1 Midiyonlarning so‘nggi mag‘lubiyati. 29 Gido‘nning o‘limi.
Hakamlar 8 bob
1 Efrayim qabilasi Gido‘nga: — Nega bunday qilding? Midiyonlarga qarshi jang qilgani chiqqaningda nega bizni chaqirmading? — deya u bilan qattiq janjallashdilar.
2 Gido‘n esa ularga dedi: — Men qilgan ishim bilan sizlarga teng kelarmidim?! Efrayimdagi uzum qoldiqlari kichkinagina bir qavmimning jami hosilidan a’lo– ku!
3 Sizlar Xudoning qudrati bilan Midiyon lashkarboshilari Oriv va Zayovni qo‘lga olgan bo‘lsangiz, o‘z ishlarim bilan sizlarga teng kelarmidim?! U bu gaplarni aytganidan keyin, ular jahldan tushdilar.
4 Gido‘n uch yuzta odami bilan Iordan daryosiga kelib narigi qirg‘og‘iga o‘tib oldi. Ular holdan toygan bo‘lsalar–da, dushmanning ketidan quvib ketayotgan edilar.
5 Gido‘n Suxo‘t shahri aholisiga murojaat qilib: — Ey, xaloyiq, marhamat qilib odamlarimga ozgina non beringlar, ular holdan toyganlar. Biz Midiyon shohlari Zevax va Zalmunoning ketidan quvib ketyapmiz, — dedi.
6 Ammo Suxo‘t boshliqlari shunday javob berishdi: — Zevax va Zalmunoni qo‘lga olgan bo‘lsang ekan, lashkarlaringga non bersak.
7 — Juda soz! — dedi Gido‘n. — Zevax va Zalmunoni Egamiz mening qo‘limga bergandan so‘ng, sizlarni cho‘ldagi yantoq va chaqir tikanaklar bilan savalab, teringizni shilib olaman.
8 Gido‘n u yerdan Paniyol shahriga yo‘l oldi. U yerdagilarga ham xuddi shunday iltimos bilan murojaat qildi. Suxo‘t aholisi qanday javob bergan bo‘lsa, Paniyol aholisi ham xuddi shunday javob berdi.
9 Gido‘n Paniyol aholisiga dedi: — G‘olib bo‘lib qaytib kelganimdan so‘ng bu minorani yer bilan yakson qilaman.
10 O‘sha paytda Zevax va Zalmuno o‘z lashkarlari bilan Karxorda turgan edilar. Sharqdagi ko‘chmanchilarning 120.000 ta sipohi halok bo‘lib, 15.000 tachasi qolgandi.
11 Gido‘n Navah va Yohboxoning sharq tomonidagi karvon yo‘li bo‘ylab borib, dushmanni g‘aflatda qoldirib hujum qildi.
12 Zevax va Zalmuno qochishdi, Gido‘n esa ularning ketidan quvib ketdi. Ikki Midiyon shohini qo‘lga olib, butun dushman lashkarini sarosimaga soldi.
13 Yo‘sh o‘g‘li Gido‘n jangdan qaytib, Xares dovoni tomon ketayotganda,
14 Suxo‘tlik bir yigitchani ushlab olib, so‘roqqa tutdi. Yigitcha Suxo‘t shahrining yetmish yettita boshliq va oqsoqolini nomma–nom aytib berdi.
15 So‘ng Gido‘n Suxo‘t aholisining oldiga borib dedi: — Eslaringdami meni masxara qilib, Zevax va Zalmunoni qo‘lga olganmidingki, biz holdan toygan lashkaringga non bersak, deb aytganlaring? Mana o‘sha Zevax va Zalmuno.
16 Gido‘n yantoq va chaqir tikanaklarni olib, Suxo‘t boshliqlarining ta’zirini berdi.
17 Paniyoldagi minorani ham vayron qilib, shaharning barcha erkaklarini qirib tashladi.
18 So‘ng Zevax va Zalmunoga yuzlanib: — Sizlar Tovur shahrida o‘ldirgan odamlar qanday edi? — deb so‘radi. — Ular senga o‘xshagan, ko‘rinishlari shoh o‘g‘illariday savlatli edi, — deya javob berishdi ular.
