1 Payg‘ambar Natan Dovudni koyiydi. 15 Dovudning o‘g‘li o‘ladi. 24 Sulaymonning tug‘ilishi. 26 Dovud Rabba shahrini qo‘lga oladi.
Shohlar (ikkinchi kitob) 12 bob
1 Egamiz payg‘ambar Natanni Dovudning huzuriga jo‘natdi. Natan Dovudning huzuriga kelib gap ochdi: — Bir shaharda ikki odam yashar ekan. O‘sha odamlardan biri boy, boshqasi kambag‘al ekan.
2 Boyning juda ko‘p mol–qo‘ylari bor ekan.
3 Kambag‘alning esa bittagina sotib olib boqayotgan sovliq qo‘zichoqdan boshqa hech narsasi yo‘q ekan. Qo‘zichoq kambag‘al odamning uyida bolalar bilan birga katta bo‘layotgan ekan. Qo‘zichoq uning taomidan yeb, idishidan suv ichar, qo‘ynida uxlarkan. Qisqasi, qo‘zichoq o‘sha odamning qiziday ekan.
4 Bir kuni boy odamning uyiga bir yo‘lovchi tashrif buyuribdi. Boy mehmonga taom hozirlash uchun o‘zining mol– qo‘ylaridan bittasini ham ko‘zi qiymabdi–da, kambag‘alning qo‘zisini so‘yib, mehmonga taom hozirlabdi.
5 Dovud boy odamning ishidan qattiq g‘azablandi: — Xudo shohid! Shunday ish qilgan odam o‘limga loyiqdir! — dedi Natanga.
6 — Bag‘ritoshlik qilib, shunday ish qilgani uchun u qo‘zichoq evaziga to‘rtta qo‘y to‘lashi lozim.
7 Shu gapdan keyin Natan Dovudga: — O‘sha odam sensan! — dedi. — Isroil xalqining Xudosi — Egam shunday aytmoqda: “Men senga moy surtib tanlab Isroilga shoh qildim, Shoulning qo‘lidan xalos etdim.
8 Senga xo‘jayiningning xonadonini in’om qildim, xotinlarini qo‘yningga solib qo‘ydim. Isroil va Yahudo xalqini senga berdim. Agar bular oz bo‘lsa edi, yana nimalarni bermasdim!
9 Nega Mening oldimda qabihlik qilib, so‘zimni pisand qilmading? Xet xalqidan bo‘lgan Uriyoni o‘ldirding, ha, Ommonlarning qilichi bilan jonini olding. Xotinini esa tortib olding.
10 Meni pisand qilmaganing uchun, Uriyoning xotinini tortib olganing uchun, bundan buyon qilich sening xonadoningga doim xavf solib turadi.”
11 Egam shunday aytmoqda: “O‘zingning xonadoningdan o‘zingga yomonlik keltiraman. Ko‘z o‘ngingda xotinlaringni yaqinlaringdan biriga beraman. O‘sha yaqining kuppa–kunduzi xotinlaringning qo‘yniga kiradi.
12 Ha, sen bu ishni yashirincha qilding, Men esa, butun Isroil xalqi ko‘rsin, deb kuppa–kunduzi qilaman.”
13 — Egam oldida gunoh qildim! — dedi Dovud Natanga. — Egam gunohingdan o‘tdi, o‘lmaysan, — dedi Natan.
14 — Biroq sen shu ishni qilib, Egamizni mensimaganliging uchun, tug‘ilgan bolang nobud bo‘ladi.
15 Natan shu gaplarni aytib, uyiga ketdi. Dovud Uriyoning xotinidan farzand ko‘rgan edi. Egamiz esa o‘sha bolani og‘ir xastalikka mubtalo qildi.
