Luqo Muqaddas xushxabar 2 bob

1 Isoning tug‘ilishi. 8 Cho‘ponlar va farishtalar. 21 Isoga ism qo‘yiladi. 22 Shimo‘nning madhiyasi. 41 O‘smir Iso Ma’badda.

1 O‘sha kunlarda Qaysar Avgust butun Rim imperiyasidagi aholi ro‘yxatga olinsin, degan farmon chiqardi.
2 Bu ilk aholi ro‘yxati bo‘lib, Suriyada Kviriniy hokim bo‘lganda o‘tkazildi.
3 Ro‘yxatdan o‘tish uchun hamma o‘z shahriga bordi.
4 Yusuf ham Jaliladagi Nosira shahridan Yahudiyaning Baytlahm shahriga yo‘l oldi. Bu shahar Dovud shahri edi. Yusuf Dovud xonadonidan, uning naslidan edi.
5 Yusuf ro‘yxatdan o‘tgani Maryamni ham o‘zi bilan olib ketdi. Maryam Yusufga unashtirilgan bo‘lib, farzand kutayotgan edi.
6 Ular o‘sha yerda bo‘lganlarida Maryamning oy–kuni to‘ldi.
7 U o‘zining to‘ng‘ich o‘g‘lini tug‘di. Uni yo‘rgaklab, oxurga yotqizib qo‘ydi, chunki mehmonxonada ularga joy yo‘q edi.
8 Baytlahm yaqinida cho‘ponlar bor edi. Ular tunda yaylovdagi suruvini qo‘riqlash uchun dalada yotib qolgan edilar.
9 Ularning qarshisida Egamizning bir farishtasi paydo bo‘ldi, Egamizning ulug‘vorligi ularning atrofini yoritib yubordi. Cho‘ponlar qattiq vahimaga tushdilar.
10 Ammo farishta ularga shunday dedi: — Qo‘rqmanglar! Men sizlarga Xushxabar olib keldim. Bu xabar hammaga buyuk quvonch keltiradi.
11 Bugun Dovudlar shahrida sizlar uchun Najotkor tug‘ildi. U Masihdir, bizning Rabbimizdir.
12 Mana, sizlarga Uning belgisi: oxurda yotgan, yo‘rgaklangan chaqaloqni topasizlar.
13 Birdan farishtaning yonida samo lashkari bo‘lmish son–sanoqsiz farishtalar paydo bo‘ldi. Ular Xudoga hamdu sano aytishardi:
14 “Falak toqidagi Xudoga sharaflar bo‘lsin, Xudodan marhamat topgan yerdagi bandalarga tinchlik kelsin!”
15 Farishtalar cho‘ponlar oldidan osmonga qo‘tarilgan zamon, cho‘ponlar bir–biriga dedilar: — Qani, Baytlahmga boraylik! Egamiz bizga aytgan voqea yuz berganini ko‘raylik!
16 Ular shosha–pisha bordilar, Maryam, Yusuf va oxurda yotgan chaqaloqni ko‘rdilar.
17 Ular chaqaloqni ko‘rib, farishta bu chaqaloq to‘g‘risida nimalar aytganini gapirib berdilar.
18 Cho‘ponlarning gapini eshitganlarning hammasi hayratga tushdi.
19 Maryam esa bu so‘zlarning barini diliga tugib olib, chuqur o‘ylab yurdi.
20 Cho‘ponlar qaytib ketayotib, Xudoni ulug‘lab, Unga hamdu sanolar aytdilar. Chunki eshitgan va ko‘rganlarining hammasi xuddi farishta aytganiday sodir bo‘lgandi.
21 Oradan sakkiz kun o‘tdi. Chaqaloqni sunnat qiladigan payt keldi. Unga Iso deb ism qo‘ydilar. Iso ona qornida paydo bo‘lmasdan oldin, farishta Unga shu ismni bergan edi.
22 Maryam, Tavrotga ko‘ra, tozalanish kunlariga rioya qildi. Bu muddat tugagach, Maryam bilan Yusuf Quddusga bordilar.
23 U yerda poklanish qurbonligini keltirib, Egamizning qonunidagi “ikkita kaptar yoki ikkita musicha keltirilsin”, degan amrni bajardilar. Ular bolani ham Egamizga taqdim qilmoqchi bo‘lib, uni o‘zlari bilan Quddusga olib borgan edilar.
24 Chunki Egamizning qonunida: “Har bir to‘ng‘ich o‘g‘il Egamizga bag‘ishlanishi kerak”, deb yozilgan.
25 O‘sha paytda Quddusda Shimo‘n degan bir odam bor edi. U solih, taqvodor odam bo‘lib, Isroilning najot topishini intizor bo‘lib kutar edi. Muqaddas Ruh unga yor edi.
