1 Isroil xalqining axloqsizligi. 8 Egamiz najot beradi. 14 Mixoning iltijosi va Egamizning javobi.
Mixo 7 bob
1 Sho‘rim quridi! Yozgi mevalar yig‘ib olingach, Uzumzor hosili yig‘ishtirilgach, Toklardan bir bosh uzum ham topa olmagan, Bir dona anjirga zor bo‘lgan odamdayman men.
2 Xudojo‘y yo‘q bo‘ldi bu yurtda, To‘g‘ri odam qolmadi insonlar orasida. Qon to‘kaman, deb odamlar bir–birini poylaydi, Hattoki qarindosh qarindoshiga tuzoq qo‘yadi.
3 Yomonlik qilishga ustadir ular. Amaldoru qozilari pora olishadi, Boylari xohlaganini qildirishadi, Birgalikda ular haqiqatni buzib ko‘rsatishadi.
4 Ularning himmatlisi yantoqqa o‘xshaydi, Vijdonlisi bir uyum tikandan qolishmaydi. Ey Isroil xalqi, Soqchilar sizlarga e’lon qilgan kun yaqinlashdi, Ha, jazo oladigan kuningiz yetib keldi. Hammangiz sarosimaga tushadigan vaqt bo‘ldi.
5 Do‘stingizga suyanmang, Sherigingizga ishonmang, Quchog‘ingizda xotiningiz yotganda, Qulf soling og‘zingizga.
6 O‘g‘il o‘z otasini xo‘rlaydi, Qiz onasining yuziga sapchiydi, Kelin qaynanasiga dushmanlik qilar. Sizning dushmanlaringiz — o‘z uyingizdagilar.
7 Men esa Egamga tikaman ko‘zlarimni, Umid–la kutaman najotkorim Xudoni, Albatta eshitar Xudoyim meni.
8 Holimni ko‘rib shod bo‘lmangiz, ey g‘animlar! Yiqilganimda o‘zim turib olarman. Zulmatda o‘tirganimda, Menga nur sochar Egam.
9 Gunoh qildim men Egamga qarshi, Uning qahriga dosh beraman endi. Bir kun U mening tarafimni oladi, Mening haqligimni isbot etadi. Yorug‘likka olib chiqadi U meni, Ko‘raman men Xudoning adolatini.
10 Ey dushmanlarim, albatta buni ko‘rasiz. “Egang Xudo qani?!” deb meni masxara qildingiz, Endi siz sharmandayi sharmisor bo‘lasiz. Men ko‘zlarim bilan ko‘raman sizning qulashingizni, Oyoq osti bo‘lasizlar ko‘chadagi loy kabi.
11 Ey Quddus, kelar shunday zamonlar: Sening devorlaring qayta qurilar, Kengayib ketadi sening hududing.
12 O‘sha kuni oldingga odamlar keladi. Ular Ossuriyadan Misrgacha, Misrdan Furot daryosigacha Bo‘lgan barcha o‘zga yurtlardan, Uzoq dengiz sohillaridan, Olis tog‘lar bag‘ridan kelishadi.
13 Zamin ahli qilmishlaridan Dunyo xarobazorga aylanib ketadi.
14 Ey Egam, O‘z xalqingning cho‘poni bo‘lgin, O‘z suruvingni tayog‘ing bilan boshqargin, Ularning yon–atrofi ko‘m–ko‘k yaylovlar, Biroq o‘rmonda yolg‘iz yashayapti ular. Uzoq o‘tmishdagiday ularni o‘tlatgin, Bashan va Gilad yaylovlarida ularni to‘yg‘azgin.
15 Egamiz demoqda: “Men sizlarni Misrdan olib chiqqan kunlarimday, Sizlarga O‘z ajoyibotlarimni yana ko‘rsataman.”
16 Ey Egam, ajoyibotlaring oldida xalqlar Buyuk lashkarlarining ojizligini ko‘rib, sharmanda bo‘ladilar. Qo‘llari bilan yuzlarini berkitadilar. Ularning quloqlari garang bo‘lib qoladi.
17 Ilon kabi ular tuproq yalaydi, Sudraluvchi maxluqlar kabi tuproq oshaydi. Ey Egamiz Xudo, ular titrab–qaqshab, O‘z uyalaridan Sening oldingga chiqadilar. Sening huzuringda dahshatga tushadilar.
18 Ey Xudo, Senga o‘xshashi bormikan?! Xalqingdan omon qolganlarning Gunohlarini Sen kechirasan, Ularning itoatsizligini afv etasan. To abad g‘azablanmassan xalqingdan, Zavq olasan rahm–shafqat ko‘rsatishdan.
19 Sen bizga yana rahm qilasan. Ayblarimizni ko‘mib yuborasan, Gunohlarimizni dengiz tubiga uloqtirasan.
20 Qadimda ota–bobolarimizga ont ichganingday Sen Yoqub avlodiga sadoqatli bo‘lasan, Ibrohim nasliga so‘nmas sevgingni ko‘rsatasan.
