1 Xudoning qasosi va najoti. 7 Xudoning Isroil xalqiga qilgan yaxshiligi. 15 Mehr–shafqat va madad uchun ibodat.
Ishayo 63 bob
1 Edomdan kelayotgan kim? Qizil libos kiyib, Bozrax shahridan kelayotgan kim? Ko‘zni qamashtiruvchi kiyimlar kiyib, Katta kuch bilan qadam bosgan kim? “Bu Men, Egangizman! Qutqarish kuchiga egaman. G‘alabani e’lon qilishga kelmoqdaman.”
2 Nechun kiyimlaring qip–qizil? Nima uchun chuqurda uzum ezgan odamga o‘xshaysan?
3 “Chuqurda bir o‘zim ezdim, Yonimda xalqlardan birontasi yo‘q edi. G‘azab bilan ularni ezdim, Qahr bilan ularni oyoq osti qildim. Ularning qoni kiyimlarimga sachradi, Butun usti boshimni iflos qildi.
4 Ha, Men qasos kunini tayinlab qo‘ygan edim, Xalqimni qutqaradigan kun yetib keldi.
5 Qaradim, yordam beradigan biror odam yo‘q edi, Qo‘llab–quvvatlaydigan hech kimsa yo‘qligidan hayratda qoldim. Shunda O‘zimning qo‘lim yordamga keldi, O‘z g‘azabim Menga madad bo‘ldi.
6 G‘azab bilan xalqlarni tepkiladim, Jahl bilan ularni ezib tashladim. Ularning qonini yerga to‘kdim.”
7 Egamizning sodiq sevgisi haqida aytaman, Qilgan ishlari uchun Egamizga hamdlar aytaman. O‘zining mehr–shafqati, buyuk sevgisi bilan Isroil xonadoniga qilgan buyuk ezguliklari haqida aytaman.
8 Egamiz shunday dedi: “Ha, ular Mening xalqimdir, Bevafolik qilmaydigan farzandlardir.” Shunday qilib, Xudo ularning najotkori bo‘ldi.
9 Ular qiynalganlarida, U ham azob chekdi, Egamizning farishtasi ularni qutqardi. Sevgisi, shafqati tufayli Uning O‘zi ularni qutqardi. Egamiz ularni ko‘tarib, azaldan opichlab yurardi.
10 Ammo ular isyon qildilar, Egamizning Muqaddas Ruhini ranjitdilar. Shuning uchun Egamiz ularning dushmani bo‘ldi. Egamizning O‘zi ularga qarshi kurashdi.
11 Shunda xalq o‘tgan kunlarni, Musoning davrini eslab, shunday dedi: “Cho‘ponlari bilan birga ota–bobolarimizni dengizdan o‘tkazgan qani? O‘z Muqaddas Ruhini ularning orasiga yuborgan qani?
12 Ajoyib qudratli qo‘li bilan Musoning o‘ng qo‘lidan tutgan qani? O‘zining nomini sharaflay, deb Ularning oldidagi suvni ikkiga bo‘lgan qani?”
13 Egamiz ularni dengiz tubidan olib o‘tdi. Tekis joyda yurgan otday Ular hech qoqilmasdan o‘tdi.
14 Vodiyga yoyilgan podaga o‘xshatib, Egamizning Ruhi ularga orom berdi. O‘zining buyuk nomi ulug‘lansin, deya Egamiz O‘z xalqiga yo‘l ko‘rsatdi.
15 Ey Egamiz, osmondan qara, Muqaddas, ulug‘vorlikka to‘la Maskaningdan boq! Qani endi g‘ayrating, qudrating? Sen mehribonligingni, shafqatingni Bizdan darig‘ tutding.
16 Axir, Sen bizning otamizsan, ey Egamiz! Ibrohim bizni bilmaydi, Yoqub bizni tanimaydi. Sen bizning otamizsan! Azaldan noming “Qutqaruvchimiz”dir.
17 Ey Egamiz, nega bizni yo‘lingdan adashtirasan? Nega bizga Sendan qo‘rqmaydigan tosh yurak bergansan? Biz Sening qullaringmiz. Bizning haqi–hurmatimiz, O‘zingning aziz xalqing haqi–hurmati Bizga yuz burgin!
18 Sening muqaddas maskaningga Biz, aziz xalqing, faqat oz vaqt egalik qildik. Endi esa dushmanlarimiz U yerni oyoq osti qilib tashladi.
19 Biz allaqachon Senga tegishli bo‘lmagan, Sen ustidan hukmron bo‘lmagan xalqlarga o‘xshab qoldik.