26 MuqaddasRuh unga: “Egamiz va’da qilgan Masihni sen ko‘rmaguningcha, o‘lmaysan”, deb ayon qilgan edi.
27 Shunday qilib, Shimo‘n Muqaddas Ruh boshchiligida Ma’badga bordi. Isoning ota–onasi qonunda buyurilgan marosimni bajarish uchun, chaqaloqni Ma’bad hovlisiga olib kirdilar.
28 Shunda Shimo‘n chaqaloqni qo‘liga olib, Xudoga hamdu sano aytdi:
29 “Ey Egam, va’dangni Sen bajo aylading, Endi tinchgina o‘lishga rozi bu quling.
30 Zero, o‘z ko‘zim ila ko‘rdim Qutqaruvchini,
31 Barcha ellar oldida hozirlagan najotingni.
32 G‘ayriyahudiylarga ayon bo‘ladigan nurdir U, Xalqing Isroilning shuhratidir U.
33 Yusuf ham, Maryam ham Iso haqida aytilgan bu so‘zlardan hayratga tushdilar.
34 Shimo‘n ularni duo qilib, Isoning onasi Maryamga dedi: — Mana shu go‘dak Isroilda ko‘p odamlarning qulashiga va yuksalishiga sababchi bo‘ladi. U Xudodan alomat bo‘ladi, Uni ko‘plar rad etadi.
35 Natijada ko‘plarning sirli fikrlari oshkor bo‘ladi. Sening qalbingga ham qilich sanchiladi.
36 U yerda Xanna ismli keksa bir payg‘ambar ayol ham bor edi. U Osher qabilasidan Panuil degan odamning qizi edi. U turmushga chiqib, eri bilan yetti yil yashadi.
37 So‘ng beva qolgan edi. U sakson to‘rt yil davomida beva bo‘lib, hech qachon Ma’badni tark etmasdi. Ro‘za tutib, ibodat qilib, kechayu kunduz Xudoga sajda qilardi.
38 Shimo‘n Maryam va Yusufga gapirib turgan paytda Xanna ularga yaqinlashib, Xudoga shukronalar aytdi. U Quddusning ozod qilinishini intizorlik bilan kutganlarning hammasiga bu bola haqida so‘zlay boshladi.
39 Yusuf bilan Maryam Egamizning qonunidagi hamma talablarni bajarganlaridan keyin, Jalilaga, o‘z shahri Nosiraga qaytib bordilar.
40 Bola ulg‘ayib, kuchga va donolikka to‘lib borardi. U Xudoning inoyati ostida edi.
41 Isoning ota–onasi har yili Fisih bayramida Quddusga borar edilar.
42 Iso o‘n ikki yoshda bo‘lganda, ular yana odatdagiday bayram qilish uchun Quddusga bordilar.
43 Bayramdan keyin ular uyga qaytar ekanlar, o‘smir Iso Quddusda qoldi. Ota–onasi esa bundan bexabar edi.
44 Ular “Iso yo‘lovchilar orasida kelyapti”, deb o‘ylashdi. Bir kun yo‘l bosganlaridan keyin, Isoni qarindosh–urug‘lari va tanish–bilishlari orasidan qidira boshladilar.
45 Uni topa olmaganlaridan keyin, Quddusga qaytib, Isoni o‘sha yerdan qidirdilar.
46 Uch kundan so‘ng Uni Ma’baddan topdilar. U muallimlar orasida o‘tirardi, ularning gaplariga quloq solib, savollar berardi.
47 Isoning gaplarini eshitganlarning hammasi Uning fahm–idrokiga va berayotgan javoblariga hayron qolardilar.
48 Ota– onasi Uni ko‘rib, ajablandilar. Onasi Unga dedi: — O‘g‘lim, bu nima qilganing? Otang ikkovimiz Seni qidiraverib adoyi tamom bo‘ldik–ku!
49 — Nega Meni qidirdingizlar? — dedi Iso. — Men Otamning uyida bo‘lishim kerakligini nahotki bilmagan bo‘lsangizlar?!
50 Ammo ular Isoning aytgan gapini tushunmadilar.
51 Iso ular bilan Nosiraga qaytib ketdi. Doim ota–onasiga itoat qildi. Onasi esa bu gaplarning hammasini diliga tugib qo‘ydi.
52 Iso ulg‘ayib, yillar o‘tgan sari dono bo‘lib borardi. U Xudoning ham, odamlarning ham mehrini qozonardi.