1 Isroilni Egamiz butparastlik uchun hukm qiladi.
Xo‘sheya 8 bob
1 Egamiz shunday deydi: “Qani bo‘ling, bong uring! Dushman kalxatday uyimga yopirilmoqda. Axir, xalqim ahdimni barbod qildi, Ular qonunimni buzdi.
2 Isroil xalqi Menga faryod qiladi: ‘Ey Xudoyim, Seni tan olamiz’, deb aytadi.
3 O‘zlari esa ezgulikni rad etishdi, Dushmanlar ularni ta’qib qiladi.
4 Ular roziligimni so‘ramay shohlar tanlashdi, Ijozatimni olmay, mulozimlar tayinlashdi. Oltinu kumushlaridan butlar yasashdi, Shu orqali boshlariga halokat keltirishdi.
5 Samariyaliklarning buzoqsimon butini Men rad etdim! Ulara qarshi alanga olgandir Mening g‘azabim. Qachon o‘zini poklab oladi?
6 Butni Isroillik hunarmand yasagan–ku, But Xudo emas! Samariya shahrining buzog‘i parchalanib tashlanadi.
7 Shamolni ekkan odam bo‘ronni o‘rib olar. Bug‘doy boshoqsiz bo‘lsa, xalq nonga zor bo‘lar. Bug‘doyingiz boshoq tuggan taqdirda ham, Uni begonalar yeb ado qilar.
8 Boshqa xalqlar orasida Isroil ado bo‘ldi, Qadrsiz sopol idishga u o‘xshab qoldi.
9 Yolg‘iz daydigan qulonday u, Ossuriyaga yordam so‘rab bordi. Efrayim o‘zini o‘ynashlariga sotdi.
10 U boshqa xalqlarga sotilgan bo‘lsa ham, Men uni yig‘ib olaman. Ossuriya shohining zulmi ostida U tezda xazon bo‘ladi.
11 Efrayim gunohlarini yuvmoqchi bo‘ldi, Qurbongohlar qurib tashladi. Qurbongohlar esa gunoh makoni bo‘lib qoldi.
12 Men bu xalqqa ko‘plab qonunlar yozdim, Biroq qonunlarimni ular yot deb biladi.
13 Ular Menga, Egasiga a’lo qurbonliklar keltirishsa ham, Qurbonlik go‘shtidan tanovul qilishsa ham, Men ulardan mamnun bo‘lmayman. Men jinoyatlarini esga olaman, Gunohlari uchun jazosini beraman. Ular Misrga qaytib ketadi.
14 Isroil o‘z Yaratuvchisini unutib, saroylar qurdi. Yahudo ko‘plab shaharlarni mustahkam qildi. Men esa shaharlariga o‘t qo‘yaman, Qal’alarini olovga yem qilaman.”
