar, Muqaddas Ruh ularga shunday dedi: “Barnabo bilan Shoulni Menga bag‘ishlanglar, toki ular Men tayinlagan ishni bajarsinlar.”
3 Ular ro‘za tutib, ibodat qildilar, so‘ng qo‘llarini Barnabo bilan Shoulga qo‘yib, ikkovini safarga jo‘natdilar.
4 MuqaddasRuh buyrug‘iga ko‘ra Barnabo bilan Shoul yo‘lga tushdilar. Ular Selevkiya shahriga borib, u yerdan kemada Kiprga suzib ketdilar.
5 Salamis shahriga kelganlaridan keyin, yahudiylarning sinagogalarida Xudoning kalomini va’z qildilar. Yuhanno ham ular bilan birga bo‘lib, xizmatda yordam berar edi.
6 Ular butun orolni u boshidan bu boshigacha kezib chiqib, Paf shahriga keldilar. U yerda Bareshu degan sehrgarga duch keldilar. U odam yahudiylarning soxta payg‘ambari edi.
7 Bareshu orolning hokimi Sergiy Pavlusning yaqinlaridan biri edi. Sergiy Pavlus aqlli odam edi. U Barnabo bilan Shoulni huzuriga chaqirib, Xudoning kalomini eshitmoqchi bo‘ldi.
8 Ammo sehrgar Elimos Barnabo bilan Shoulga qarshi chiqdi (Elimos — Bareshuning grekcha ismi). Elimos hokimni imondan toydirishga harakat qildi.
9 Shoul, ya’ni Pavlus, Muqaddas Ruhga to‘lib, sehrgarga tik boqib
10 dedi: — Ey iblis o‘g‘li! Sen har qanday haqiqatning dushmanisan, yuraging ayyorlik va yaramasliklarga to‘la. Egamizning to‘g‘ri yo‘lini buzib ko‘rsatishni qachon bas qilasan?!
11 Endi eshit: Egamizning qo‘li senga qarshi ko‘tarilgan, sen ma’lum bir vaqtgacha ko‘r bo‘lib qolasan, quyosh nurini ko‘rmaysan. Shu zahoti Elimosning ko‘z oldi xiralashib, qorong‘i bo‘ldi. Elimos u yoq–bu yoqqni paypaslab, qo‘lidan yetaklab yuradigan birontasini izladi.
12 Hokim yuz bergan voqeani ko‘rib, imonga keldi, chunki u Rabbimiz Iso haqidagi ta’limotdan hayratga tushgan edi.
13 Pavlus bilan uning hamrohlari Paf shahridan suzib, Pamfiliyadagi Perga shahriga keldilar. Yuhanno shu yerda ularni tark etib, Quddusga qaytdi.
14 Qolganlar esa Pergadan jo‘nab, Pisidiyadagi Antioxiya shahriga keldilar. Shabbat kuni ular sinagogaga kirib o‘tirishdi.
15 Tavrot va payg‘ambarlar bitiklaridan qiroat tugagach, sinagoganing yo‘lboshchilari: “Birodarlar, agar bizga biror nasihatingiz bo‘lsa, marhamat”, deb ularga xabar yubordilar.
16 Pavlus o‘rnidan turib, qo‘li bilan “jim” degan ishorani qildi, so‘ng so‘z boshladi: — Ey Isroillik birodarlar! Xudodan qo‘rqadigan boshqa xalqlar, quloq solinglar!
17 Mana shu Isroil xalqining Xudosi bizning ota–bobolarimizni tanlab oldi. Ular Misrda musofir bo‘lib yashagan vaqt davomida Xudo ulardan buyuk xalq yaratdi. Buyuk qudrati bilan ularni Misrdan olib chiqdi.
18 Qirq yil davomida Xudo ularning sahrodagi qilmishlariga chidadi.
19 U Kan’on yurtida yetti elatni qirib tashlab, ularning yurtini Isroil xalqiga mulk qilib berdi.
20 Bularning hammasi taxminan to‘rt yuz ellik yil davom etdi. Bundan keyin Xudo ularga Shomuil payg‘ambar zamonigacha hakamlarni berdi.
21 Keyin Isroil xalqi shoh so‘ragan edi, Xudo ularga Kish o‘g‘li Shoulni shoh qilib berdi. Shoul Benyamin qabilasidan bo‘lib, qirq yil hukmronlik qildi.
22 Xudo Shoulni taxtdan tushirgandan keyin, Dovudni Isroil xalqining shohi qildi. Xudo u haqda shunday degan edi: “Ishay o‘g‘li Dovudni O‘zimning ko‘nglimga mos deb topdim. Dovud Mening hamma xohishlarimni bajo qiladi.”
23 Xudo bergan va’dasiga muvofiq, Dovud naslidan Isoni Isroil xalqiga Najotkor qilib yubordi.
24 Iso xizmatini boshlamasdan oldin, Yahyo butun Isroil xalqiga, gunohlaringizdan kaytinglar, suvga cho‘minglar, deb va’z qildi.
25 Yahyo hizmatini yakunlayotib: “Sizlar meni kim deb bilasizlar? Men va’da qilingan Zot emasman. U mendan keyin keladi. Men Uning choriqlarini yechib qo‘yishga ham arzimayman”, degan edi.
