1 Adashgan qo‘y haqida masal. 8 Yo‘qolgan tanga haqida masal. 11 Darbadar o‘g‘il.
Luqo Muqaddas xushxabar 15 bob
1 Hamma soliqchilar va gunohkorlar Isoning ta’limotini tinglash uchun kelar edilar.
2 Farziylar bilan Tavrot tafsirchilari: “Ana, U gunohkorlarni qabul kilib, ular bilan yeb–ichyapti”, deb ming‘irlab norozi bo‘ldilar.
3 Iso esa ularga quyidagi masalni aytib berdi:
4 “Sizlarning orangizda kimningdir yuzta qo‘yi bo‘lsa–yu, bittasi yo‘qolib qolsa, to‘qson to‘qqiztasini yaylovda qoldirib, yo‘qolgan qo‘yni topmaguncha qidirmaydimi?
5 O‘sha qo‘yini topganda, xursand bo‘lib yelkasiga ko‘tarib oladi.
6 U uyiga kelib, do‘stlarini, qo‘shnilarini chaqiradi va ularga: “Men yo‘qolgan qo‘yimni topdim! Xursandchiligimga sherik bo‘linglar”, — deb aytadi.
7 Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavbaga hojat sezmagan to‘qson to‘qqizta solih odamdan ko‘ra, tavba qilgan bitta gunohkor uchun osmonda ko‘proq shodlik bo‘ladi.”
8 “Yoki qaysi bir ayolning o‘nta kumush tangasi bo‘lsa–da, bittasini yo‘qotib qo‘ysa, u chiroq yoqib tangani topmagunicha uyini supurib–sidirib sinchiklab qidirmaydimi?!
9 Tangani topgach, dugonalarini va qo‘shnilarini chaqirib: “Men yo‘qolgan tangamni topdim! Xursandchiligimga sherik bo‘linglar”, — deydi.
10 Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavba qilgan bitta gunohkor uchun Xudoning farishtalari huzurida shodlik bo‘ladi.”
11 Iso yana dedi: “Bir odamning ikki o‘g‘li bor ekan.
12 Ularning kichigi otasiga: — Ota, mol–mulkingizdan menga tegishli qismini bering, — debdi. Otasi mol–mulkini ikki o‘g‘liga bo‘lib beribdi.
13 Oradan ko‘p o‘tmay, kichik o‘g‘il bor narsasini yig‘ishtirib, uzoq bir mamlakatga ketibdi. U yerda shaloq yashab, mol–dunyosini ko‘kka sovuribdi.
14 Borini isrof qilganidan keyin, o‘sha mamlakatda og‘ir qahatchilik boshlanibdi. Yigit ham muhtojlikda qolibdi.
15 U borib, o‘sha mamlakat fuqarolaridan biriga yollanibdi. U esa yigitni o‘z dalasidagi cho‘chqalarni boqishga yuboribdi.
16 Yigit cho‘chqalar yeydigan qo‘zoqlar bilan qornini to‘ydirishga ham zor bo‘libdi, lekin unga shuni ham ravo ko‘rishmas ekan.
17 Nihoyat yigit aqlini yig‘ib olib, o‘ziga o‘zi debdi: “Otamning qanchadan–qancha yollanma ishchilarining noni oshib–toshib yotibdi, men esa bu yerda ochlikdan o‘lyapman.
18 Endi otamning oldiga borib, unga shunday deb aytaman: Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim.
19 Endi sizning o‘g‘lingiz, deb atalishga loyiq emasman. Meni yollanma ishchilaringiz qatoriga qabul qiling.”
20 Yigit otasi oldiga ravona bo‘libdi. Yigit hali uzoqda kelar ekan, otasi uni ko‘rib, o‘g‘liga rahmi kelibdi. U yugurib borib, o‘g‘lini kuchoqlab, o‘pibdi.
21 Keyin o‘g‘li otasiga aytibdi: — Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim. Endi sizning o‘g‘lingiz, deb atalishga loyiq emasman.
22 Otasi esa xizmatkorlariga buyuribdi: — Tez bo‘linglar, eng nafis to‘n keltirib yelkasiga yopinglar, qo‘liga uzuk taqinglar, oyoqlariga choriq kiygizinglar.
23 Bo‘rdoqi buzoqni olib chiqib, so‘yinglar. Yeb–ichaylik, xursandchilik qilaylik.
24 Chunki bu o‘g‘lim men uchun o‘lgan edi, endi tirildi, yo‘qolgan edi, endi topildi. Shunday qilib, xursandchilik qila boshlabdilar.
25 Katta o‘g‘il shu paytda dalada ekan. Qaytayotib uyga yaqinlashganda, qulog‘iga musiqa va o‘yin– kulgi sadolari eshitilibdi.
26 Xizmatkorlardan birini chaqirib: — Nima gap? — deb so‘rabdi.
27 — Ukangiz qaytib keldilar. Otangiz uni sog‘– salomat ko‘rgani uchun bo‘rdoqi buzoqni so‘ydilar, — deb javob beribdi xizmatkor.
28 Shunda katta o‘g‘ilning jahli chiqibdi, ichkariga kirishdan bosh tortibdi. Otasi esa tashqariga chiqib, o‘g‘liga o‘tinib gapiribdi.
29 Ammo u otasiga shunday javob beribdi: — Menga qarang! Shuncha yildan beri sizga qulday ishlab kelaman. Birorta gapingizni yerda qoldirmadim. Lekin do‘stlarim bilan xursandchilik qilishim uchun siz menga bitta uloqcha ham bermadingiz.
30 Ammo mol–mulkingizni fohishalar bilan yeb, yo‘q qilgan anavi o‘g‘lingiz qaytib kelganda, siz bo‘rdoqi buzoqni so‘ydirdingiz!
31 Otasi unga shunday javob beribdi: — O‘g‘lim! Sen doimo men bilan birgasan. Mening bor narsam seniki.
32 Bugun esa bayram qilib, xursand bo‘lishimiz kerak. Axir, bu ukang biz uchun o‘lgan edi, endi tirildi, yo‘qolgan edi, endi topildi.”
