1 Najot topishga umid.
Ishayo 35 bob
1 Cho‘lu biyobon shod bo‘ladi, Sahro quvonib, atirgulday gullaydi.
2 Hamma yoqda gul–chechaklar ochiladi, Cho‘l shodlanib, quvonchdan hayqiradi. Lubnonning chiroyi, Karmil tog‘ining, Sharon tekisligining ulug‘vorligi Unga beriladi. Ular Egamizning shuhratini, Xudoyimizning ulug‘vorligini ko‘radi.
3 Qo‘llari charchaganlarga dalda bergin, Tizzalari bukilganlarga madad bergin.
4 Qo‘rqoq yuraklarga shunday deb aytgin: “Dadil bo‘ling, qo‘rqmang! Mana, Xudoyingiz! Qasos kelmoqda ilohiy intiqom ila, Uning O‘zi sizlarga najot beradi.”
5 O‘sha paytda ko‘rlarning ko‘zlari ochiladi, Karlarning quloqlari esa eshitadi.
6 Cho‘loq ham ohuday sakraydi, Soqov til shodlikdan hayqiradi. Mana, axir, sahroda suv sharillab oqmoqda, Cho‘l joylar esa irmoqlarga to‘la.
7 Qizib yotgan qum hovuzga aylanadi, Qaqragan yer qaynayotgan buloq bo‘ladi. Oldin chiyabo‘rilar yashagan maskanlarda Endi maysa, qamish, papiruslar o‘sadi.
8 O‘sha yerdan katta yo‘l o‘tadi, Muqaddas Yo‘l deb atalgan yo‘l bo‘ladi. Nopoklar u yo‘lga qadam bosmaydi, Bu yo‘l mana shu yo‘ldan yuradiganlarnikidir. Bu yo‘ldan yuradiganlar, Hatto idroksizlar ham adashmaydi.
9 O‘sha yerda sher bo‘lmaydi. Yirtqich hayvon yurmaydi. Ular bu yerda topilmaydi. Ha, faqat najot topganlar o‘sha yerda yuradi.
10 Egamiz qutqarganlar qaytib keladi, Ular qo‘shiq aytib, Quddusga kiradi. Boshlarida abadiy shodlik toji bo‘ladi, Shod–xurramlik ularni qamrab oladi, Qayg‘u, g‘amlar yo‘q bo‘lib ketadi.