26 Ey birodarlarim, Ibrohim avlodlari! Ey Xudodan qo‘rqadigan boshqa xalqlar! Najot haqidagi bu xabar bizga berilgan.
27 Ammo Quddus aholisi va ularning hukmdorlari Isoning kimligini tanimadilar. Garchi ular har Shabbat kuni o‘qilayotgan payg‘ambarlarning so‘zlarini eshitsalar–da, payg‘ambarlar Iso haqida yozganini ular tushunmadilar. Isoni o‘limga mahkum qilib, payg‘ambarlarning bashoratlarini amalga oshirdilar.
28 O‘limga mahkum qilish uchun ular sabab topa olmagan bo‘lsalar ham, Pilatdan Uni o‘ldirishni talab qildilar.
29 U to‘g‘rida yozilgan har bir narsani amalga oshirganlaridan keyin, jasadini yog‘ochdan tushirib, qabrga qo‘ydilar.
30 Ammo Xudo Uni o‘likdan tiriltirdi.
31 Bir necha kun U Jaliladan Quddusga O‘zi bilan kelganlarga zohir bo‘lib turdi. Hozir ular Isroil xalqiga guvohlik beryaptilar.
32 Barnabo bilan men esa bu Xushxabarni sizlarga e’lon qilmoqdamiz: Xudo Isoni tiriltirdi! Shu orqali ota–bobolarimizga bergan va’dasini ularning farzandlari bo‘lmish bizlar uchun bajardi.
33 Bu haqda Zaburning ikkinchi sanosida shunday yozilgan: Sen Mening O‘g‘limsan, Bugun Men Seni bunyod etdim.
34 Isoning o‘likdan tirilishi va tanasining aslo chirimasligi to‘risida Xudo shunday degan: Dovudga bergan muqaddas va’damni sizga beraman.
35 Boshqa bir sanoda yana shunday yozilgan: Bu taqvodoringni qabrda chiritmaysan.
36 Darvoqe, Dovud o‘z vaqtida Xudoning maqsadi uchun xizmat qilgan edi. U vafot etgach, ota–bobolari yoniga dafn qilindi. Uning tanasi qabrda chiridi.
37 Ammo Xudo tiriltirgan Isoning tanasi chirimadi.
38 Shuning uchun, ey birodarlarim, eshitinglar! Gunohlarimiz Iso orqali kechirilishini biz sizlarga e’lon qilmoqdamiz.
39 Isoga ishongan har bir kishi hamma gunohlaridan U orqali oqlanadi. Musoning qonuni orqali esa oqlanib bo‘lmaydi.
40 Ehtiyot bo‘linglar, toki payg‘ambarlar aytgan quyidagi so‘zlar boshingizga tushmasin:
41 Qaranglar, ey mazaxchilar! Hayratda qolib o‘linglar! Sizning davringizda Men shunday bir ish qilamanki, Eshitsangiz quloqlaringizga ishonmaysizlar.
42 Pavlus bilan Barnabo sinagogadan chiqar ekanlar, xalq ularga: “Kelgusi Shabbat kuni ham shu narsalar to‘g‘risida gapirib bersangizlar”, deb iltimos qildilar.
43 Sinagogadagi yig‘indan keyin xalq tarqaldi. Pavlus bilan Barnaboga ko‘plab yahudiylar va yahudiy diniga kirgan taqvodorlar ergashdilar. Pavlus bilan Barnabo ularga, Xudoning marhamati ostida yashashni davom ettiringlar, deb dalda berdilar.
44 Keyingi Shabbat kuni ham deyarli butun shahar Rabbimiz Iso haqidagi xabarni eshitish uchun yig‘ildi.
45 Yahudiylar shunchalik ko‘p odamni ko‘rib, qattiq hasad qila boshladilar. Pavlusning aytganlariga qarshi chiqib, uni haqoratladilar.
46 Shunda Pavlus bilan Barnabo ikkovi jasorat bilan shunday dedilar: — Xudoning kalomini birinchi navbatda sizlarga bildirishimiz kerak edi. Ammo sizlar Xudoning kalomini rad qildingizlar va o‘zlaringizni abadiy hayotga noloyiq deb bildingizlar. Shuning uchun biz g‘ayriyahudiylarning oldiga ketyapmiz.
47 Egamiz bizga shunday amr bergan edi: “Yerning chetigacha najotni olib boringlar, deb Men sizlarni g‘ayriyahudiylarga chiroq qilaman.”
48 G‘ayriyahudiylar bu gapni eshitib, xursand bo‘ldilar. Ular Rabbimiz Iso haqidagi xabarni izzat–hurmat bilan qabul qildilar. Abadiy hayot uchun tanlanganlarning hammasi imonga keldi.
49 Shunday qilib, Rabbimiz Iso haqidagi xabar yurt bo‘ylab yoyilib boraverdi.
50 Ammo yahudiylar shaharning yuqori martabali taqvodor ayollarini va e’tiborli erkaklarini qayrab, Pavlus bilan Barnaboni quvg‘in qilib, ularni yurtdan quvib chiqarishga undadilar.
51 Havoriylar esa ularga qarshi e’tiroz sifatida oyoqlarining changini qoqib, Ikoniya shahriga ketdilar.
52 Antioxiyadagi shogirdlar sevinch va Muqaddas Ruhga to‘lib boraverdilar.
