1 Dovud bilan Botsheva.
Shohlar (ikkinchi kitob) 11 bob
1 Bahor boshlanib, shohlar urushga ketadigan payt ham bo‘ldi. Dovud lashkarboshilariga va butun Isroil qo‘shiniga Yo‘abni bosh qilib, urushga yubordi. Ular Ommon lashkarini yakson qilib, Rabba shahrini qamal qilishdi. Dovudning o‘zi Quddusda qolgan edi.
2 Bir kuni oqshom payti Dovud yotog‘idan chiqdi–da, saroy tomiga ko‘tarilib shaharni tomosha qila boshladi. Birdan cho‘milayotgan bir ayolni ko‘rib qoldi. Ayol juda go‘zal edi.
3 Dovud bittasiga: — Borib bil–chi, u kim ekan, — deb jo‘natdi. O‘sha odam qaytib kelib: — U ayol Eliyomning qizi, Xet xalqidan bo‘lgan Uriyoning xotini, ismi Botsheva ekan, — dedi.
4 Dovud: “Ayolni olib kelinglar”, deb xizmatkorlarini jo‘natdi. Ayolni Dovudning huzuriga olib kelishdi. Ayol hayz ko‘rgan bo‘lib, tozalanish rasm–rusumlarini endi tugatgan ekan. Dovud u bilan birga bo‘ldi. Keyin ayol uyiga qaytdi.
5 Ayol homilador bo‘lganini bildi va bu haqda Dovudga xabar berdi.
6 Dovud Yo‘abga, Xet xalqidan bo‘lgan Uriyoni mening oldimga yubor, deb xabar yo‘lladi. Yo‘ab Uriyoni Dovudning oldiga jo‘natdi.
7 Uriyo kelgandan keyin, Dovud undan Yo‘ab va sipohlarning ahvolini, urushning qanday borayotganini so‘radi.
8 So‘ng Uriyoga: — Uyingga bor, dam ol, — dedi. Uriyo saroydan chiqqach, shoh uning orqasidan hadyalar jo‘natdi.
9 Lekin Uriyo uyiga ketmadi, shohning soqchilari bilan birga saroy darvozasi yonida uxlashga qoldi.
10 Dovudga, Uriyo uyiga ketmabdi, deb xabar yetkazishdi. Dovud Uriyodan: — Sen safardan kelding–ku, nega uyingga bormading? — deb so‘radi.
11 Uriyo shunday javob berdi: — Xudoning sandig‘i ham, Isroil va Yahudo sipohlari ham chodirlarda qoldi, lashkarboshim Yo‘ab bilan janobi oliylarining odamlari yap– yalang maydonda chodir tikib yotishibdi. Ahvol shunaqaligini bila turib, men yeb–ichish, xotinim bilan birga bo‘lish uchun uyimga borsam yaxshi bo‘lmas. Ont ichib aytamanki, zinhor bunday ish qilmayman.
12 Shundan keyin Dovud: — Bugun shu yerda qol, ertaga seni jo‘natib yuboraman, — dedi. Uriyo o‘sha kuni Quddusda qoldi.
13 Ertasiga Dovud Uriyoni yana chaqirib, yedirib–ichirdi. Uriyo mast bo‘lib qoldi. Kech kirgach, Uriyo tag‘in uyiga ketmay, shoh soqchilari yonidagi o‘rnida uxladi.
14 Ertasiga ertalab Dovud Yo‘abga bir maktub yozib, Uriyo orqali berib yubordi.
15 Maktubning mazmuni shunday edi: “Uriyoni urush qizigan joyga yuborgin–da, bir o‘zini qoldir, toki u yaralanib halok bo‘lsin.”
16 Yo‘ab shaharni qurshab olgan edi. Uriyoni g‘animning kuchli lashkari egallagan yerga yubordi.
17 G‘anim lashkari shahardan chiqib kelib, Yo‘abning sipohlari bilan jang qildi. G‘anim lashkari Dovudning odamlaridan ba’zilarini o‘ldirdi, Xet xalqidan bo‘lgan Uriyo ham o‘ldirildi.
18 Yo‘ab urushning borishi haqida Dovudga xabar berish uchun bir odamni jo‘natayotib, unga
19 shunday deb tayinladi: — Sen urushga oid hamma xabarlarni shohga ayt.
20 Lekin shoh g‘azablanib, senga shunday deb aytib qolishi mumkin: “Ular bilan jang qilish uchun nimaga shaharga bunchalik yaqin bordingizlar? Ular shahar devoridan turib o‘q otishlarini bilmasmidingizlar?
21 Gido‘nning o‘g‘li Abumalekni kim o‘ldirgan edi? Esingizda yo‘qmi, Tavozda bir ayol Abumalekning ustiga devor tepasidan tegirmon toshini tashlab yuborib o‘ldirgandi–ku! Shunday ekan, nima uchun devorga bunchalik yaqin bordingizlar?” Agar shu gaplarni aytsa, sen: “Qulingiz Uriyo ham o‘ldi”, deysan.
22 Xabarchi jo‘nab ketdi. Dovudning huzuriga yetib borgach, Yo‘ab nima deb buyurgan bo‘lsa, hammasini oqizmay–tomizmay shohga aytib berdi:
23 — Ommonlar bizdan ustun keldi, shahardan chiqib biz bilan dashtda jang qildi. Keyin ularni shahar darvozasigacha quvib bordik.
24 Shu paytda Ommonlarning merganlari shoh hazratlarining odamlarini devordan turib o‘qqa tutishdi. Odamlaringizdan ba’zilari o‘ldi, qulingiz Uriyo ham o‘ldi, — dedi.
25 — Yo‘abga ayt, — dedi Dovud xabarchiga. — Ro‘y bergan hodisadan uning ko‘ngli cho‘kmasin. Jang qurbonsiz bo‘lmaydi. Shaharga hujumni kuchaytirib, yer bilan yakson qilsin. Shunday deb, unga dalda ber.
26 Uriyoning xotini erining halok bo‘lganini eshitib, aza tutdi.
27 Aza muddati tugagach, Dovud ayolni saroyga oldirib keldi. Ayol Dovudga turmushga chiqdi va bir o‘g‘il tug‘di. Biroq Dovudning bu qilig‘i Egamizga ma’qul kelmadi.
