1 Isroil xalqini Egamiz ayblaydi. 4 Egamiz ruhoniylarni ayblaydi. 11 Egamiz butparastlikni hukm qiladi.
Xo‘sheya 4 bob
1 Egamizning da’vosi bor bu yurt aholisiga, Ey Isroil xalqi, quloq tut Egamizning so‘ziga: “Bu yurt vafoyu sadoqatni bilmaydi, Ular Men, Xudoni tan olmaydi.
2 Qachon qaramasa la’nat aytishadi, Aldashadi, odam o‘ldirishadi, O‘g‘irlik qilib, fahsh ishlarga berilishadi. Hamma yoqda zo‘ravonlik, qotilliklar qilishadi.
3 Mana shuning uchun yurt qurib bormoqda, U yerda yashovchi xalq nobud bo‘lmoqda. Halok bo‘lmoqda yovvoyi hayvonlar, Ko‘kdagi qushlaru hatto dengizdagi baliqlar.
4 Birontangiz xalqni ayblamang! Ularga ta’na qilmang! Mening da’voim sizlarga qarshidir, Ey ruhoniylar!
5 Sizlar kechayu kunduz qoqilasizlar, Hatto payg‘ambarlar ham sizlar bilan birga qoqiladi. Sizlarni deb Men xalqingizni nobud qilaman!
6 Ana, xalqim Meni bilmagani uchun nobud bo‘lmoqda. Bu sizning aybingiz, ey ruhoniylar! Axir, sizlar voz kechdinglar Meni bilishdan, Endi Men ham voz kechaman sizdan. Mening ruhoniylarim bo‘lmaysizlar! Sizlar Xudoyingizning qonunlarini unutdingizlar, Shuning uchun Men ham farzandlaringizni unutaman.
7 Ey ruhoniylar, ko‘paygani sari sizning soningiz, Menga qarshi ko‘proq gunoh qildingiz. Endi ulug‘vorligingizni sharmandalikka almashtiraman.
8 Axir, sizlar xalqimning gunoh qurbonliklari bilan Qorningizni to‘yg‘izdingiz, Xalqimning qabihliklariga tashnadir siz.
9 Mana, Men xalqimni ham, Sizni ham birday jazolayman. Tutgan yo‘llaringiz, Qilgan qilmishlaringizga yarasha qaytaraman.
10 Sizlar yeysizlar, ammo qorningiz to‘ymaydi, Zino qilasizlar, ammo soningiz ko‘paymaydi. Sizlar Menga bo‘ysunmay qo‘ygansiz.
11 Fahsh, sharobning eski va yangisi Xalqimni es–hushidan ayirdi.
12 Ular yog‘och butdan vahiy so‘rashadi. Tayoqdan pand–nasihat olishadi. Shahvoniy hirs ularni yo‘ldan urdi, Ular Men, Xudosiga bevafo bo‘ldi.
13 Qurbonliklar qilishayotir tog‘ cho‘qqilarida, Tutatqilar tutatishayotir qirlarda, Eman, chinor va qayrag‘ochlarning orombaxsh soyalarida. Ey xalqim, natijada qizlaring fohisha bo‘ldi, Kelinlaring zinoga botdi.
14 Ammo Men fohisha qizlaringni jazolamayman, Zinokor kelinlaringning adabini bermayman. Axir, erkaklarning o‘zi g‘arlar oldiga bormoqda, Sajdagoh fohishalari bilan ular qurbonliklar keltirmoqda. Aytilgan–ku, es–hushidan ayrilgan xalq nobud bo‘ladi, deya.
15 Isroil xalqi Menga bevafolik qilsa ham, Bu jinoyatga Yahudo xalqi qo‘l urmasin. Ular sajda qilgani Gilgalga bormasin, Bayt–Obunga ham oyoq bosmasin. ‘Xudo shohid’, deya qasam ichishmasin.
16 Ha, eshakday o‘jardir Isroil xalqi, Ko‘p o‘tmay Men ularni yaylovga haydab yuboraman, Ular keng daladagi yolg‘iz qo‘ziga o‘xshab qolishadi.
17 Efrayim xalqi ko‘ngil bog‘ladi butlarga, Bilganlarini qilishsin, qo‘ying ularni o‘z holiga!
18 Aysh–ishratdan keyin ular fahshga berilishar. Ularning yo‘lboshchilari behayolikni yaxshi ko‘rar.
19 Quyun ularni supurib ketadi. Butlarga qilgan qurbonliklari tufayli sharmanda bo‘lishadi.”
