Ishayo 38 bob

1 Hizqiyo kasal bo‘lib qoladi.

1 O‘sha kunlari Hizqiyo qattiq kasal bo‘lib qoldi. Omiz o‘g‘li Ishayo uning huzuriga kelib, shunday dedi: “Egamiz shunday aytmoqda: ‘Tayyorgarligingni ko‘rib qo‘yaver, tuzalmaysan endi, o‘lasan.’”
2 Hizqiyo yuzini devorga burib, Egamizga yolvordi:
3 “Ey Egam! Esla! Doimo sodiqlik va butun qalbim bilan huzuringda yurdim! Ko‘z o‘ngingda o‘sha yaxshi ishlarni qildim.” Shunday deb achchiq–achchiq yig‘ladi.
4 Shundan keyin Ishayoga Egamizning quyidagi so‘zi ayon bo‘ldi:
5 “Borib, Hizqiyoga shunday deb ayt: ‘Bobong Dovudning Xudosi — Egamiz shunday aytmoqda: «Iltijolaringni eshitdim, ko‘z yoshlaringni ko‘rdim. Umringni yana o‘n besh yilga uzaytiraman.
6 O‘zingni va bu shaharni Ossuriya shohining qo‘lidan xalos qilaman. Ha, bu shaharni himoya qilaman.
7 Ey Hizqiyo! Mana senga Mendan nishona. Men, Egang, bergan va’damni bajaraman.
8 Mana qara! Botayotgan quyosh Oxozning zinapoyasiga soya tushirib turibdi. O‘sha soyani o‘n qadam orqaga surdiraman».’” Shunday qilib, soya o‘n qadam orqaga ketdi.
9 Shoh Hizqiyo sog‘aygandan keyin quyidagi she’rni yozdi:
10 Men aytdim: “Hayotim cho‘qqisida O‘liklar diyoriga boramanmi? Umrimning qolgani xazon bo‘lsinmi?
11 Men Egamni ko‘rmayman. Ha, Uni ko‘rmasman bu yorug‘ yer yuzida. Tirik zotlarni endi ko‘rmayman. Bu dunyodagilar bilan bo‘lmayman.
12 Cho‘ponning chodiri yig‘ilganiday Mening umrim uzildi, Mendan tortib olindi. Umrim to‘quvchining matosi kabi bitdi. Uning dastgohidagi ipday Mening umrim ham qirqildi. Ey Rabbiy, tunu kun meni qiynaysan.
13 Tonggacha faryod qildim, Sherday hamma suyaklarimni sindirasan. Ey Rabbiy, tunu kun meni qiynaysan.
14 Qaldirg‘ochu turnaday nola qildim, Musichaday oh–voh qildim. Yuqoriga qarayverib, ko‘zlarim toldi, Ey Rabbiy, ezildim, yordam ber menga!
15 Endi men nima desam ekan?! Egam menga nima aytgan bo‘lsa, Uning O‘zi o‘shani qildi. Jonim tortgan bu azoblar tufayli Umrim bo‘yi itoat etib yuraman.
16 Ey Rabbiy, Sening tarbiyang yaxshidir, Chunki u hayotu sog‘likka yetaklaydi. Sen menga sog‘ligimni qaytarding, Menga qayta hayot baxsh etding.
17 Mana, hamma qiyinchiligim Yaxshilikka aylandi. Qabrdan meni saqlading, Hamma gunohlarimni kechirding.
18 Axir, o‘liklar diyori Senga shukr qilmaydi, O‘lim Senga hamdu sano aytmaydi. Qabrga boradiganlar Sening sadoqatingdan umid qilmaydi.
19 Mana, men senga shukr aytmoqdaman. Axir, tiriklar, faqatgina tiriklar Senga shukr aytadilar–ku! Otalar o‘zlarining farzandlariga Sening sadoqatingni bildiradilar.
20 Egam meni qutqaradi. Butun umrimiz bo‘yi torli asboblar ila Egamning uyida biz kuylaymiz.”
21 Ishayo: “Anjir shirasini olib kelib, yaraning ustiga qo‘yinglar. Shunda Hizqiyo sog‘ayadi”, — degan edi.
22 Hizqiyo esa: “Egamizning uyiga borishimni qanday bilaman? Buni nima isbotlaydi?” — deb so‘ragandi.