16 Dovud o‘g‘li uchun Xudoga iltijo qilib, ro‘za tutdi, uyiga borib kechalari ko‘kragini zaxga berib yotaverdi.
17 Saroy oqsoqollari uni yerdan turg‘izmoqchi bo‘lishsa ham, Dovud turmadi, ular bilan birga taom ham yemadi.
18 Yettinchi kuni bola olamdan o‘tdi. A’yonlar, bolangiz olamdan o‘tdi, deb xabar berishga qo‘rqishdi. “Bola tirik paytida, biz shoh bilan suhbatlashdik, ammo u bizning gapimizga quloq solmadi”, deyishdi o‘zaro. “Bolangiz vafot etdi, deb shohga qanday aytamiz? U o‘zini o‘zi biror narsa qilib qo‘yishi mumkin.”
19 Dovud a’yonlarining o‘zaro shivir–shivir qilayotganlarini eshitib, bolasining nobud bo‘lganini bildi. — Bolam nobud bo‘ldimi? — deb so‘radi ulardan. — Ha, nobud bo‘ldi, — deyishdi a’yonlar.
20 Shundan keyin Dovud yerdan turdi. Yuvinib, xushbo‘y moy surtdi va kiyimlarini almashtirdi. Egamizning uyiga borib, sajda qildi. So‘ng uyiga qaytib kelib: — Menga taom keltiringlar, — deb buyurdi. Dovud oldiga qo‘yilgan taomni yedi.
21 Shunda a’yonlari so‘rashdi: — Nimaga bunday qilyapsiz? Bola tirikligida ro‘za tutdingiz, yig‘ladingiz, u nobud bo‘lgandan so‘ng esa, o‘rningizdan turdingiz, taom yedingiz.
22 Dovud shunday javob berdi: — Ha, bolam tirikligida ro‘za tutdim, yig‘ladim. Kim biladi, Egam menga shafqat qilar, bolam tirik qolar, deb o‘ylagan edim,
23 lekin endi bolam nobud bo‘ldi. Shunday bo‘lgach, nega ro‘za tutayin?! Bolani qaytarib olib kela olarmidim?! Men uning yoniga boraman, lekin u mening oldimga qaytib kelmaydi.
24 Dovud xotini Botshevaga tasalli berdi, qo‘yniga kirib, u bilan qovushdi. Botsheva bir o‘g‘il tug‘di. Dovud bolaga Sulaymon deb ism qo‘ydi. Egamiz ham bolani yaxshi ko‘rib suydi
25 va bu haqda Natan payg‘ambar orqali xabar berdi. Egamiz bolani sevgani uchun, Natan unga Yodidayo deb ism qo‘ydi.
26 Bu paytda Yo‘ab Ommonlarning Rabba shahriga hujumni davom ettiraverdi. Nihoyat, shaharning shoh saroyi joylashgan qal’asini bosib oldi.
27 Keyin Dovudga choparlar orqali shunday xabar jo‘natdi: “Rabba shahriga hujum qilib, hovuzni qo‘lga kiritdim.
28 Endi qolgan sipohni boshlab keling, shaharni siz o‘rab, bosib oling, toki shaharni men qo‘lga kiritgan bo‘lmayin, aks holda shaharni Yo‘ab olgan deb aytib yurishadi.”
29 Dovud hamma sipohlarini to‘plab, Rabba shahriga yo‘l oldi. Shaharga hujum qilib, qo‘lga kiritdi.
30 Dovud ularning shohi boshidagi tojni ham oldi. Qimmatbaho tosh bilan bezatilgan, og‘irligi ikki pud keladigan oltin toj Dovudning boshiga qo‘ndi. Dovud shahardan katta miqdorda o‘lja yig‘di.
31 U shahar aholisini arra, cho‘kich va bolta bilan qilinadigan ishlarga, g‘isht tayyorlashga majbur qildi. Dovud Ommon shaharlarining hammasida shu usulni qo‘lladi. Shundan keyin u hamma lashkarini boshlab, Quddusga qaytib ketdi.
