Havoriylarning faoliyati 16 bob

1 Timo‘tiy Pavlus va Sila bilan birga ketadi. 6 Tars shahrida: Pavlusning vahiysi. 11 Filippida Lidiya imonga keladi. 16 Filippi shahridagi qamoqxonada.

1 Pavlus Darba va Listra shaharlariga bordi. Listrada Isoning Timo‘tiy ismli shogirdi yashardi. Uning onasi imonga kelgan yahudiy bo‘lib, otasi yunon edi.
2 Listra va Ikoniyadagi imonlilar Timo‘tiy to‘g‘risida yaxshi gaplar aytishardi.
3 Pavlus Timo‘tiyni o‘zi bilan birga olib ketmoqchi bo‘lib, o‘sha yerlarda yashaydigan yahudiylar sababli uni sunnat qildirdi. Chunki Timo‘tiyning otasi yunon ekanini hamma bilardi.
4 Ular shaharlar oralab o‘tganlarida, Quddusdagihavoriylar va oqsoqollar qaror qilgan qoidalarni imonlilarga yetkazib, bularga rioya qilinglar, deb aytishardi.
5 Shunday qilib, jamoatlar imonda mustahkam bo‘lib, kundan–kunga son jihatdan ko‘payib boraverdi.
6 Ular Frigiya va Galatiya o‘lkasidan o‘tishdi, Muqaddas RuhAsiya viloyatida Iso haqidagi xabarni va’z qilishni ularga taqiqlagandi.
7 Ular Musiyadan o‘tib, Bitiniya viloyatiga kirishga harakat qildilar. Ammo MuqaddasRuh orqali Iso ularga ijozat bermadi.
8 Shunday qilib, ular qaytib, Musiya orqali Troasga ketdilar.
9 Tunda Pavlusga vahiy keldi: Makedoniyalik bir odam: “Makedoniyaga kelib, bizga yordam ber!” deb iltijo qilardi.
10 Pavlusga kelgan bu vahiydan keyin, biz tezda Makedoniyaga borishga hozirlik ko‘rdik. Xudo bizni u yerdagi xalqqa Xushxabarni va’z qilishga chaqirdi, deb ishonch hosil qilgan edik.
11 Biz kemada Troas shahridan suzib ketib, to‘g‘ri Samofrakiyaga yo‘l oldik, ertasi kuni Neapolga ketdik.
12 U yerdan esa Filippiga bordik. Bu Makedoniya viloyatining birinchi tumanidagi shahar bo‘lib, Rimga qarashli edi. Biz bir necha kun u yerda bo‘ldik.
13 Shabbat kuni biz shahardan daryo bo‘yiga chiqdik. U yerda ibodat qiladigan joy bor, deb o‘ylagan edik. O‘sha yerda ayollar yig‘ilgan ekan, biz ular bilan o‘tirib suhbatlashdik.
14 Bizni tinglab o‘tirganlar orasida Lidiya degan bir ayol ham bor edi. U Tiyatira shahridan bo‘lib, safsar matolar sotardi. U xudojo‘y edi. “Pavlusning aytganlarini jon dili bilan tinglasin”, deb Egamiz Lidiyaning yuragini ochdi.
15 Lidiya bilan uning xonadon ahli suvga cho‘mdirilganlaridan keyin, u bizga shunday taklif qildi: “Agar meni RabbimizIsoga sodiq imonli deb hisoblasangizlar, mening uyimga kelib, o‘sha yerda turinglar.” Lidiya bizni ko‘ndirdi.
16 Bir kuni biz ibodat qiladigan joyga ketayotganimizda, oldimizga bir cho‘ri qiz keldi. Bu qizda folchilik ruhi bo‘lib, u bashorat qilish orqali xo‘jayinlariga ko‘p pul ishlab berar ekan.
17 U Pavlus bilan bizga ergashib, shunday deb baqirardi: “Manavi odamlar Qodir Xudoning qullari! Ular sizlarga najot topish yo‘lini e’lon qiladilar.”
18 O‘sha cho‘ri bir necha kun davomida shunday qilib yurdi. Oxiri, Pavlus bezor bo‘lib, orqasiga o‘girildi–da, yovuz ruhga dedi: “Senga Iso Masih nomidan buyuraman: bu qizning ichidan chiqib ket!” O‘sha zahoti yovuz ruh qizning ichidan chiqib ketdi.
19 Qizning xo‘jayinlari pul ishlash imkoniyati qo‘ldan ketganini anglab yetdilar. Ular Pavlus bilan Silani ushlab, shahar maydoniga sudrab keldilar.
