Yuhannoga ko‘rsatilgan vahiy 19 bob

1 Osmondagi hamdu sano. 11 Oq ot mingan Chavandoz.

1 Bundan keyin men osmondagi katta olomonning g‘ala–g‘ovuriga o‘xshash baland ovozlarni eshitdim: “Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin! Najot, ulug‘vorlik va qudrat Xudoyimizga tegishlidir.
2 Zotan U to‘g‘ri va adolatli hukm qiladi. Yer yuzini fahsh–zino ila bulg‘agan o‘taketgan fohishani U mahkum etdi, Undan O‘z qullarining xunini oldi.”
3 Olomon yana shunday deb hayqirdi: “Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin! Bobildan to abad burqirab tutun chiqadi.”
4 Shu payt yigirma to‘rt nafar oqsoqol va to‘rtta mavjudot yerga muk tushib: “Omin! Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin!” — deya taxtda o‘tirgan Xudoga sajda qildilar.
5 Keyin taxtdan bir ovoz keldi: “Ey Xudoyimizning barcha qullari, Undan qo‘rquvchi kattayu kichiklar, Unga hamdu sano aytinglar!”
6 So‘ngra men ko‘p xaloyiqning ovoziga o‘xshash, shovullagan dengiz, gumburlagan momaqaldiroqning sadosiga o‘xshash ovozlarni eshitdim. Ular shunday der edilar: “Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin! Qodir Xudo — Egamiz hukmronlik qilmoqda!
7 Sevinib xursand bo‘laylik, Hammamiz Uni ulug‘laylik! Axir, Qo‘zining nikoh soati yetdi, Uning kelini o‘zini to‘yga tayyorladi.”
8 Kiyishi uchun kelinga yarqiragan, pok, mayin zig‘ir libos berildi. Bu libos — Xudo azizlarining odil ishlaridir.
9 Keyin farishta menga shunday dedi: — Qani, yoz: Qo‘zining nikoh to‘yiga taklif etilganlar baxtlidir! Yana qo‘shib dedi: — Bular Xudoning haq so‘zlaridir.
10 Men unga sajda qilish uchun o‘zimni oyoqlari ostiga tashladim. Lekin u menga dedi: — Yo‘q, menga sajda qilma! Faqat Xudoga sajda qil! Men ham senga o‘xshab Xudoga xizmat qilyapman, Iso haqida shahodat beradigan sen va birodarlaring singari Xudoning xizmatkoriman. Darhaqiqat, Iso haqida shahodat berganlar payg‘ambarlardir, ular Xudoning haq xizmatkorlaridir.
11 Bundan keyin men osmonning ochilganini ko‘rdim. U yerda bir oq ot turar edi. Ustidagi Chavandozni Sodiq va Haq, deb chaqirishardi. U odilona hukm chiqarib, jang qilardi.
12 Uning ko‘zlari otash alangasiday chaqnardi. Boshida ko‘p tojlari bor edi. Peshanasiga esa O‘zidan boshqa hech kim bilmaydigan bir ism yozilgandi.
13 Egnidagi kiyimi qonga belangandi. Chavandozga “Xudoning Kalomi” deb nom berilgan edi.
14 Oppoq, top–toza, mayin zig‘ir libos kiygan samoviy qo‘shinlar oq otlarda Chavandozga ergashib borishardi.
15 Uning og‘zidan o‘tkir bir qilich chiqib turardi. U o‘sha qilichi bilan xalqlarni mag‘lub etadi, qo‘lidagi temir xivchin bilan ularga hukmronlik qiladi. Qodir Xudoning qaynoq qahr–g‘azabi chuquridagi uzumlarni bosib ezadi.
16 Kiyimining son qismida: “shohlarning Shohi, hokimlarning Hokimidir”, degan ism yozilgan.
17 Shundan so‘ng men quyosh ustida turgan bir farishtani ko‘rdim. U uchib ketayotgan barcha qushlarga baland ovozda shunday xitob qildi: “Xudoning buyuk bazmiga kelinglar!
18 Shohlar, sarkardalar, bahodir jangchilarning jasadlarini, otu suvorilar, hamma qulu erkin, kattayu kichikning jasadlarini yeyish uchun to‘planinglar!”
19 Shunda men mahluqni, yer yuzi shohlarini, ularning qo‘shinlarini ko‘rdim. Ular ot mingan Chavandoz bilan Uning qo‘shinlariga qarshi jang qilish uchun safarbar bo‘lgan edilar.
20 Mahluq asir tushdi. U bilan birga soxta payg‘ambar ham asir olindi. Bu soxta payg‘ambar mahluqning nomidan mo‘jizali alomatlar ko‘rsatardi. U bu alomatlari bilan mahluqning tamg‘asini olgan va uning tasviriga sajda qilgan odamlarni aldagandi. Mahluqni ham, soxta payg‘ambarni ham tiriklayin oltingugurt bilan yonayotgan olov ko‘liga tashlashdi.
21 Boshqalar esa ot mingan Chavandozning og‘zidan chiqqan qilich bilan o‘ldirildi. Hamma qushlar bo‘kib qolguncha ularning go‘shtidan yedi.