1 Dovud Yahudo shohi bo‘ladi. 8 Ishbosit Isroilga shoh bo‘ladi. 12 Isroil va Yahudo orasidagi urush.
Shohlar (ikkinchi kitob) 2 bob
1 Shundan keyin Dovud Egamizdan: — Yahudo shaharlaridan birortasiga boraymi? — deb so‘radi. — Bor! — dedi Egamiz. — Qaysi shaharga boray? — deb so‘radi Dovud. — Xevronga bor! — deb javob berdi Egamiz.
2 Dovud ikkala xotini — Yizrillik Oxinavam va Karmillik Navolning bevasi Obigayl bilan o‘sha yoqqa jo‘nadi.
3 Odamlarini ham oilalari bilan birga olib ketdi. Hammalari Xevron atrofidagi shaharlarga joylashdilar.
4 Yahudo xalqi Xevronga borib, Dovudning boshiga moy surtib, uni Yahudo ustidan shoh qilib tanlashdi. Shunda ular Dovudga: “Giladdagi Yobosh shahri aholisi Shoulni dafn qilibdi”, deb xabar yetkazishdi.
5 Dovud xabarchilar orqali Yobosh aholisiga shunday xabar jo‘natdi: “Shoul shoh janoblariga sadoqatingizni ko‘rsatib, uni dafn qilibsizlar. Buning uchun sizlarni Egam yorlaqasin.
6 Egam sizlardan marhamatini va sadoqatini darig‘ tutmasin. Qilgan xayrli ishingizga yarasha sizlarga yaxshilik qilay.
7 Endi dadil, mard bo‘linglar. Shoh janoblari Shoul olamdan o‘tdilar. Yahudo xalqi esa menga moy surtib o‘zlariga shoh qildi.”
8 Nar degan odamning o‘g‘li Abnur Shoulning lashkarboshisi bo‘lgan edi. Abnur Shoulning o‘g‘li Ishbositni Moxanayim shahriga olib keldi.
9 Uni Gilad, Osher, Yizril, Efrayim, Benyamin hududlariga — butun Isroilga shoh qildi.
10 Ishbosit qirq yoshida shoh bo‘lib, u Isroilda ikki yil shohlik qildi. Lekin Yahudo xalqi Dovudga ergashdi.
11 Dovud Xevronda Yahudo xalqiga yetti yilu olti oy shohlik qildi.
12 Nar o‘g‘li Abnur Ishbositning odamlarini boshlab Moxanayimdan chiqdi va Givon shahriga qarab yurdi.
13 Dovudning odamlariga Zeruya o‘g‘li Yo‘ab bosh bo‘lib u yerga borganda, Givon hovuzi yonida Ishbositning odamlariga duch kelib qoldi. Tomonlarning biri hovuzning bir tarafida, ikkinchisi boshqa tarafida to‘xtashdi.
14 Abnur Yo‘abga: — Qani, har ikkala tomondan yigitlar ro‘paramizda olishsinlar, — dedi. — Mayli, olishaverishsin, — dedi Yo‘ab.
15 Ishbositning Benyamin qabilasidan o‘n ikki odami, Dovudning odamlaridan ham o‘n ikkitasi chiqdi.
16 Ular bir qo‘li bilan bir–birlarining boshlarini ushlashdi, ikkinchi qo‘li bilan qilichlarini bir–birlarining biqinlariga sanchishdi. Hammalari birga yerga yiqilib jon berishdi. Shu sababdan Givondagi o‘sha joyga “Tig‘lar maydoni” deb nom berilgan.
17 O‘sha kungi jang juda qattiq bo‘ldi. Baribir, Abnur boshliq Isroil odamlari Dovudning odamlaridan yengildi.
18 Zeruyaning uch o‘g‘li — Yo‘ab, Abushay va Osoyil ham o‘sha kuni u yerda edilar. Osoyil, xuddi kiyikka o‘xshab, juda chopag‘on edi.
19 U na o‘ngga, na chapga burilmay, to‘ppa–to‘g‘ri Abnurning izidan quvib ketdi.
20 Abnur orqasiga qarab: — Osoyil, bu senmisan? — deb so‘radi. — Ha, menman, — dedi Osoyil.
21 — Yo o‘ngga yoki chapga ket, yigitlardan birortasiga hamla qilib, qurol–yarog‘ini ol, — dedi Abnur. Ammo Osoyil Abnurning ortidan qolmadi.
22 Abnur Osoyilni yana ogohlantirdi: — Meni quvlama, tag‘in abjag‘ingni chiqarib yubormay! Aks holda akang Yo‘abning yuziga qanday qarayman?!
23 Baribir Osoyil uning ortidan qolmadi. Abnur nayzasining orqa uchi bilan Osoyilning qorniga bir urgan edi, nayza Osoyilning orqasidan teshib chiqdi. Osoyil yerga yiqildi–yu, jon berdi. Hamma Osoyil yiqilib o‘lgan joyga yetib bordi–yu, to‘xtab qoldi.
24 Yo‘ab bilan Abushay esa Abnurning izidan qolmadi. Kun botganda ular Omoh tepaligiga yetib borishdi. Omoh Givon cho‘liga boradigan yo‘lning sharq tomonidagi Giyoh degan joy yaqinida edi.
25 Benyamin qabilasidan odamlar yig‘ilib kelib Abnurning atrofiga birlashdi va bir tepalikning ustida to‘xtashdi.
26 So‘ngra Abnur Yo‘abni chaqirib dedi: — Qachongacha bir–birimizni qiramiz?! Buning oqibati yomon bo‘lishini bilasan–ku! Odamlaringga: “Bo‘ldi, endi birodarlaringizni ta’qib qilmanglar”, deb qachon buyruq berasan?
27 Yo‘ab esa shunday javob berdi: — Xudo haqi, yaxshiyamki o‘zing aytding. Bo‘lmasa, odamlarim ertaga ertalabgacha birodarlarini ta’qib qilishni to‘xtatmasdilar.
28 Yo‘ab burg‘u chaldirdi, hamma to‘xtadi. Shundan so‘ng ular Isroil lashkarini ta’qib qilishdan to‘xtab, ular bilan jang qilmadilar.
29 Abnur esa tun bo‘yi odamlari bilan Iordan vodiysi bo‘ylab yurib, Iordan daryosini kechib o‘tdi, ular jarlikni yoqalab, Moxanayimga yetib kelishdi.
30 Yo‘ab Abnurni quvlashdan to‘xtab, orqasiga qaytdi va hamma odamlarini to‘pladi. Osoyildan tashqari, Dovudning odamlaridan yana o‘n to‘qqiz kishi halok bo‘lgan edi.
31 Lekin Dovudning odamlari Abnurning qo‘l ostidagi Benyamin qabilasidan uch yuz oltmish kishini o‘ldirgan edilar.
32 Yo‘ab odamlari bilan Osoyilning jasadini olib kelib, ota–bobolarining Baytlahmdagi xilxonasiga dafn qilishdi. Yo‘ab va uning odamlari tuni bilan yo‘l yurib, Xevronga yetib kelishganda, tong otgan edi.