20 Ularni Rim amaldorlari huzuriga olib kelib: — Bu odamlar shahrimizni alg‘ov–dalg‘ov qilyaptilar! — dedilar. — Ular yahudiylardir,
21 biz esa Rimliklarmiz, ular bizning qonunlarimizga zid bo‘lgan odatlarni targ‘ib qilyaptilar. Biz ularning odatlarini qabul qila olmaymiz yoki amalda qo‘llay olmaymiz.
22 Olomon Pavlus bilan Silaga qarshi hujumga qo‘shildi. Shunda Rim amaldorlari Pavlus bilan Silaning kiyimlarini yechdirib, askarlarga: “Bularni kaltaklanglar”, deb buyurdilar.
23 Ularni rosa kaltaklashgandan keyin, zindonga tashladilar. Rim amaldorlari zindonbonga: “Ularni yaxshilab qo‘riqla”, deb buyruq berdilar.
24 Zindonbon buyruqni olib, ikkovini ichki bo‘lmaga tashladi va ularning oyoqlarini kundaga mahkamlab qo‘ydi.
25 Yarim tunda Pavlus bilan Sila ibodat qilib, Xudoga hamdu sano aytayotgan edilar. Mahbuslar esa ularni tinglab o‘tirishardi.
26 Birdan shunday qattiq zilzila yuz berdiki, qamoqxonaning poydevori larzaga keldi, shu zahoti hamma eshiklar ochilib, mahbuslarning kishanlari yechilib ketdi.
27 Zindonbon uyg‘onib, qamoqxona eshiklari ochiq ekanini ko‘rdi. U, mahbuslar ozod bo‘lib ketibdi, deb o‘ylab, qilichini qinidan sug‘urib, o‘zini o‘ldirmoqchi bo‘ldi.
28 Pavlus ovozi boricha: “Zinhor o‘zingga shikast yetkaza ko‘rma, hammamiz shu yerdamiz!” deb baqirdi.
29 Zindonbon, chiroqlar yoqilsin, deb buyurdi va shoshilganicha ichkari kirdi–da, titrab–qaqshab, o‘zini Pavlus bilan Silaning oyoqlari ostiga tashladi.
30 Zindonbon ikkovini tashqariga olib chiqib: “Janoblar, najot topishim uchun nima qilishim kerak?” deb so‘radi.
31 — Rabbimiz Isoga ishon, shunda o‘zing va xonadon ahling najot topasizlar, — deb javob berishdi ular.
32 Pavlus bilan Sila Rabbimiz haqidagi xabarni zindonbonga va uning xonadon ahliga va’z qildilar.
33 Zindonbon tunda o‘sha zahotiyoq ikkovini bir chetga olib o‘tib, yaralarini yuvdi. So‘ng o‘zi va butun xonadon ahli suvga cho‘mdirildi.
34 Zindonbon Pavlus bilan Silani uyiga olib kelib, ularga dasturxon yozdi. U butun xonadoni bilan birga Xudoga imon keltirganidan sevindi.
35 Tong otgach, amaldorlar mirshablarni yuborib: “Anavi odamlar o‘z yo‘liga ketaversin”, dedilar.
36 Zindonbon bu xabarni Pavlusga yetkazdi: “Amaldorlar sizlarni ketaversin, deb xabar yuboribdi, hoziroq chiqinglar, eson–omon boringlar”, dedi.
37 Pavlus esa mirshablarga shunday dedi: — Rim fuqarosi bo‘lsak ham, bizni hukm qilmasdan xalqning ko‘z o‘ngida kaltakladilar, zindonga tashladilar. Nima uchun endi yashirincha bizni jo‘natib yubormoqchilar?! Bunaqasi ketmaydi! O‘zlari kelib, bizni zindondan chiqarsinlar.
38 Mirshablar bu so‘zlarni amaldorlarga yetkazdilar. Ular Pavlus bilan Silaning Rim fuqarosi ekanini eshitib, qo‘rqib ketdilar.
39 Shunday qilib, amaldorlar borib, ulardan kechirim so‘rab, ularni zindondan olib chiqdilar. So‘ngra: “Shahardan ketsangizlar”, deb iltimos qildilar.
40 Pavlus bilan Sila zindondan chiqqanlaridan keyin, Lidiyaning uyiga bordilar. Ular bu yerda imonlilar bilan uchrashib, ularga dalda berdilar, so‘ng u yerdan ketdilar.