19 — Ular mening jigarlarim edi–ku! — deya xitob qildi Gido‘n. — Biz bir qorindan talashib tushgan edik. Xudo shohid! Ularni o‘ldirmaganlaringda, men ham jonlaringni saqlab qolgan bo‘lardim.
20 So‘ng to‘ng‘ich o‘g‘li Eterga: — Bor, ularni o‘ldir! — dedi. Ammo bola qo‘rqqanidan qilichini ham chiqarmadi, chunki u hali yosh edi.
21 Shunda Zevax va Zalmuno: — Erkak bo‘lsang, o‘zing kelib bizni o‘ldir, — dedilar. Gido‘n Zevax va Zalmunoni o‘ldirib, tuyalarining bo‘ynidagi shohona bezaklarini oldi.
22 Bo‘lib o‘tgan voqealardan so‘ng Isroil xalqi Gido‘nning oldiga kelib: — Sen bizni Midiyonlarning qo‘lidan qutqarding, endi o‘zing, o‘g‘illaring va nabiralaring bizga hukmdor bo‘linglar, — deyishdi.
23 — Men sizlarga hukmdor bo‘lmayman, — dedi Gido‘n, — o‘g‘lim ham hukmdoringiz bo‘lmaydi. Egamning O‘zi sizlarga hukmdorlik qilsin.
24 Keyin davom etib: — Sizlardan bir narsa so‘ramoqchiman, — dedi. — O‘ljalaringdan bittadan tilla zirak bersangizlar. Midiyonlar ham Ismoil avlodi singari tilla ziraklar taqib yurishardi.
25 — Jonimiz bilan, — deb javob berdi Isroil xalqi. So‘ng bir kiyim yoyib, har biri o‘lja qilib olgan tilla zirakdan o‘sha kiyim ustiga tashladi.
26 Tilla ziraklarning o‘lchovi bir puddan ortiq oltin chiqdi. Midiyon shohlari kiygan safsar liboslaru taqqan yarim oy va shokilali bezaklar hamda tuyalarining bo‘ynidagi tilla zanjirlar hisobga kiritilmagandi.
27 Gido‘n o‘sha oltindan bir haykal yasab, uni o‘z shahri O‘fraga o‘rnatib qo‘ydi. Butun Isroil xalqi Xudoga bevafolik qilib, o‘sha yerdagi haykalga sig‘ina boshladi. Bu haykal Gido‘n va uning oilasi uchun tuzoq bo‘lib qoldi.
28 Shunday qilib, Midiyonlar mag‘lub bo‘ldilar. Ular Isroil xalqiga qarshi bosh ko‘tarishga qayta jur’at etmadilar. Gido‘n paytida yurtda qirq yil tinchlik barqaror bo‘ldi.
29 Yo‘sh o‘g‘li Gido‘n uyiga qaytib ketdi.
30 Uning yetmishta o‘g‘li bor edi, chunki xotinlari nihoyatda ko‘p edi.
31 Shakam shahridagi cho‘risi ham Gido‘nga bir o‘g‘il tug‘ib berdi. Gido‘n unga Abumalek, deb ism qo‘ydi.
32 Gido‘n ulug‘ yoshga kirib olamdan o‘tdi va O‘fra shahridagi otasi Yo‘shning xilxonasiga dafn etildi. Bu shahar Abuazar urug‘iga qarashli edi.
33 Gido‘n olamdan ko‘z yumishi bilanoq, Isroil xalqi yana Xudoga bevafolik qilib, Baalning tasvirlariga sig‘ina boshladi, ular Baal–Beritni o‘zlariga xudo qildilar.
34 Ularni atrofdagi dushmanlardan xalos qilgan Egasi Xudoni eslaridan chiqardilar.
35 Yerubbaal, ya’ni Gido‘n, Isroil xalqi uchun qilgan shuncha yaxshiliklariga qaramay, Isroil xalqi uning xonadoniga sodiq qolmadi.
