1 Isroilning gunohi va surguni. 9 Isroilga Egamiz o‘z hukmini e’lon qiladi.
Xo‘sheya 10 bob
1 Isroil gurkiragan, Hosildor tok kabidir. Ammo hosili ko‘paygani sari, U ko‘plab qurbongohlar qurdi. Yurti ravnaq topgani sari, Butsimon toshlariga zeb berdi.
2 Ichi qora bu xalq endi ta’zirini yeydi. Xudo qurbongohlarini vayron qiladi, Butsimon toshlarini sindirib tashlaydi.
3 Ko‘p o‘tmay ular aytishadi: “Biz Egamizdan qo‘rqmadik, Shuning uchun shohimizdan ayrilib qoldik. Ammo shohning qo‘lidan nima ham kelardi?!”
4 Ular bema’ni gaplar gapirmoqda, Soxta qasamlar ichib, ahdlar tuzishmoqda. Natijada egatlardagi zaharli o‘tday, Da’volar unib chiqmoqda.
5 Samariya ahli Bayt–Obundagi Oltin buzog‘idan xavotir oladi, Uning uchun ular aza tutishadi. Butidan xursand bo‘lgan ruhoniylar ham But surgun bo‘lganidan yig‘lashadi.
6 Butning o‘zi Ossuriyaga olib ketiladi, Buyuk shohga taqdim qilinadi. Efrayim sharmanda bo‘ladi, O‘z rejalari dastidan Isroil uyatga qoladi.
7 Samariya shohi suvga g‘arq bo‘lgan payrahaday Halok bo‘ladi.
8 Isroilning gunohiga sabab bo‘lgan Obundagi sajdagohlar yo‘q qilinadi. Qurbongohlarini yantog‘u tikan bosadi. Odamlar tog‘larga: “Bizni bosib qoling!” deya baqirishadi. Qirlarga: “Ustimizga qulang!” deb yolvorishadi.
9 Egamiz shunday demoqda: “Ey Isroil, sen Givoda gunoh qila boshlading, O‘sha yerda gunohdan chiqmay qoldi sening boshing. Givodagi jinoyatchilar jazosini olganday, Sen ham jazodan qochib–qutulolmaysan.
10 Men xohlagan paytimda jazoingni beraman. Senga qarshi xalqlarni birlashtiraman. Ikki barobar ko‘paygan jinoyatlaring uchun, Dushmanlar senga kishan soladi.
11 Efrayim o‘rgatilgan buzoqqa o‘xshardi, Yanchishni u xo‘p yaxshi ko‘rardi. Mana endi uning go‘zal bo‘yniga, Men bo‘yinturuq taqaman. Endi unga omoch torttiraman. Qani, Yahudo shudgor qilsin! Yoqub o‘zi uchun mola bossin!
12 Ey Isroil, o‘zingiz uchun solihlik urug‘ini eking, Cheksiz sevgini o‘rib oling. Haydalmagan yeringizga ishlov bering, Vaqt keldi! Menga intiling! Shunda Men oldingizga boraman, Yomg‘ir yog‘dirganday, sizga najot beraman.
13 Sen yovuzlikni ekding, Adolatsizlikni o‘rib olding, Yolg‘onning mevasidan yeding. Sen o‘z yo‘lingga tayanganing uchun, Son–sanoqsiz sipohlaringga ishonganing uchun,
14 Jangu jadallar seni chetlab o‘tmaydi. Shoh Shalman Bayt–Arbelni jangda vayron qilganday, Xotin, bola–chaqalarni toshga urib o‘ldirganday, Hamma shaharlaring vayron bo‘ladi.
15 Ey Baytil, sen qabihliklar qilganing uchun, Bu kunlar boshingga tushadi. Tong otgach, ey Isroil, shohing o‘ldiriladi.”
