1 Xudo Dovudga so‘z beradi. 18 Dovudning shukrona ibodati.
Shohlar (ikkinchi kitob) 7 bob
1 Shoh Dovud o‘z saroyida yashar, Egamiz esa uni to‘rt tarafdagi g‘animlaridan omon saqlar edi.
2 Shoh bir kuni Natan payg‘ambarga dedi: — Qarang, men sadr yog‘ochidan qurilgan uyda yashayapman, Xudoning sandig‘i esa chodirda turibdi.
3 — Ko‘nglingda nima bo‘lsa, shuni qilaver, Egam sen bilan, — dedi Natan.
4 O‘sha kuni kechasi Natanga Egamizning so‘zi ayon bo‘ldi:
5 “Qulim Dovudning oldiga borgin–da, unga shu gaplarni yetkaz: — Egam shunday aytmoqda: Istiqomat qilishim uchun uyni Menga sen qurmaysan.
6 Isroil xalqini Misrdan olib chiqqanimdan to shu kungacha biror uyda yashagan emasman. U yerdan bu yerga ko‘chib, chodirda maskan qilib yurdim.
7 Men hech qachon Isroil xalqining rahnamolariga — xalqimning cho‘ponlariga shikoyat qilmadim. Hech qachon ularning birortasiga: “Nima uchun menga sadr daraxti yog‘ochidan uy qurib bermadingizlar?” deb aytmadim.
8 Endi qulim Dovudga ayt: — Sarvari Olam shunday demoqda: “Men seni yaylovlardagi qo‘y suruvi orasidan tanlab olib, xalqim Isroilga rahnamo qildim.
9 Qayerga borsang, sen bilan bo‘ldim, hujum qilganingda, hamma g‘animlaringni yo‘q qildim. Endi sening nomingni olamdagi ulug‘ odamlarning nomi singari mashhur qilaman.
10 Xalqim Isroilga ilk hakamlarni tayinlaganimdan buyon vijdonsiz odamlar bu xalqimni ezib keldilar. Endi xalqim Isroil uchun bir yurt tayin etib, ularni o‘sha yerga o‘tqazaman.
11 Ular o‘z yurtida istiqomat qilishadi, boshqa behalovat bo‘lishmaydi. Seni hamma g‘animlaringdan tinch–omon saqlayman. Men, Egang, sen uchun bir xonadon yarataman, deb aytmoqdaman.
12 Sen olamdan o‘tib, ota– bobolaring yoniga dafn qilinganingdan keyin ham, Men o‘g‘illaringdan birini shoh qilib, uning shohligini mustahkamlayman.
13 Menga atab uyni u quradi. Men esa uning shohlik taxtini to abad mustahkam qilaman.
14 Men unga Ota bo‘laman, u esa Menga o‘g‘il bo‘ladi. Agar gunoh qilsa, ota o‘g‘lini jazolaganday, Men ham uni jazolayman.
15 Seni shoh bo‘lsin, deb Shoulni inoyatimdan mahrum qilgan edim. Lekin o‘g‘lingdan hech qachon marhamatimni darig‘ tutmayman.
16 Xonadoning va shohliging Mening oldimda abadiy turadi, taxting to abad mustahkam bo‘ladi.”
17 Xudo ayon qilganlarning hammasini Natan Dovudga aytdi.
18 Shundan keyin shoh Dovud Egamizning huzurida o‘tirib, shunday ibodat qildi: “Ey, Egamiz Rabbiy! Men kim bo‘libman, xonadonim nima bo‘libdiki, Sen meni bu qadar ulug‘lading?!
19 Buning ustiga, ey, Egamiz Rabbiy, Sen kelajak zamonda yuz beradigan voqealardan xabar berib, bu qulingning xonadoni uchun ko‘p va’da berding. Sening bu va’dalaring jamiki insonlarga tegishli bo‘lsin, ey, Egamiz Rabbiy!
20 Men Senga ortiq nima deya olardim, Egamiz Rabbiy! Axir, bu qulingni bilasan–ku.
21 Bergan va’dangga, O‘z xohishingga muvofiq, shunday ulug‘vor ish qilding va bu qulingga ayon etding.
22 Naqadar ulug‘vorsan, ey, Egamiz Rabbiy! Senga o‘xshagan boshqa xudo haqida hech qachon eshitmaganmiz, Sening aslo o‘xshashing yo‘q, Sendan o‘zga Xudo yo‘q!
23 Xalqing Isroilga o‘xshashi yo‘q! Ey, Xudoyim, boshqa qaysi xalqni Sen qullikdan xalos qilib, O‘zingning xalqing qilding?! Sen O‘z xalqingni Misrdan olib chiqib, butun olamga shuhratingni yoyding. Buyuk va ajoyib ishlaring bilan xalqing oldidan begona xalqlaru xudolarni quvding.
24 Xalqing Isroilni, to abad O‘zimning xalqim bo‘ladi, deb mustahkamlading, ey, Egam, Sen ularning Xudosi bo‘lding.
25 Ey, Parvardigor Egamiz! Bu qulingga va uning xonadoniga qarata aytgan so‘zingda to abad tur, bergan va’dangni bajar,
26 toki odamlar, Sarvari Olam — Isroilning Xudosi ekan, deb nomingni to abad maqtab yursinlar. Ha, quling Dovudning xonadonini O‘zing har doim mustahkam qilgin.
27 Ey, Isroilning Xudosi — Sarvari Olam! Bu qulingga, sening xonadoningni yarataman, deb ayon etgansan! Shu sababdan bu quling Senga shunday deb ibodat qilishga jur’at etdi.
28 Ey, Egamiz Rabbiy! Sen — Xudosan, so‘zlaring — haq. Sen bu qulingga ana shunday ezgu narsalarni va’da qilgansan.
29 Agar O‘zing ma’qul ko‘rsang, bu qulingning xonadoniga marhamat qilgin, toki Sening huzuringda to abad tursin. Sen so‘z bergansan, ey, Egamiz Rabbiy! Sening marhamating tufayli bu qulingning xonadoni to abad marhamatga sazovor bo‘lg‘ay.”
