1 Muhrlar.
Yuhannoga ko‘rsatilgan vahiy 6 bob
1 Keyin men Qo‘zining yetti muhrdan birini yechganini ko‘rdim. O‘sha paytda to‘rtta jonli mavjudotdan biri momaqaldiroqqa o‘xshash ovoz bilan: “Kel!” — deb aytganini eshitdim.
2 Shunda men bir oq otni ko‘rdim. Ot ustida kamoni bor suvori o‘tirardi. Unga bir toj berildi. U bosqinchi bo‘lib, dushmanlarini bosib olish uchun yo‘lga chiqdi.
3 Qo‘zi ikkinchi muhrni yechganda, men ikkinchi mavjudotning: “Kel!” — deb aytganini eshitdim.
4 Shu payt boshqa bir ot chiqib keldi. U qip–qizil rangda edi. Xalqlar bir–biriga qirg‘in keltirsin deb, bu ot ustidagi suvoriga dunyoni tinchlikdan mahrum qilish qudrati berilgandi. Unga katta qilich ham berildi.
5 Qo‘zi uchinchi muhrni yechganda, men uchinchi mavjudotning: “Kel!” — deb aytganini eshitdim. Shunda men qora otni ko‘rdim. Bu ot ustidagi suvorining qo‘lida tarozi bor edi.
6 Men to‘rtta mavjudotning orasidan chiqqan ovozga o‘xshash bir sadoni eshitdim. O‘sha ovoz dedi: “Odamlar bir kunlik ish haqiga bor–yo‘g‘i bir kosa bug‘doy yoki uch kosa arpa sotib oladigan bo‘lsin. Ammo zaytun bog‘lari va uzumzorlarga zarar yetkazma!”
7 Qo‘zi to‘rtinchi muhrni yechganda, men to‘rtinchi mavjudotning: “Kel!” deb aytganini eshitdim.
8 Shunda men ko‘kimtir rangdagi bir otni ko‘rdim. Ot mingan suvorining nomi O‘lim edi. O‘liklar diyori uning ketidan ergashib kelayotgan edi. Ularga dunyoning to‘rtdan bir qismi ustidan hokimiyat berilgandi. Ular yerdagi odamlarni qilich, qahatchilik, o‘lat va yovvoyi hayvonlar orqali o‘ldirishlari mumkin edi.
9 Qo‘zi beshinchi muhrni yechganda, men qatl qilingan odamlarning jonlarini qurbongoh ostida ko‘rdim. Ular Xudoning kalomi va bergan shahodatlariga sodiq qolganlari uchun o‘ldirilgan edilar.
10 Ular qattiq faryod qilib shunday derdilar: “Yo Egamiz, Sen muqaddas va haqdirsan. Sen qachon dunyoda yashayotganlarni hukm etasan? Qachon ulardan o‘limimiz uchun qasos olasan?”
11 Bu jonlarning har biriga oq libos berildi. Ularga: “Qisqa bir muddat dam olib turinglar”, deb aytildi. Boshqa xizmatchi birodarlar ham ular singari o‘ldirilib, soni belgilangan songa yetgunga qadar ular kutib turishlari kerak edi.
12 Qo‘zi oltinchi muhrni yechayotganini men kuzatib turdim. Shunda qattiq zilzila ro‘y berdi. Quyosh qora junday tim qora bo‘lib qoldi, to‘lin oy esa qonday qip–qizil tusga kirdi.
13 Osmondagi yulduzlar yerga quladi. Ha, kuchli shamol daraxtni silkitib anjirni to‘kkanday ular yerga to‘kildi.
14 Osmon qog‘ozday o‘ralib, yo‘q bo‘lib ketdi. Har bir tog‘ va orol joyidan siljidi.
15 Dunyoning shohlari, aslzodalariyu lashkarboshilari g‘orlarga va tog‘larning qoyalari orasiga yashirindilar. Ular bilan birga boylaru kuchlilar, qulu erkin odamlar yashirindilar.
16 Ular tog‘u qoyalarga shunday deb yolvorar edilar: “Ustimizga qulang, taxtda o‘tirgan Zotning nazaridan va Qo‘zining g‘azabidan bizni yashiring!
17 Axir, Ular g‘azabini sochadigan qo‘rqinchli kun keldi! Bu kunga kim bardosh bera olardi?!”
