Xo‘sheya 2 bob

2 Isroil xalqi bevafo Go‘mera timsolida. 14 Egamizning O‘z xalqiga bo‘lgan sevgisi.

1 Egamiz shunday deydi: “Aka–ukalaringizni — Yomi, ya’ni ‘Mening xalqim’, opa–singillaringizni — Ruxamo, ya’ni ‘Rahmdan bahramand’, deb chaqiringlar.
2 Ey farzandlarim, Onangiz bilan da’volashing, Aybini yuziga soling. U endi xotin emas Menga, Men ham er emasdirman unga. Ayting, yuzidagi upa–eligini artib tashlasin, Egnidagi uyatsiz kiyimini yechib tashlasin. Bo‘ldi, fohishaligini bas qilsin.
3 Aks holda uning kiyimini O‘zim yechib tashlayman, Onasining qornidan tushganday qip–yalang‘och qilaman. Yerini bepusht sahroga aylantiraman, Uning yurtini qaqragan cho‘l qilaman. Tashnalikdan uni o‘ldiraman.
4 Bolalariga ham rahm qilmayman, O‘ynashlaridan orttirgan haromi ular.
5 Ha, ularning onasi fohishalik qilgan, Ularni tuqqan ayol sharmu hayoni yo‘qotgan. U dedi: ‘O‘ynashlarim oldiga ketdim. Nonu suvimni, junu zig‘ir matolarimni, Zaytun moyiyu sharobimni, Menga o‘shalar bergan.’
6 Shuning uchun yo‘lini tikanaklar bilan to‘saman, O‘tolmaydigan qilib devor quraman.
7 U o‘ynashlarining ketidan quvib yetolmaydi, Ularni izlab, topolmaydi. Keyin esa aytadi: ‘Birinchi erimning oldiga qaytib boray, Axir, o‘shandagi holim hozirgidan tuzukroq edi.’
8 Bug‘doyni, sharobu zaytunmoyini, Unga Men berganimni u bilmaydi. Baalga nazr qilgan kumushu oltinni Unga Men sovg‘a qilganimni anglamaydi.
9 Shuning uchun hosil paytida bug‘doyimni tortib olaman, Yig‘im–terim mavsumida sharobimni olib qo‘yaman. Badanini yopib turgan junu zig‘ir matolarimni qaytarib olaman.
10 Mana, endi uni yalang‘och qilaman, O‘ynashlarining oldiga chiqarib qo‘yaman, Qo‘limdan uni hech kim xalos qila olmaydi.
11 Men uning bazmlariga chek qo‘yaman. Yillik bayramlariyu yangi oy shodiyonalariga, Shabbatlari va barcha tayinlangan bayramlariga barham beraman.
12 ‘O‘ynashlarimning bergan to‘lovi’, deb o‘ylagan, Uzumzoru anjir bog‘larini buzib tashlayman, Hammasini to‘qayzor qilaman. Yovvoyi hayvonlar bog‘larini yo‘q qiladi.
13 U bayramlarda Baalga atab tutatqilar tutgani uchun, Uzugu taqinchoqlar bilan bezanib, O‘ynashlarining ketidan yurgani uchun, Meni esa tamom esidan chiqarib yuborgani uchun, Men uni jazolayman! — Egamizning kalomi shudir. —
14 Ko‘p o‘tmay Men uning ko‘nglini ovlayman, Uni sahroga olib borib, shirin so‘zlar aytaman.
15 O‘sha yerda uzumzorlarini qaytarib beraman, Kulfat soyligini umid eshigi qilaman. O‘sha yerda u Menga ergashadi, Yoshligida, Misrdan chiqqan chog‘ida ergashganday ortimdan yuradi.”
16 Egamiz shunday demoqda: “Ey Isroil xalqi, o‘sha kuni sen Meni ‘Erim’, deb chaqirasan, hech qachon ‘Baalim’ demaysan.
17 Baalning nomini qayta tilingga olmaydigan qilaman.
18 O‘sha kuni yovvoyi hayvonlar, osmondagi qushlar va yerda sudraluvchi maxluqlar bilan ahd tuzaman, ular senga zarar yetkazmaydi. Yurtdagi barcha qamonu qilichlarni, hamma jang qurollarini yo‘q qilaman. Sen tinch, bexatar yashaysan.
19 Men seni O‘zimga abadiy nikohlab olaman. Senga nisbatan adolatli va odil bo‘laman. Seni doim sevaman, mehr– shafqat ko‘rsataman.
20 Senga vafo qilaman, sen Meni Egang, deb bilasan.”
21 Egamiz demoqda: “O‘sha kuni Men xalqimning iltijolariga javob beraman, Men osmonga amr qilaman, Osmon yerga yomg‘ir yog‘diradi.
22 Yer bug‘doy, uzum, zaytun yetishtiradi, Ular esa hayot bag‘ishlaydi Yizrilga — ‘Xudo ekkan’ deb atalgan Mening xalqimga.
23 Ha, Men Yizrilni O‘zim uchun bu yurtga o‘tqazaman. ‘Rahmdan bebahra’ — Lo‘ruxamoga rahm qilaman, ‘Xalqim emas’ — Lo‘amini, ‘Mening xalqim’, deb atayman. U esa ‘Xudoyim’, deb chaqirar Meni.”